Geçmişten Gelen Pişmanlıklar-ASKIDA-

5.Bölüm - "Seni seviyorum demek bu kadar zor olmamalı.."

Melis ağlıyor Mehmet ise ısrarla soruyordu.. Melis en sonda dayanamadı artık bu sevgiyi, aşkı kelimelere dökmek istiyordu.

"Mehmet amca ben..-dedi ve biraz duraksadı Mehmet ise onun ağzından çıkacak kelimeleri bekliyordu- Aksel'i seviyorum" dedi hızlı bir şekilde Mehmetin gözleri açıldı ve sonra yüzünde gülümseme oluştu. Çünkü Melis ve Aksel'i çok yakıştırıyordu, oğlunu da anca Melis adam ederdi ama Aksel bunun farkında değildi...belki de farkındaydı..Melis Mehmet'e uzun zamandır Aksel'i deli gibi sevdiğini anlattı. O kadar rahatlamıştı ki içini ilk bu kadar Mehmet'e dökmüştü. Ordan gitmeden önce Mehmet'e Aksel'e bir şey söylememesi için sıkıca tembih etti.

* * * *

Zeynep eve geldi ve kendini yatağa attı. Bugünü düşünüyordu Kerem'in ona dokunuşunu, kokusunu, sesini.. Gözlerini ne zaman kapatsa yakınlaşmaları geliyordu aklına.. O böyle uzun uzun düşünürken telefonuna gelen mesajla irkildi.

"Bugün o kadar güzeldiki.. Sana teşekkür ederim beni böyle gülümsettiğin için. -Kerem" Zeynep bu mesajla daha da gülümsedi.. Yataktan kalktı mutfağa gidip kendine güzel bir hamburger yaptı. Yemeğini yerken aklına Kerem ile yaptığı muzurluklar gülüyor kendi kendine gülümsüyordu.. Hamburgeri bitmişti ama colası daha vardı.. Hiç bir zaman ikisini tam bitirmeyi başaramamıştı zaten.. Leptopu aldı ve içeri gitti.. Yağmur Zeynep'in skypte açık olduğunu görünce hemen yazdı kamerayı açıp Zeynep'ten bugünün haberini aldı. Zeynep anlatıyor Yağmursa sanki hepsini Can ile yaşamış gibi süzülüyordu. Sonra Yağmur'un evinden hızla bir kapı çarptı. Melis gelmişti ve odasının kapısını çarptı Yağmur ise kamerayı kapadı.. Zeynep dayanamadı hemen altına bir tayt üzerine ise rahat bişiyle giydikten sonra Yağmur'lara gitmek için yola çıktı.

* * * *

Kerem ıslık çalarak eve girdi. İçerde oturan annesine kocaman bir öpücük kondurdu sonra odasına indi ve onu pis bir bakışla bekleyen üç tane delikanlı vardı. AKSEL-BARIŞ VE CAN!!

Bizimkiler Kerem'i sandalyeye oturttular ve onu sorguya çektiler. Sorguları herzaman Aksel çekerdi ve çok iyi yalan söylesen bile hep seni tuzağına çekerdi.

"Nerdeydin?" Kerem hiç bozmadı ve şlk soru için Barışgayet iyi başlamıştı

"Şirketteydim  zaten çıkmadan önce söylemiştim annem çağırdı diye" ovv Kerem ilk potu kırdı

"Ama sen çıktıktan sonra annen geldi." Kerem afalladı ve sonra yine güzelce toparladı

"Ya anla işte Aksel beni çalıştırmak için uydurmuş şirkete gittiğimde annem yoktu." 

"Peki o zaman ee nasıl geçti günün keşke Zeynep'e selam söyleseydin" Acaba Kerem bu oyuna gelecek mi?

"Hee anladım senin derdini Zeynep'in yanında değildim şirketteydim" Aksel hiç üstüne gitmedi ama emindi ki Zeynep'in yanına gitmişti. Ve bunu ergeç onun ağzından öğrenecekti.. Sonra Barış aralarından ayrıldı.

* * * *

Begüm öylece sahilde oturuyordu. Kızların dediklerini düşünüyordu. Ya doğruysa ya gerçekten aradığı mutluluk gözünün önünde onun gözlerinin içine bakıyorsa. Barış ile çok yakındı Begüm Kerem, Aksel ve Canlada çok yakındı ama Barış farklıydı işte. Ne zaman bir şey olsa aramak istediği tek bi kişi vardı sadece bi kişi...Barış... Sonra omzunda bir sıcaklık hissetmişti ve aniden yanına Barış oturdu.

"Barış ne işin var burda?" dedi gözleri parlayan genç kız

"Yardım çanlarını duydum."