Geçmişten Gelen Pişmanlıklar-ASKIDA-

1.Bölüm - "Geçmişin acısı"

"5 SENE ÖNCESİ"

Begüm, Barış, Can, Yağmur, Aksel, Melis, Zeynep ve Kerem okulun kantininde oturuyorlardır. Begüm'ün elinde telefon Kürşat ile mesajlaşıyordur. -lisenin ilk senesinden beri çıkıyorlar.- Barış ise herzaman ki gibi elinde kalemi bir şeyler yazıyor ve arada Begüm'e bakıyordu. -Begüm'e gördüğü dakikadan beri aşık.- Can ve Yağmur birbiri ile cilveleşiyor. Melis ise Aksel'in kızlarla naptığını dinliyordu acı çekerek. Zeynep ise Kerem'in üzerindeki gerginliği anlamaya çalışıyordu. Herkes kendi havasındayken sessizliği bozan Begüm oldu.

"Okul çıkışı ne yapıyoruz?" arkasından laf sokmaya hazır Barış katıldı Begüm'e.

"Valla biz herzamanki gibi toplanıyoruz ama seni bilemem." dedi. Begüm hemen suratını ekşilterek

"Ne demek istiyorsun Barış?" Barış tam ağzını açıcakken Can durumu kurtarmak için söze atıldı.

"Tıh sende Begüm. Ne demek istiycek sevgilin var ya senin ondan şey etti. Mesela biz Yağmur'la sevgili değiliz ama olabilirizde." Can ne dediğinin farkına vardı ve sustu. Yağmur ise gülerek kafasını önüne eğdi.

"Hayır bi kere Kürşat ile konuştum bugün sizinleyim." Yağmur ve Can gelişme olduğunu göstermek için kendi araların "Ooo" demeye başladılar ama Barış sessiz kalmayı tercih etti. Zeynep ve Kerem ise olaylardan gerideydi. Zeynep artık Kerem'i gergin eden şeyi öğrenmek istiyordu ve dayamanamayarak sordu.

"Bir sorun mu var Kerem, gergin gibisin." Kerem dalmıştı kimseyi dinlemiyordu taki Zeynep'in kusursuz gözlerinin ona baktığını ve tertemiz sesini duyana kadar.

"Yok canım ne sorunu olcak." Sonra bian düşündü niye artık saklıyordu ki. Okulların kapanmasına çok az vardı Zeynep yurtdışına çıkmak istiyordu. Giderse onu bir kaç sene göremeyeceğini düşündü ve direk konuşmaya başladı.

"Ya Zeynep aslında var Melis'lerin ordaki parka okul çıkışı gel herzaman oturduğumuz yerde bekliycem seni." İlk önce Zeynep biraz şaşırdı.

"Peki tamam gelicem" dedi ve Aksel onları dürterek.

"Kerem ve Zeynep bizi takmıyor gençler." Melis ise kısı bir sesle başına sola doğru döndürerek ve gayet tripli bir şekilde "Sen sanki çok takıyorsun" dedi ve arkasından Aksel

"Efendim?"

"Yok birşey." dedikten sonra önündeki kahvesini alarak masadan ayrıldı. Aksel ise arkasından "Noldu buna şimdi?" dercesine bakakaldı.

* * * *

Zeynep okuldan sonra acele bir şekilce eve geldi içeri girdi tam merdivene ayak başmışken Babası Tayfun içerden seslendi.

"Tatlım gelir misin?" Zeynep ne diyeceklerini merak ederek içeri girdi. Evet Demet hanım da ordaydı. Annesine ve babasına güzel bir öpücük kondurduktan sonra

"Sizi dinliyorum" annesi hemen arkasından endişeli bir tavırla.

"Annecim iki hafta sonra okullar kapanıyor." arkasından babası annesinin cümlesini tamamladı.

"Notlar da verildi ve bu sene ki notların çok iyi. Biz senin yurt dışında okursan daha da başarılı olacağına inanıyoruz. Hem güzel bir eğitim alıp holdinglerden birinin başına geçersin."

"Babacım zaten bende bunu istiyorum aksini düşündüğüm yok. Yazın sonuna doğru okul konusunda kararımı verip gidecektim zaten." annesi Demet Zeynep'e sakin ol gibi bir bakış atarak en kritik şeyi söyledi

"Annecim galiba biz biraz erken davrandık ve bugün için biletini aldık. Uçak saat 15.00'da kalkıcak." Zeynep resmen şoka uğramıştı. Kerem ile buluşacaktı gitmezse onu çok kırıcaktı. Nasıl kendi kendilerini düşünürlerdi.