She's The Queen, And She's Mine

MGITCQ 34

I woke up as I felt the pain. Para akong binugbog ng ilang ulit.

Masakit Ang ulo ko. Masakit Ang likod ko.. huhu sobra talaga

Minulat ko ang mga mata ko at nilibot Ang tingin.
Nasa hospital pala ako.Napabuntong hininga nalang ako ng maalala ko Ang nangyari kanina.

Ganun na ba talaga ako kinamumuhian ng Dad ni Zyren?

Ganun na ba talaga iyon?

Di ko mapigilang maluha. Shit naman

"Cassy"agad akong tumingin sa bagong pasok at dali daling pinunasan Ang luha ko

"Trev" ako any ngiti.

"Ito pagkain... Wala si Zyren May pupuntahan lang" sabi niya.

"Saan daw?" Tanong ko naman pero di siya sumagot

"Kaya mo bang magperform for your concert for this coming Tuesday night?" Tanong niya.

Nag aalangan naman akong tumango

"I think you can't! Cancel nalang natin. Magpahinga ka nalang" sabi niya kaya tumango nalang ako

Pinikit ko nalang ulit Ang mga mata ko at nagpanggap na parang natutulog

Narinig ko Ang pagbukas at pagsara ng pinto. Naramdaman ko nalang na may hinawakan sa kamay ko at nababasa

Umiiyak ba siya?

Agad kong minulat Ang mga mata ko

"Babe" tawag ko sakanya.

Agad siyang napatingin sakin

"B-babe" tawag niyang balik at pilit pang ngumiti

"Anyare Sayo?" Agad kong tanong.

Hinalikan naman niya Ang kamay ko

"Wala to babe. " Sagot naman niya.

Tumayo siya at tumabi sakin humiga

"Can we stay for this? Just 5 minutes" request niya.

Tumango lang ako atsaka siya niyakap pabalik.

"Babe.. pagkalabas mo dito.. babawi ako" sabi niya

Nagtataka naman akong tumingin sakanya

"Bat ka naman babawi? Di na" sabi ko sakanya pero umiling lang siya

"Pagbigyan mo na ako" sabi niya.

Tumango nalang ako atsaka ginulo Ang buhok niya.

Ang gwapo talaga nitong boyfriend ko. Tinitigan ko lang siya habang nakapikit

'hanggang Kelan kaya tayo magiging ganito Babe?'

tanong ko nalang sa isipan k

ZYREN'S POV

Days passed and nakalabas na si Kylie sa hospital. Pumasok na nga siya ehh.

Nakatitig lang ako sakanya habang siya ay nagsususulat at ako ay nakahilig lang Ang dito sa armchair

'kaya ko bang iwan ka?'

Tanong ko sa isipan ko
Kaya ko bang mawala Ang taong ito?

Napabuntong hininga nalang ako at ipinikit Ang mga mata.

Iniimagine ko nalang na umiiyak siya nasasaktan na ako.

Hanggang Kelan mo kayang tiisin lahat babe?

Di ko na kaya pang nasasaktan siya dahil sakin.

KYLIE'S POV

Sobrang tahimik ni Zyren ngayong araw nato. Ni Mismo Ang pagkain niya ay di niya nagagalaw