Nassim perspectief
Ik hou haar hand vast en kijk haar aan. Ik plant een kus op haar wang en verlaat het ziekenhuis. Ik ben ondertussen al een week hier en ik wordt gek. Ilham is nog steeds niet uit coma. Ik ben ondertussen hier elke dag geweest van ochtend tot avond.
Ik zie dat mijn telefoon rinkelt en het is Dounia.
'Hey schat'
'Hey'
'Hoe gaat het daar?'
'Goed met jou in Nederland?'
'Goed goed'
Ik hoor dat ze heeft gehuild.
'Waarom huil je'
'Ik mis je'
'Het is oke, ik kom zo snel mogelijk als ik kan geniet er nu maar van dat ik er niet ben'
'Dat is het juist, ik kan niet genieten omdat jij er niet bent'
Ze haakt af en ik zucht. Ik loop naar de auto en stuur haar een bericht.
Ik: Dounia niet boos zijn alsjeblieft
Wife👫: geniet nou maar in Spanje en kom nooit meer terug misschien beter!
Ik: zeg dat nou niet
Ze laat me op blauw en ik zucht. Ik start de auto en rijd naar het huis.
'Nog niets' vraagt mijn moeder. Ik schudt met mijn hoofd en ze gaat zitten. 'Komt goed yemma' zeg ik terwijl ik haar een kus op haar hoofd geef. 'Hoe gaat het met Dounia' vraagt mijn moeder. Ik zucht. 'Wat is er jongen van me' zegt ze. 'Ze mist me en ze wordt elk bel moment boos omdat ik er nog niet ben en ze huilt elke keer' zeg ik zuchtend. 'Is ze al lang zo emotioneel' zegt ze. Ik knik. 'Mag ik haar nummer' vraagt ze. Ik kijk haar onbegrijpelijk aan. 'Gewoon wat bij praten' zegt ze. Ik knik en stuur het door. 'Komt allemaal goed. Ze is je vrouw het is normaal dat ze zo gek wordt. Geloof me Nassim ik ben blij dat je met haar bent getrouwd en niet met 1 of andere bent dlkelb' zegt ze. Ik glimlach en ga dan naar boven.
Dounia perspectief
Ik zit weer in de bank Netflix te kijken. Ik hoor mijn telefoon en neem op.
'Hallo'
'Hallo?'
'Oh sorry hey Dounia ik ben het de moeder van Nassim'
'Oh hallo ghelti alles goed'
'Ja ja hamdoulilah en met jou'
'Goed hamdoulilah'
'Ik wil met je praten over iets'
'Vertel maar'
'Het is misschien raar maar heb jij laatste tijd wat moodswitches? Je weet wel soms boos zijn en soms echt blij'
'Ik had dat ja toen Nassim vertrok had ik dat echt veel maar nu niet echt, hoezo?'
'Wat Nassim me vertelt ik weet niet maar het klinkt alsof je zwanger bent'
'Dat kan niet ik had mijn maandstonde nog een week geleden'
'Ik ben niet zeker ga gewoon naar de dokter'
'Ik maak wel een afspraak dankjewel'
'Is graag gedaan lieverd en ik weet wat er is gebeurde met je vader het spijt me'
'Het is niets en hoe gaat het met Nassim'
'Je weet wel druk druk druk'
'Is goed doe de groetjes aan hem ik moet gaan beslama'
Ik haak af en begin na te denken. Ik bel het ziekenhuis en maak een afspraak met gynaecoloog. Ik ga naar mijn ouder kamer en kijk er naar. Alles staat er nog maar gewoon mijn kasten zijn leeg. Ik ga dan naar de kamer van Nasser en klop aan. 'Mag ik alsjeblieft bij jou slapen' vraag ik. Hij knikt en ik ga bij hem liggen. 'De moeder van Nassim denkt dat ik zwanger ben' zeg ik. Nasser schrikt en staat op en kijkt me aan. 'Ben je dat' vraagt hij. 'Weet niet ik heb een afspraak gemaakt met het ziekenhuis morgen' zeg ik. 'Is toch logisch jullie neuken 24/7' zegt hij. 'Hey dat is niet waar' zeg ik lachend tegen hem. 'Laatste keer was echt lang geleden' zeg ik. 'Wat doe je die jongen toch aan? Het zou me niet verbazen moest hij vreemd gaan' zegt hij. Ik kijk hem serieus aan en hij lacht. 'Ik lach maar zusje' zegt hij. 'Noem me niet zusje want we zijn even oud' zeg ik. 'Ik ben 12 seconden ouder ezel' zegt hij. 'Boeit niemand' zeg ik lachend. Ik sluit mijn ogen en val in diepe slaap.
-
Ik ben in het ziekenhuis aan het wachten tot ik aan de beurt ben. Ik hoor mijn naam en loop zenuwachtig naar binnen. 'Dus vertel het probleem is' zegt de dokter. Ik vertel haar wat mijn schoonmoeder dus zei en ze heeft bloed getrokken. Ze gaat me bellen als ze het heeft onderzocht. Ik zucht en verlaat het ziekenhuis.
Ik stap mijn auto in en rijd dan weer naar de supermarkt. Ik doe wat boodschappen en zoek dan een plek om ergens koffie te drinken.
Ik zie een leuk tentje en loop naar binnen. Ik zie een huilend meisje en kijk haar aan. Ik ga naar haar toe. 'Mag ik zitten' vraag ik. Ze kijkt op en knikt. Ik bestel wat koffie en kijk haar dan aan. 'Wil je erover praten' vraag ik. 'Ik ken je niet' zegt ze. 'Nou een vreemde kan je wel vertrouwen hoor' zeg ik. 'Hoe heet je' vraag ik. 'Sofia' zegt ze. 'Mooie naam' zeg ik. Ze glimlacht. 'Vertel is Sofia wat is er aan de hand dat jij je zwakte laat tonen' zeg ik. 'Zwakte?' zegt ze. 'Als je huilt laat jij je zwakte zien en dat is slecht, mensen maken er misbruik van' zeg ik. 'Mn moeder zei dat altijd tegen me' zeg ik. 'Dan heb jij een goede moeder' zegt ze wanneer ze met haar ogen rolt. 'Hoezo? Wat is er met jou moeder' vraag ik. 'Ze drinkt en ze slaagt me heel vaak heb er gewoon blauwe plekken van en mensen lachen me er mee uit op school en weet gewoon niet wat ik moet doen. Mijn broer is weg en weet niet hoe ik aan geld moet komen want mijn moeder betaalt de huur niet meer' zegt ze. Ik kijk haar aan. 'Je kan een baantje nemen en geloof me trek je er niets van aan dat ze je uitlachen. Je moet hard zijn want er zijn toch altijd mensen die commentaar geven en dat zijn gewoon haters die niks gewoon zijn en ik wil graag wel praten met je moeder?' zeg ik. 'Wil je dat doen' zegt ze verast. Ik knik. Mijn koffie wordt gebracht en ik drink er van. 'Wil je iets drinken' vraag ik. 'Ik heb geen geld sorry' zegt ze. 'Ik betaal gekkie' zeg ik. Ze knikt en ze bestelt wat ze wilt. 'Vertel wat over jezelf' zegt ze. 'Hoe oud ben je?' vraagt ze. 'Ik ben 18' zeg ik. 'Dat betekent liefde zoeken' zegt ze lachend. 'Dat heb ik al gevonden' zeg ik lachend. 'Heb je een vriendje?' vraagt ze verast. Ik laat mijn ring zien en ze kijkt er naar. 'Ik ben getrouwd' zeg ik. 'Wauw' zegt ze. Ik betaal de rekening en ik loop met haar naar mijn auto. 'Hier mijn nummer, bel me wanneer ik kan en mag langskomen' zeg ik. Ze knikt. 'Dankjewel echt het betekent echt veel voor me' zegt ze. Ik glimlach. 'Moet ik je thuis afzetten?' vraag ik. 'Nee ik woon hier om de hoek maar dankje ik moet gaan' zegt ze. Ik glimlach en stap mijn auto in en rijd weg naar huis.
