"Sezon finalinden küçük bir kesit"

1.4K 36 7
                                    

* * Zeynep'in rüyası * *

Kerem ve Zeynep el ele tutuşmuşlar ormanda yürüyorlardı. Karşı yolda annesi ve babası vardı. Zeynep bir Kerem'e bir de anne ve babasına bakıyordu. Kerem ise Zeynep'in elini sımsıkı tutuyordu. Zeynep tam bir adım atıcakken Kerem Zeynep'in ismini haykırdı. Tayfun bey karşıdan Zeynep'e seslendi.

"Zeynep, hadi evimize gidelim." genç kız Kerem'e baktı. Kerem korkulu gözlerle Zeynep'e bakıyordu. 

* * * *

Kerem Zeynep'i kucağına almış sarılıyordu.

"Zeynep, uyan!"

* * Zeynep'in rüyası * *

Kerem korkulu gözlerle Zeynep'e bakarken Zeynep yavaş yavaş Kerem'in eline bırakıyordu Kerem ise sadece genç kızın ismini haykırıyordu.

"Zeynep!" geç kız sonunda Kerem'in elini bıraktı, anne ve babasına doğru bir adım attı.

"Zeynep gitme, gitme bırakma beni! Zeynep yalvarırım bırakma beni" genç adam arkasından ağlıyor haykırıyor bağırıyordu.

* * * *

Yerde cansız bedeniyle duran Zeynep'in yüzünü okşuyordu Kerem.

"Hayır hayır. Ölemezsin tamam mı?" çaresizde ambulansa haber vermişti ve öylece gelmesini bekliyordu.

* * Zeynep'in rüyası * *

Zeynep'in her adımında Kerem'in ağzında "Gitme" kelimesi çıkıyordu. Zeynep ortada durdu ve arkasında bıraktığı gözü yaşladı adam baktı.

"Yalvarırım gitme, yalvarırım. Gitme!" genç kız korkudan titreyen adama bakıyordu. Karşıdan Demet hanımın sesiyle kız bakışlarını tekrar oraya yöneltti.

"Zeynep hadi kızım, gitmemiz lazım." 

"Hayır" dedi genç adam. Zeynep Kerem'e baktı.

"Annem ve babam ölmüş onları çok özlerim ben." 

"Gidemezsin, gidemezsin." Zeynep genç adama arkasını döndü ve anne babasına doğru yürümeye başladı.

"Zeynep gidemezsin daha biz olmadık."

* * * *

"Zeynep hayır gidemezsin tamam mı ben daha sana doyamadım." genç adam çaresizlikten kıza kalp masajı yapıyordu bir umut diyordu.

* * Zeynep'in rüyası * *

"Zeynep daha sana doyamadım. Nolur gitme! Sensiz bir ömrüm yok benim" Zeynep artık karşıya geçmişti. Son kez Kerem'e baktı. 

"Beni de al o halde. Beni de al." Kerem bir adım atar atmaz Zeynep haykırdı.

"Hayır Kerem. Kerem hayır."

"Seni sonsuz saramadıktan sonra neyleyim ben bu ömrü."

* * * *

Kerem kalp masajını sürdüyordu ama hiç bir işe yaramıyordu. Sonra suni teneffüs yapmaya başladı.

* * Zeynep'in rüyası * *

"Gel." Kerem Zeynep'e doğru elini uzattı.

* * * *

Zeynep'in nefesi tekrar kendine geldi.

* * Zeynep'in rüyası * * 

Zeynep nefes almaya başladı bir kaç kere. Son kez ailesine baktıktan sonra Kerem'e doğru adım atmaya başladı. Kerem'in ona doğru uzattığı elinin yardımıyla Kerem'e doğru yaklaştı ve dudaklarını buluşturdular.

Geçmişten Gelen Pişmanlıklar-ASKIDA-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin