THE END: EPILOGUE

520 13 5
                                    

Napatitig ako sakanya.

Tas tumingin uli ako sa table.

Binuksan niya ung box.   

"Beb, this is called mario propose." [See the picture >>>>]   

Tinignan ko 'to. Meron dalawang rings. Yung isa nakalagay 'Player one READY' tas yung isa 'Player two PRESS START'.   

"If ever you're still too slow to understand.. I'm player one..... And I'm ready."   

Sa taas nung dalawang ring... May nakalagay. 'Be My Player Two?' tas yung picture ni Mario at Princess Peach.  

"I asked your mom. Favorite game mo daw 'to nung bata pa tayo. You have played it with me since I'm the only one interested in it too. You see, I'm like Mario. I'm willing to do everything just to get to you whenever you're in danger."    

Inusog niya ung box palapit sakin.

"Though I don't think this is kind of right."   

"W-Why?" Ngumiti siya.   

"Let's get married, Beb."   

"That's not a question."   

"That's the point. I'm not asking you. You're going to marry me whether you're ready or not."   

"W-What?" Mejo tumawa siya.   

Tumayo siya tas tinanggal ung ring dun sa box. Nilagay niya un sa daliri ko.   

OMG. WAIT, HINDI PA NAGSYSYNC IN SAKIN.   

"Let's go." Sabi niya pagkalagay niya ng singsing niya.   

"Saan?"   

Hinila niya ung kamay ko para mapa tayo ako.   

"Magpapakasal."   

"ANO?!" What?! Ano yun?! Agad agad? Kakapropose niya lang ah!  

"Oh ano? Um-oo ka naman na eh."   

"Excuse me ah, hindi mo ko binigyan ng choice."   

Ang controlling talaga ng lalaking 'to. Tingnan mo. Nung naging kami dati, wala siyang sinabi. Kami agad. Tas ngayon, ganun din. Anak ng tinapa oh. -____-  

"Ganun narin yun." Tas hinila niya ko. "Bat pa tayo maghihintay? Eh magpapakasal din naman tayo. Edi ngayon na!"  

"Teka wait! Bat ka naka topless?"

"Para hindi ka maka-hindi. Kahit ba hindi kita binigyan ng choice." Ginamit nanaman sakin ang mala adonis niyang katawan. >.< Hinila niya pako hanggang sa makarating kami sa mejo shore. Nagulat ako ng sobrang ayos na nito. Maraming upuan at  maraming parang christmas lights.    Just the way I like it.   

"Dyan ka lang." Iniwan niya ako sa dulo. Kung san ako dapat maglakad. Tumakbo siya papunta sa altar. Ngayon ko lang narealize. Maraming tao. Lahat sila naka sun dress at board shorts na parang ang gagara. Sun dress eh wala namang sun. >.<   

OMO. KINAKABAHAN AKO. Ngayon na talaga?! Ngayon na wedding ko? Anak ng tinapa 'to si Ernest. Gusto na talaga ako itali sakanya. Gusto ko sabunutan. Anak ng! Pero kahit naman bigyan niya ako ng choice. O-oo parin naman ako. What's wrong with that? Mahal ko siya. Mahal niya ko. Tsaka, wala nakong ibang minahal ng katulad niya. And I know that same goes for me.    Napatiningin uli ako sakanya. Naka suit na siya.,  

WOAHH! Ano siya si flash? Well, bagay na kami. Masyado magara dress ko di kagaya sa iba. Pero simple parin. Atleast, kami lang kakaiba dito.   

Biglang may tumugtog.  [Play the video on the right]   

Unexpected meetingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon