Woensdag 7.30
Vandaag werd ik wakker gemaakt door Yousef. Als hij je waker maakt dan betekent dat er iets ergs is. Ik stond snel op en deed en zwarte gescheurde broek en een Tommy Hilfiger t-shirt en liep naar beneden. 'Dounia kom snel naar de woonkamer' riep Amir.
Ik ging snel naar de woonkamer en ging naast Nasser zitten. Mijn vader stond op en begon met praten. 'dus jullie weten dat we Tarik zijn dochter hebben hij gaat vandaag met 3 mannen naar pand den haag. Ze gaan binnenstormen langs de achterdeur' 'hoe weet je dit' vroeg Younes. 'Mo heeft zijn telefoon al een paar dagen geleden gehackt we horen alles wanneer hij belt' zei mijn vader. 'wat als het een valstrik is' vroeg ik. 'dat kan niet want 1 van onze mannen houden hem al 2 maanden in de gaten hij is hier al 2 maanden mee bezig' 'is goed' zei ik. 'we gebruiken de verdovingskogels zodat we babbeltje kunnen doen met hen als we hem te pakken krijgen' zei mijn vader
We hebben onze plaatsen besproken aan de deuren. Ik sta helemaal van achter. Ze gaan binnen springen om 10 uur want ze denken wij zitten op school. Ik doe mijn kogelvrij vest aan en ga dan naar de auto samen met Amir.
Wanneer we zijn aangekomen zijn mijn neven er ook. 'Mo stuur even iedereen naar zijn kamer en doe je kogelvrij vest aan' Hij knikte. Ik pakte mijn verdoving kogels en doe ze in mijn groter gun.
Het is 9:55 en ze kunnen op elk moment binnen stormen. Iedereen staat op zijn plek.
Ze komen naar binnen en ze beginnen te schieten en ontwijken onze kogels zijn 2 bewakers zijn al ingezakt en verdoofd. Tarik schiet in mijn been en pakt mij via mijn keel en zet zijn pistool op mijn hoofd. Ik lachte naar hem. 'vind je dit grappig' roept Tarik. 'ja heel grappig zelfs' zei ik lachend. Ik haal mij uit zijn greep, ik pak zijn pistool en gooi het ergens weg ik geef hem een boks in zijn buik en trap in zijn ballen. 'je dacht je kan mij aan hahah' roep ik naar hem. Amine tilde mij op en bracht mij naar het kamertje waar je dus mensen kan verzorgen want die kogel zit nog steeds in mijn been en het bloedt echt hard. Er komt een dokter binnen en haalt de kogel eruit en doet het verband erop.
Mijn vader kwam mijn richting op en zegt 'ik ben trots op je kleine meid' Ik laat een glimlach zien en knuffel hem. Inmiddels zijn de mannen al weg gebracht naar een kamer. Ik ben serieus we laten zijn dochter pas gaan als hij ons heeft betaald het is maar 1200 euro en hij heeft het zeker en vast.
Ik loop hinkelend naar de keuken hier in het pand ze hebben lasange gemaakt. Ik schep een stukje en begin te eten. Ik ben zo moe je wilt niet weten. Ik ga naar de woonkamer en zie daar een paar meisjes. Ik ga zitten en pak de afstandsbediening en zet wat Netflix op. Ik pak een sigaret en steek die aan. Meteen gaan die meisjes weg. Beter voor mij.
Ik wachtte op mijn broers want die gingen namelijk bij die mannen blijven. 'Hbiba Amine en Amir blijven hier voor de leiding wij gaan naar huis' zei Nasser. 'Pff hebben we morgen training' vroeg ik. 'ja maar je gaat niet mee jij moet rusten deze 2 weken' zei Nasser. 'waat? 2 weken je meent dit toch niet' riep ik. 'sorry Dounia je kan nog gewonder raken' 'ja sow? Kan me niks schelen ik laat jullie niet in de steek door m'n been ik heb toch niet opgegeven toen Tarik schoot in mijn been ik bleef vechten ik kan dit heus wel aan' riep ik boos. Vandaag is het mijn dag niet.
Wacht maar Tarik hij gaat zien. 'heey gaat het goed hier' Hoorde ik. Ik keek naar achter en zag Mo. 'ja gaat goed buiten dat ik 2 weken niet meer mag werken' 'wollah ik zou er blij mee zijn eventjes niet meer werken zalig' 'dit is mijn leven Mo ik vind dit echt leuk, vechten en schieten' 'je bent gevaarlijk man' Hahaha ik weet het, mhm ik ga naar huis want ik ben echt moe' 'je mag niet rijden weet je' 'kan me echt niks schelen' Hij lachtte.
'ik ben weg ik zie je later' zei ik. Hij zei mij gedag en ging toen weg. Nasser kwam mijn kant op lopen en pakt mij op 'ik heb benen gekregen en ik kan er mee lopen el hamdoulilah' zei ik geiriteerd. 'je gaat sowieso vallen je bent echt onhandig' Ik lachte. Hij legde mij in zijn auto. 'mijn auto staat hier nog' zei ik . 'ik weet het maar Amine en Amir pakken die want ze waren met mij meegegaan' Ik knikte en ging even op mijn telefoon. Ik voelde mij moe en deed m'n ogen dicht. Na een tijdje viel ik in diepe slaap.
