Unexpected meeting

Chapter 6: I think I'm falling for you

Chapter 6: I think I'm falling for you

[Ernest POV]

Natulog na agad si Isabelle. Hindi ko na alam kung ano nararamdaman ko ngayon.

Lumapit ako sakanya at tinitigan siya. Ang ganda niya miski tulog. Palapit ng palapit yung mukha ko sa mukha niya. Nakakatemp yung lips niya. Pinkish kasi. Palapit ako ng palapit. Unti nalang, mahahalikan ko na siya. (A/N: Tingnan niyo nalang po yung picture, ganuuuuun.) Hay nako, Ernest! Tulog na nga pinagpapantasyahan mo pa? Unti nalang kiss na talaga pero biglang....

O_O

Shit! Nagising siya. Ang laki ng mata niyang nakatingin sakin. Ang ganda ng mata niya. Ay wait, tayo muna tayo! Agad naman akong tumayo. Gulat padin siya...

[Isa POV]

Nagulat ako. Pagkamulat ko, ang lapit ng mukha ni Ernest sakin. Bakit ganun? Bat ganun siya kalapit? Kyaaaaaaah. >///////////< Sobrang pula na siguro ng mukha ko. Di ako makapagsalita at nakatitig lang sakanya. O_O Bigla siyang tumayo pero nakatingin padin sakin.

"S-S-Sorry." Agad siya humiga sa higaan niya at nagtalukbong.

[Ernest POV]

Shit! Nahuli niya ako. Nakakahiya!! Ngayon ko lang 'to ginawa. Mostly babae nang gaganyan sakin. Pero ginawa ko! Sa babaeng 'to. Yung babaeng may kasalanan kung bakit nandito ako. Maya't maya pa, nakatulog nako.

Umaga na pala. Bumangon nako at agad nakita si Isabelle na nakaupo lang sa kama niya.

"G-Good morning." Hala? Nagstutter ako.

"Hi, good morning." Sagot naman niya at ngumiti.

Ang ganda talaga ng ngiti niya. Nakakapang akit.

"Pumasok nga pala si Manuel, bukas na daw babalik si Mae. Bukas na daw." Tas bigla siyang yumuko.

Di ko alam kung ano sasabihin ko o gagawin. Tiningnan ko lang siya. Bat parang ang awkward. Haist! Nahihiya padin ako sa ginawa ko kagabi. Haiiiist.

"Uh, Ernest. May pagkain na dyan. Kumain ka na." Sabay tayo niya at dumeresto sa CR.

Pagkalabas niya.. Umupo uli siya sa kama niya.

"Isabelle, makaka alis tayo dito. Okay? Wag ka magalala. Makaka alis tayo dito." Sinabi ko ng may asurance. Pero di naman talaga ako sigurado.

"Tas anong mangyayari pagkatapos? Ipapakulong natin si Mae? Underage pa siya. Di pa siya pwede makulong.." Sabi niya na halatang malungkot.

"Hindi din natin siya maisusumbong. Malakas ang Daddy niya. Pwede pa nga na tayo ang siraan nila. Pero makikiusap ako sa Daddy niya. Wag ka magalala." Totoo naman. Maimpluwensya Daddy niya. Di ko kaya siyang labanan.

Hindi na siya sumagot. Di din niya siguro alam kung ano sasabihin o gagawin.

[Isa Pov]

Unti unti nang gumagabi. Nagiisip padin ako, huling araw ko na kaya 'to? Hay. Sana hindi. Dalawang araw ko nadin nakakasama si Ernest dito. Mas lalo lumalalim pagkagusto ko sakanya.

Sinasabi ko dati na "Makita ko lang si Ernest pwede nako mamatay." Eeeeh, joke lang naman yun eh.

Nagulat ako ng biglang umupo sa tabi ko si Ernest.

>//////< Ang lapit naman niya.

"Isabelle, sana hindi natin huling gabi 'to noh?"

"Hindi naman siguro. Ikaw o ako lang naman daw ang mawawala." Ngumiti ako.

"Sana wala nalang mawawala satin." Parang ang lungkot ng tono niya.

"Hahaha, sabi ko pa naman dati.. Makita lang kita, pwede nako mamatay. Siguro nga sinusunod na nila hiling ko. Hahaha!" Tumawa ako ng peke.

"Ano ka ba. Ayoko ring mawala ka noh." A-Ano daw? >////<

"Hindi mo naman ako kilala. Bakit ayaw mo akong mawala?" Hala! Di ko alam kung bakit ko 'to natanong. Waaaah. >///<

"K-Kasi.." Aba. Nagstutter ang lolo mo.

"Kasi ano?" Lakas ng loob ko magtanong. -__-

"Kasi.........." Ano ba 'to? Ayaw pa ituloy.

"Ituloy mo na, dali." Inip nako eh. Hehe. ^___^

"Cause..." Aba english na.

"Cause what?" Syempre english din sagot ko.

"Cause.. I think..." Ano ba 'to? Nakakainip na.

"Nakakainip ka na ha." Hala! Bat ko sinabi yun?

"Sorry naman. Ang hirap kaya."

"Ituloy mo na, daliiiii." Nakakainip na po.

"Cause.. IthinkI'mfallingforyou." Ano daw? Ang bilis ng pagkasabi niya. Di ko naintindihan.

"Anoooo? Dahan dahan naman sa pagsasalita oh." Di ko talaga naintindihan.

"I.think.I'm.falling.for.you." Mag pause pa bawat word. Wait, WHAT?!!!

Hindi ako makapagsalita. >//////< Omg. Siguro mukhang kamatis na yung mukha ko sa pula. Anooooooooo? Di talaga ako makapaniwala.

"Isabelle! Magsalita ka naman oh." Halatang nahihiya siya.

"W-Wait! Di pa nagsisink in eh!" Shiz, bat lumabas sa bibig ko yun!! Kyaaaaaaaaaaah. >//////////<

Tumawa siya bigla. Bat niya ako tinatawanan?

"Hoy! Tigilan mo ako, wag kang tumawa!" Kainis. Tinatawanan ako.

"Ang cute mo kasi eh. Hahahaha!" Kyaaaah, ano daaaaw? >////<

"Namumula ka pa. Hahahaha!" Sige, tawanan mo pako.

Tumayo ako at aalis na sana nanghilahin niya ako paupo uli.

"Sorry na, hindi nako tatawa." Seryoso niyang sabi.

"Kasi naman eh, wala naman nakakatawa eh." Nagpout pako.

"Sorry na nga eh." Sabay hawak niya sa kamay ko.

Kyaaaaaaaah. >//////<

"O-Okay." Shizz. >////< Lambot ng kamay ng lolo mo. >/////<

Bigla lumalapit siya sakin ng unti unti. Shizz, hahalikan niya ako? >/////< Tas hinawakan niya yung pisngi ko habang yung isang kamay niya nakahawak padin sa kamay ko.

Ayan na, pumikit nako nung nakita kong pumikit na siya. Ang lapit na ng mukha niya. Tas ramdam ko na yung bawat paghinga niya.

Yung puso ko, parang kabayong nangangarera. Feeling ko sasabog na yung puso ko. Sa panaginip ko lang 'to nangyayari.

Dumikit na yung ilong namin, kaya alam kong malapit na matupad lahat ng hiling ko.

*Eeeeeeeeeeek*

Psh! Badtrip! Naghiwalay kami agad. At lumipat ako sa kabilang higaan.

Pumasok naman agad si Manuel. May kasama siyang dalawang lalaki na may malalaki ding katawan. Bouncer ba ang mga 'to?

"Labas na." Kuya naman eh! Napaka wrong timing mo! Unti nalang eh!!

"A-Ano? Bakit?" Tanong naman ni Ernest.

"Napa aga ang balik ni Mam Mae. Hinihintay na niya kayo." Shiz, nakalimutan ko. Kinidnap nga pala kami.

Agad naman kami tinali ni Manuel sa kamay. At hinawakan sa braso para dalhin palabas ng kwarto..

Hay, ito na. Matatapos na ang buhay namin. Shiz, di pako nakahalik. Sayang. Isa! Ano ba! Mamatay kana lumalandi ka pa. Erase erase!!

(A/N) Okay lang po ba? Hehehehe.