Unexpected meeting

Chapter 4: This Girl

Chapter 4: This girl

(A/N: Picture po ni Ernest oh ------>  

Opo, siya po ung sa City Hunter. Pogi eh. Hahaha!)

[Ernest POV]

Ako si Ernest Rodriguez, 17 years old, Actor.

Pinapapunta nanaman ako ni Tito Roy sakanila. Idate ko daw uli si Mae. Di naman ako makatanggi kasi malaki utang na loob ko kay Tito kasi siya nagpadiscover sakin.

*Tooooot*

From: Mae

Hi Ernestlove. Where are you? Meet me here in Buly loli Restau. ♥

Haaaaay, ang landi talaga nito. Kung di lang talaga si Tito Roy may gusto nito eh.

Reply nalang

To: Mae

Okay.

Hay. Nagayos nako agad at dumeretso sa Buly loli Restau. Pagpasok ko sa Restaurant nakita ko agad si Mae na nakaupo sa isang table. Umupo na agad ako.

"Ernestlove! Sit. Sit." Tinuro niya yung upuan sa harap niya at umupo na agad ako.

"Hi, Mae." Sinabi ko ng malamya.

"Oh, Ernestlove, why so dull? Drink your red wine. It's a limited edition wine. Taste it!" English pa siya, eh halata namang di sanay.

Ininom ko na yung red wine na nasa tapat ko.

"It tastes normal." Totoo naman, parang ordinary wine lang.

Nginitian lang niya ako. Okay? Weird. Maya't maya pa dumating na yung food.

*Ring ring*

Sed calling..

"Err, Mae? Excuse lang ha? Tumatawag kasi bestfriend ko." Tumingin siya sakin at ngumiti.

Pagtayo ko parang biglang nalang nagblurr yung paligid ko. Agad namang tumayo si Mae at inalalayan ako. Ang huli ko nalang nakita ay may dalawang lalaki na palapit sakin....

Nagising nalang ako ng may narinig akong pumasok.

*eeeeeeek*

Hala. Nasan ako? May nakatakip sa mukha ko eh. Hindi nalang ako gumalaw at nakinig sa mga nangyayari.

"Well, well, well. Look who's here all tied up and ready to die." Boses ni Mae yun ah? Halata naman kasi kung pano siya magenglish. Akala ko nung una, ako kausap niya. Kasi nakatali din ako eh.

"M-M-Mae." May nagsalitang babae. Halatang may takot sa boses niya at parang umiiyak na siya.

"Why are you crying? I thought you're not scared with me. I thought you're strong and ready for anything." Nangiinis pa yung tono niya.

*cough cough cough*

Sinamid ako, shit! Nakiramdam lang ako kung may lalapit.

"Anyway, Isabelle, I have a surprise for you." Surprise? Ano ba 'to si Mae.

Naramdaman ko nalang na may lumapit sakin at unti unting tinanggal yung takip sa mukha ko.

"E-Ernest?" Sinabi ng babaeng di ko kilala ang boses. Siya ata yung kausap ni Mae kanina.

Pagkakita ko may isang lalaki na nakatayo sa gilid ko, si Mae na nasa harap ng isang babae nakaupo sa lapag.

Di ko mabasa yung expression nung babae. Parang nastastarstruck na may takot. Di ko talaga maintindihan.

Nakatitig lang siya sakin at halatang umiiyak siya.

Ang ganda ng mga mata niya at maputi siya ng unti. Mejo matagal kaming nakatitig sa isa't isa.

Lumipat naman yung tingin ko kay Mae nung napansin ko yun.

"Mae, ano bang kalokohan 'to?" Sinabi ko ng mejo naiirita na. Para naman kasi niya akong kinikidnap.

"Ernestlove, I'm so sorry to do this but I have to. And, I love my boyfriend so much that I have to sacrifice you, my love." Sagot naman niya. Mas naiirita nako ngayon.

"Anong sacrifice?!" Napasigaw nako.

"Just wait and see." Kumindat naman siya ta hinatak patayo yung babaeng kanina pa nakaupo sa lapag. Kawawa naman yung babae.

"Now Isabelle, see him? You love him, right?" Tanong naman ni Mae dun sa babae na tinawag niyang Isabelle.

Tiningnan lang siya nung babae at lumipat yung tingin niya sakin.

"M-M-Mae. Please, wag kang mangdamay ng iba." Sabi ni Isabelle na nakatitig lang sakin.

"Why not? You're taking away my love from me, I'll take away yours." Sabi naman ni Mae.

"Mae, di ko na nga gusto si Ray. Siya dapat ang sisihin mo. Siya lapit ng lapit." Sabi nung Isabelle habang sinusubukan niyang tumayo ng maayos.

*Paaaak*

Sinampal siya bigla ni Mae na nagdulot ng pagkabagsag niya sa lapag.

"How dare you? Si Ray pa sinisisi mo sa kalandian mo. That's it! Di ako ang kukuha sa buhay ng mahal mo... IKAW!" Sigaw ni Mae sabay sipa kay Isabelle sa tyan.

"Mae ano ka ba!" Sigaw ko kay Mae. Kawawa naman si Isabelle.

Tumingin naman sakin agad si Mae at ngumiti.

"Ernestlove, she deserves every little pain, including the pain she'll when she kills you." Ano daw? Akooooo?

"Mae, di ko siya papatayin." Sabi naman agad nung Isabelle.

"Isabelle dear, it's either you or him." Tinutukan niya ng baril si Isabelle sa ulo at binigyan tong ng baril.

Nagulat si Isabelle kasi biglang lumapit yung lalaki sakanya at tinulungan siyang itutok ito sakin.

"Ano, Isabelle? Iputok mo na! Kundi ito ang ipuputok ko." Jusko, sana nananaginip lang ako. Di ko alam pero ayoko ding mamatay tong babae sa harap ko.

*Riiing ring*

Biglang tumunog yung cellphone ni Mae.

"Ohmy, father's calling."

Lumabas siya bigla at binigay yung baril sa lalaking kanina pa nanunuod samin. Kinuha din ng lalaki yung baril na hawak ni Isabelle.

Pagkakuha na pagkakuha ng baril, biglang bumagsak si Isabelle sa lapag at nagsimulang umiyak.

Gusto ko siya lapitan kaso nakatali ako sa upuan.

Agad namang pumasok si Mae.

"Isabelle, I think you're lucky that my father needs me right now. We'll talk again tomorrow and continue what we were doing. But ofcourse, I can't leave without a mark." Bigla siyang lumapit kay Mae at hinila ang buhok nito patayo.

"Aaaaaaah!" Mangiyak ngiyak na sigaw ni Isabelle sa sakit.

Bigla niya itong sinampal sa mukha ng paulit ulit. Nang tumigil ito, nakaharap ang mukha ni Isabelle sakin.

Ang ganda niya. Kahit ganto ang nangyayari ngayon, napakaganda padin niya. Yung mga mata niya kahit namumula at tumutulo ang luha niya, napaka ganda padin at parang nakaka baliw. Yung bibig niya, ang sarap halikan.

Nagulat nalang ako ng bumagsak uli siya sa lapag. Gusto ko siya lapitan kaso wala ako magawa.

"Manuel, put those two in the sound proof room and make sure to lock it tight. I repeat, TIGHT." Sabi ni Mae dun sa Manuel.

"Yes mam." Agad naman niya sinunod si Mae at dinala kami sa isang kwarto.

(A/N)  

Hehe, okay lang po ba? :D