Chapter 26: First; A.P. Revelation Part 1

643 23 7
                                    

Dedic ko po 'to kay ate ALESANA uli. Eh Idol ko talaga eh. ^___^

Fans, readers, friendships... Hindi ko po naabot quota ko. Pero wala akong magagawa. Choice niyo yan. ^___^ Sabihin niyo lang kung boring o ano ha? Sorry kung boring at di worthy ng votes niyo....

Chapter 26: FIRST; AMUSEMENT PARK REVELATION PART1 

Dalawa po focus natin dito. Yung FIRST, malalaman niyo rin kung bakit FIRST. HAHA. XDD

Tas Amusement Park Revelation Part1 kasi focus narin dito yung revelation abt dun. Pero next UD makukumpleto yung story.  

_______________________________________________________________________________

[Ernest's POV] 

Pumunta agad ako sa apartment ni Isabelle. 

HINDI NAKA LOCK ANG PINTO. 

Shit. Shit. Shit. 

Agad kong nilibot ang buong apartment niya at wala akong nakitang Isabelle dito. 

GRABE, WAG LANG TALAGA SANA! 

Wag lang talaga magkakamali si Dad. 

*Dialing Dad*

"Hello?" Sagot ni Dad sa kabilang linya. 

"DAD! NASAN SIYA?!" Hindi nako makapagpigil! Di niya pwede saktan si Isabelle!

"Huh?" 

"Wag mo nga ako ma-huh huh dyan! NASAN SIYA?!" 

"I don't know what you're talking about." Mahinhin niyang sagot. 

"WALA KANG KARAPATAN MAKIELAM SAKIN! I SWEAR TO GOD PAG MAY NANGYARI SAKANYA, DI KITA MAPAPATAWAD! DI KO ALAM PWEDE KONG GAWIN SAYO!!"

Tas binaba ko na ang phone. BULLSHIT! Subukan lang talaga niya. 

*Calling Isabelle* HUH? 

"HELLO?! ISABELLE?! NASAN KA?!" Sobrang panic kong sagot. 

"Rooftop........................ Okay ka lang?" 

TOOT TOOT TOOT. 

Binaba ko na ang phone at tumakbo papuntang rooftop nila. 

BLAAAAAAAG

Sinipa ko ang pintuan para bumukas. At tumayo lang ako dun. 

Andito nga siya. 

Tanga ka talaga, Ernest. Di mo man lang tinry tawagan kanina. Masyado ako nagpanic! =____= 

 "HOY, ISABELLE!" 

Lumingon siya. 

Umiiyak siya. 

"Alam mo ba kung anong oras na? Wala ka bang orasan sa apartment mo?" Tanong ko sakanya.

Kumunot ang noo niya. 

"SA TINGIN MO BA GUSTO KO LUMABAS NG GANTO KALATE?! HA?! MAY ORASAN AKO! DI LANG AKO MAKATULOG! ALAM MO BANG NAGAALALA AKO SAYO?! PWEDE BA KAHIT MAGSABI KA LANG MAN KUNG NAKAUWI KANA?! HINDI MO BA ALAM KUNG GANO AKO NAGALALA NUNG HINDI KA SUMASAGOT SA MGA TAWAG KO?!" Patuloy lang siya sa pagsigaw sakin. "SOBRA KA BA NAGALIT SAKIN PARA GANTOHIN MOKO?! NAKAKAINIS KA!! BAKIT MO BA GINAGAWA SAK----------"

[Isa's POV] 

Parang ang saya. ANG SAYA SAYA. Ang sarap sa pakiramdam. 

Siguro nga, mahal ko na siya. 

Hindi siya yung kagaya dati nung artista pa siya... Sinasabi ko nga na mahal ko siya kaso ang totoo sobrang hinahangaan ko lang siya. Sige na, mukha akong obsess na stalker pero ganun naman talaga pagmay super crush ka na artista diba? ^___^ 

Unexpected meetingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon