15.Bölüm - "Seni sevmeyi sevmiyorum."

1.8K 40 7
                                    

MULTİMEDYA DA ZEYNEP VE KEREM VAR :) BİRAZ DUYGUSAL OLDU SANIRSAM AMA ARADA LAZIM.

İYİ OKUMALAR :)

"Bu defa yok! Çünkü bazı yaraları ne kadar sararsan sar iyileşmez. Bu sefer bunu başaramadın Kerem Sayer!" Zeynep artık gitti ve arkasından ağlayan bir Kerem Sayer bıraktı. Ama Kerem'in pes etmeye hiç niyeti yoktu.  Zeynep'in arkasından gittiğinde taksi çağırdını gördü.

"Benim arabam burda binsene." Zeynep Kerem'in söylediklerini duymazdan geliyordu. 

"Hadi gidelim lütfen." dedi Kerem ise taksinin önüne geçti.

"Hayır bir dakika." dedi Kerem ve diğer kapıdan Zeynep'in yanına oturdu.

"Güzelim." 

"Yok güzelim, kalmadı. Sayende, sayenizde." Kerem Zeynep'in sinirli yüzünü süzdü.

"Peki gölyazı elmasım diyim mi?" Kerem Zeynep'in gönlünü almaya çalıştıkça Zeynep daha da sinirleniyordu.

"Deme Kerem, hiçbir şey deme. Ne güzel, geçmiş karşıma güzelim, gölyazı elmasım. Kerem Beyfendinin sihirli sözcükleri değil mi? Nasılsa Zeynep bunları duyduğunda normale döner, herşeyi unutur. Yok Kerem, kusura bakma ama mevzu bu sefer böyle bir sempatiden yoksun."

"Biliyorum Zeynep, ben bir eşeğim. Fakat sen ne söylersen, ne istersen beni affetmen için elimden geleni yaparım. Yeter ki beni içinden atma." Kerem herşey için hazırdı.

"Ne istersem mi?" Zeynep'in soruyu tekrarlamasıyla Kerem'in gözünden umutlar saçıyordu.

"Ne istersen." diye tekrarladı Zeynep. Zeynep Kerem'e doğru yaklaştı.

"İtiraz etmeden, sorgusuz sualsiz." Kerem Zeynep'i tekrarladı.

"İtiraz etmeden, sorgusuz sualsiz." Zeynep olumlu şekilde kafasını salladı.

"Güzel, o halde git burdan Kerem." Kerem'in bütün umutları solmuştu.

"Nasıl?" Zeynep hiddetlendi.

"Duydun. Sen bana ne istediğimi sordun, bende sana ne istediğimi söylüyorum. Burdan gitmeni istiyorum. Arabadan in ve git." Kerem çaresizce arabadan indi ve Zeynep'in gidişini izledi. Kendisini hiç bu kadar çıkmazda hissetmemişti.

* * * *

Yağmur ve Can sonunda birbirlerine kavuşmuşlardı. Yağmur Can'ın ona sarılmasından itibaren çocuğun elini hiç bırakmamıştı. Birlikte yalnız kalmaya ihtiyaçları olduğu için Can'ın evine gittiler.

Yağmur Can'a güvendiğini kanıtlamak istiyordu. Yağmur Can'ın dudağını kendi dudağıyla birleştirdi Can bunun masum bir öpücük olduğunu sanmıştı ta ki Yağmur'un eli t-shirtini çıkarmaya yelkelenene kadar. Can Yağmur'un elini tutarak engelledi.

"Şimdi olmaz Yağmur. Daha herşeyi yeni yoluna koymuş ve aklımızda onca şey varken olmaz." Yağmur sevgilisine minnetle sarıldı. 

"Yağmur hiç bir şey için kendini zorlama ben sana böyle sarılsam bile yeter." Yağmur daha da sıkıca sarıldı.

"Seni seviyorum." Can'da tekrarladı.

"Seni çok seviyorum." 

* * * *

Zeynep eve gelip yukarı çıktı içinden bir ses Kerem'in burda yakınlarda olduğunu söylüyordu kendi kendine. 

"Biliyorum burdasın." haklıydı Kerem aşağıdaydı.

Geçmişten Gelen Pişmanlıklar-ASKIDA-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin