A/N: HIIIII, I dedicate this chapter sa ayuuuuuuuuuuuuun. ^
Sakanya po kasi.. Friend ko siya sa totoong buhay. Hoho. Hi, corps! :-h
And siya rin reason kung bakit nag UD agad ako. Kahit 11 reads palang last check ko sa last chapter. Huhuhuhu. Wala na bang kwenta story ko?! :(((
Anyway, enjoy reading. KUNG MAY READERS MAN. :(
_____________________________________________________________________________
[Isa's POV]
"Good morning, Mommy! Good morning, Paps!" Bati ko sa parents ko. Malamang! Alangan namin sa parents ng kapitbahay namin?! -____- Common sense oh.
"Ganda ng gising mo ah? Ano---" Sumingit naman ako si mommy sa tanong ni Daddy.
"English please!" Oh, gosh. Nose bloodiiiing. -__-
"Sorry, Hon." Natatawang sabi ni Daddy.
"Whatever, Mister. Anyway, does your good mood has something to do with the guy yesterday?" Pangkakantyaw na tanong ni mommy..
"Uhhhhhh, no." At sinubukan kong magkunwari na walang interes sa sinasabi niya.
ANO?! Eh wala naman talaga akong interes sakanya eh! (A/N: Ehem! In denial!) Psh. Oy di ako nagdedeny Ms. Author! (A/N: Kay! Sabi mo eh!)
Pumasok na si mommy sa kitchen..
"Jusko! Buti naman pumasok na mommy mo dun! Sakit sa ulo ng policy niya!" Reklamo ni Daddy habang hinihilot ulo niya.
"Nako! Eh natagalan mo nga ng 25 years eh."
"Correction! 25 years, 7 months, and 10 days!" Mayabang pa niyang sabi.
"Sweet naman ng Paps ko kaya love na love ka namin eh!" Tas niyakap ko siya. Sweet ng daddy ko sana makahanap ako ng kagaya niya. ^______^
"Nga pala, anong name nung boy-friend mo?"
"A-ANO?! HINDI KO SIYA BOYFRIEND DAD!"
"Wag ka guilty, baby. Boy slash friend kasi! Lalaki siya at kaibigan mo, diba?" Pang aasar niyang tanong.
"Linawin kasi."
"Sino nga siya?"
"Friend ko nga lang eh." Kulit din nito ni Daddy eh. -___-
"Name kasi." Tumawa naman siya ng parang may Huli-ka look.
AY SHIZZ. MASYADO NAKONG MUKHANG GUILTY NITO!
Eh Isa! Bat ka naman maguiguilty? Wala ka namang ginagawa eh. Aish! -____-
"Ernest." Simpleng sagot ko. Hindi nako mukhang guilty, diba?
"Hmmmm.. Parang familiar kasi siya eh." Hinawakan pa niya baba niya na parang nagiisip.
"Siguro dahil artista siya?" Suggestion ko.
"I don't watch dramas but I sure saw his pictures inside your room." Natatawa niyang sabi.
"That was like 8 months ago."
"Wala ba siyang batang kapatid? Feeling ko mas bata sakanya yung naaalala ko eh."
"Psh. Imaginations mo lang yan, Paps! Alis na nga ako. Kung anu-ano na iniisip mo eh."
Tinawanan lang niya sinabi ko at tumayo na nga ako.
"Mommy! I'll go now!" Pasigaw kong sabi.
"Take care!" Sigaw niya pabalik.
BINABASA MO ANG
Unexpected meeting
FanfictionBoring po siya sa simula cause starter palang ako kaso sabi naman nila, nagimprove. Please give it a shot. *U* Prologue: Lahat naman tayo may crush na artista. Minsan nga lang, feeling natin hindi lang crush. Buong magdamag siya iniisip at kung ga...