ARİÇEM 3

Tanıdık

Jackson kapıyı sertçe çarparak terasa çıktı "Çocuklar tanışmanız gereken biri var. Özellikle senin Alison." dedi. Şaşkın şaşkın birbirimize bakarak ayağa kalktık.
Salonda uzun boylu bir çocuk bizi bekliyordu. Üzerinde kırmızı bir oduncu gömleği vardı. Bibloları inceliyordu. İçeri girdiğimizde elindekileri bırakıp bize döndü. Noah'a "Selam Noah." dedi. Noah tuhaf tuhaf çocuğa bakarak "Hey , şey adım ne demiştin ?" dedi. Çocuk gülümseyerek "Logan." dedi. "Merhaba Logan." dedim. Yavaşça bakışlarını bana çevirdi. Garip bir hali vardı. Sanki buraya kadar beni incelemek için gelmiş gibi bakıyordu. Bana doğru birkaç adım atarak konuşmaya başladı : "Merhaba abla. Nasılsın ?"
***
"Sen Bitki Elementi Aris'i misin ? Kayıp olan Aris ?" çocuk hafifçe gülümseyerek "Ta kendisiyim. Adım Alexandros. Bu arada Alison asıl görevim seni uyarmaktı. Düşündüğünüzün aksine Lucifer'ın istediği beden seninki değil."
***
Aklıma Logan'dan başka seçenek gelmiyordu. Herkesi kaplayan sessizliğin içinde düşünebildiğim tek şey Logan'dı. Lucifer üzerime oynuyordu. İstediği ben olmasam bile asıl hedefi bendim. Logan'a ne kadar düşkün olduğumu biliyordu ve onu korumak için her şeyi yapacağımı... Kurtarmak için her şeyden vazgeçeceğimi... Jason aptalca bir şey yapmamdan korkuyormuş gibi tam yanımda dikkatle beni inceliyordu. Tepki vermemi beklermiş gibi bir hali vardı. Benim tek düşünebildiğim ise Logan'ın çoktan savunma hattından , eğitim evinden uzaklaşmış olmasıydı. Riddle'ın savunmasından çoktan çıkmıştı. Bu beni tedirgin etmeye yeterliydi. Jason aramızdaki zihin bağlantısı bir şekilde kopmuş olsa da ne düşündüğümü anlayabilecek kadar iyi tanıyordu beni. "Alison bir sürü seçenek var o olacak diye bir şey yok." diye fısıldadı. Logan'ın Paeon ve Noah ile birlikte olması bir nebze olsun içimi rahatlatsa da müttefik aramak için bölgeleri gezeceklerdi ve bu kısım beni ürkütmek için yeterliydi. Ariçem'in bölgelerinin her birinde zamanında bulunmuştum. Her biri birbirinden tehlikeliydi. Paeon ve Noah'un koruması yeterli olmayabilirdi. "Alison sakin ol." Jason elini hafifçe yumruk yaptığım elime koyduğunda dokunuşu biraz olsun gevşememe yardımcı olmuştu. "Hey , o olduğunu bile bilmiyorsun. Yola devam etmemiz lazım. Buluşma noktasına vaktinde ulaşmalıyız." Riddle artık eğitim evinde kalamayacağımızı söylemişti. Ana ve ara element savaşçılarının hepsi için yeni bir yer ayarlamıştı. "Buluşma noktasına gelmezlerse ?" sadece Jason'ın duyabileceği şekilde fısıldamıştım. Saçlarıma küçük bir öpücük bırakarak "Biz onları bulmaya gideriz sevgilim." diye fısıldadı.
***
Dikkat çekmemek için olabildiğince derinden yürüyorduk ve güçlerimizi kullanmıyorduk. Enerjimizin hissedilmesi bulunmamızı kolaylaştırırdı. Alexandros'a her baktığımda farklı şeyler hissediyordum. Sanki etrafına güven saçıyormuş gibi bir havası vardı. Theron ile aynı yaştaydı ki bu benden 2 yaş küçük olması demekti. Etrafına neşe saçtığı kadar ürkütücü de bir görüntüsü vardı. Ama bana tanıdık gelen bir yanı vardı. Çözemesem de ona ısınmamı sağlayan bir yönü vardı. Jason ile konuşurken sanki Jason'ın her hareketini inceler gibi bir tavrı vardı. Büyük bir hayranlıkla konuşmasını dinliyordu. Jason bu tavrının farkında olsa da tepki vermeden hızlı bir şekilde olan biteni anlatmıştı. "Sanırım sevgilini kaptırıyorsun dikkat et." Dionysos omzuma vurduğunda istemsizce kıkırdadık ikimizde. Anysia bir adım arkamızdan geliyordu. Genelde sessiz bir karakter olduğu söylenemezdi hatta aksine Anysia çoğu zaman susmazdı. Aklına gelen ilk şeyi söylemesiyle tüm dikkatleri de üstüne toplardı. Logan konusunda söylediklerinden sonra içine kapanmıştı. Tepkimden çekindiğinden emindim. Söylediklerinin üstüne Alex'in -ona böyle seslenmemizi söylemişti- de uyarısı beni tamamen tedirginliğin içine sürüklemişti. Aşırı korumacı olduğumun farkındaydım ama o ailemden geri kalan tek parçaydı. Kaybetmeye niyetim kesinlikle yoktu. Artık herhangi bir kayba da tahammülüm yoktu. Logan ile savaşın bitimi arasında bir tercihe zorlandığımı düşünmek bile istemiyordum. Hangisini seçeceğimi bilmiyordum çünkü...
***
Sanırım ilk kez bir yerden bir yere taşınmak benim için bu kadar kısa sürmüştü. Riddle her şeyi ayarlamıştı. Ev üç farklı kapı ve yedi büyü tarafından koruma altındaydı. Geçiş yolunu sadece Dionysos biliyordu. Her zamanki gibi ağaç bir evdi. Büyük değildi ama bizim için fazlasıyla yeterliydi. Herkesin odası ayarlanmış , kıyafetler bile yerleştirilmişti. Alex için bile bir oda vardı. Kıyafet konusunda da Riddle , Bitki Aris'inin cinsiyetini önceden bilmediği için her iki ihtimale de uygun kıyafetler hazırlatmıştı. Alex yol boyunca Jason'ın yanından ayrılmamıştı ki bu tuhaftı. Gerçekten Jason'dan hoşlandığını düşünmeye başlamıştım. Eş cinselliğin Ariçem'de de geçerli olup olmadığını bilmiyordum. Henüz öyle bir çift görmemiştim. Alex tatlı bir çocuktu. Tıpkı Jason gibi sarı saçlara ve okyanus mavisi gözlere sahipti. Jason'dan birkaç cm kısaydı. Fiziksel olarak üst düzey bir eğitimden geçtiği her halinden belliydi. Riddle buraya geldiğimizde normal hayatımıza devam etmemiz gerektiğini söylemişti. Eğitimleri aksatmamamız konusunda özellikle uyarı almıştık ki bu sabah eğitime indiğimde Alex de çalışıyordu. Andela'yı defalarca mucizevi şeyler yaparken görmüştüm ama Bitki Arislerinin uçabildiğini bilmiyordum. Alex bütün çemberde sadece Jason ve Noah'a ait olan özelliklerden birine sahipti. Ki bu daha önce görülmüş bir şey değildi. Bir ara element Aris'ine göre fazla iyiydi. Tek bir el hareketiyle tam karşımızdaki dağı ortadan ikiye ayırmıştı. Sarsıntıyla yere kapaklandığımda benim onu izlediğimi yeni fark etmişti. "Hey hey , özür dilerim seni görmedim Alison." sorun değil gibisinden elimi sallayıp ayağa kalktığımda gülümseyerek "Günaydın bu arada." dedi. Onda tanıdık gelen şeylerden biri de buydu. Ama nedense zihnimde bir yerde anılarım çatışıyordu. Neden tanıdık geldiğini hala çıkarabilmiş değildim. "Bu yaptıkların... Bunlar olağanüstü Alex. Bir ara element savaşçısının yapabileceği güçte şeyler değil bunlar." Alex sanki bu tepkimi bekliyormuş gibi bakışlarını ayak uçlarına odaklayıp tekrar kaldırdı. Hafifçe gülümsediğinde gamzesi yanağında belirdi. Şimdi daha da tanıdık geliyordu. "Alison ne hissettiğini biliyorum. Sana nereden tanıdık geldiğimi de sen biliyorsun." yavaş adımlarla gerilediğimde Alex hala kendinden emin gözüküyordu. "Bunu şu an Jason'a söyleyemezsin Alison sanırım bunu da biliyorsun. Gerisini de kurcalamak isteyecektir. Ve eğer bu işe karışırsa zamanın dengesiyle oynamış olursunuz. Şu an değil , şu an doğru zaman değil. Hayatlarımızla öderiz bedelini." diye fısıldadı.
#tanıdık