Masum ile Egoist

-20-

Fazlasıyla uzun bir bölüm oldu galiba:)

İyi Okumalar ^_^

Hala yanımda uyuyan Kuzey'in alnına minik bir öpücük kondurarak kalktım. Eve gitmek zorundaydım, sonuçta bir gün oraya geri dönmem gerekecekti. Her ne kadar "annem" beni istemese de gidecektim. Sanki ben onu çok istiyordum.

Bizim evin önüne geldiğimde derin bir nefes aldım, cebimdeki anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Evin içi bomboştu. Odama gidip giyindim ve çıkarken odamın kapısını iki defa kilitledim. Odamdaki bilgisayarımı, günlüğümü karıştırmayacağı nereden malum?

Ağlamaktan kızarmış gözlerimi ovuşturarak evden çıktım.

Okula geldiğimde telefonum titredi. Yeni bir mesaj vardı.

"Geldiğinde konuşmamız gerek. -Annen."

Ne konuşacaktı? "Sana tokat attım, pardon bebeğim." veya, "Eşyalarını topla. Antalya'ya dönüyorsun."

Başka bir şey söylemeyeceğinden adım kadar emindim.

"Selam." Gözde yanıma gelmişti. "Daha iyi oldun mu?"

Başımı iki yana salladım. Nasıl daha iyi olabilirdim ki?

"İstersen bugün bizim evde kalabilirsin, annem izin verecektir."

"Gerek yok, yinede sağol." diyerek zorla gülümsedim.

Öğle yemeğinde yanıma Tuğçe gelmişti.

"Kuzey'le baya yakınmışsınız."

"Seninle uğraşamam Tuğçe." kestirip atmak istesem de pes etmiyordu.

"Dün gece onun evinde kaldığın doğru mu? Eski sevgilimden uzak dur."

"Kendin söylüyorsun, o senin eski sevgilin. Hem ayrıca sen neden İpek'le takılmıyorsun?"

Tuğçe kollarını birleştirip meydan okurcasına tam önümde durdu.

"Ondan uzak dur dedim Eylül."

Tuğçe Kuzey'den en fazla hoşlanıyordu bence. Ona aşık olduğunu hiç sanmıyordum. Aşık olduğunuzda çevrenizdeki hiç kimse, hatta anneniz bile umrunuzda olmaz. Sizi mutlu edecek tek kişinin o olduğuna inanırsınız.

Düşüncelerimden sıyrılıp oradan uzaklaştım. Koridorda Berke'yle karşılaşınca onu görmezden gelmek istedim ancak beni kolumdan tutup kendine çevirmişti.

"Biraz konuşabilir miyiz?"

Kolumu ondan kurtarmak için çektim. Ne ara bu kadar sertleşmişti Berke?

"Eylül bak, her ne kadar gizlesem de senden hoşlandığımı biliyorsun. Günler önce bana mesaj atarak ayrılman biraz zoruma gitti doğrusu. Sadece söylemek istedim."

"Benim de sana söyleyeceklerim var. Evet, o mesajı atmamam gerekirdi. Ama yapmak zorundaydım, gerçekten üzgünüm."

Berke bıkıp usanmışçasına bir nefes aldı. Bana vermediği cevaplar yüzünden onu neden sorgulamıyordum ki? Devam ettim.

"Kuzey'le paylaşamadığınız, uğruna kavga ettiğiniz kişi kimdi?"

Elini cebine attı. Bu hareketi çok sık yapıyordu.

"Gözde'ydi. Ama Kuzey onu sevmiyordu, sadece ben sevdiğini zannetmiştim. Yıllardır Gözde'nin peşindeydim, senden hoşlanmaya başladığımda Kuzey'in de onu sevdiğini sandım. Benim Gözde'den vazgeçmem için fırsat kolladığını düşündüm. Ama yanılmışım. Sonra olayı toparlamak için Tuğçe bizi barıştırdı ve plan yaptık."