Nasser belt me en ik neem direct op.
'Geloof je haar'
'Eerlijk gezegd niet echt'
'Er zit hier iets achter maar weet niet wat'
'Ik weet het wat zei ze allemaal'
'Dat ze wou stoppen met drugs enz en papa had er problemen mee'
'Dat kan niet, je kent mama ze is er meer bezig dan papa'
'Daarom geloof ik het ook niet, wat denk je?'
'Ik denk dat we papa moeten bellen en een bezoekje moeten nemen'
'Ik dacht helemaal hetzelfde, ik boek tickets'
'Is goed ik zie je straks'
Hij haakt af en ik zucht. Ik ga naar boven en zie Nassim uit de douche gaan. Ik pak de koffer uit de kast en begin in te pakken. 'Heyhey naar waar ga je' vraagt hij. 'We gaan naar Spanje' zeg ik. 'Kan je het niet laten gaan' zegt hij. Ik schudt met mijn hoofd. Hij komt naast me zitten en geeft me een kus op Mn voorhoofd. 'Ik hou van je' zegt hij. 'Ik ook van jou' zeg ik. Hij gaat zich om kleden en ik ga weer verder met inpakken. Deze keer neem ik niet zoveel mee. We blijven niet lang.
Ik ga naar mn telefoon en stuur Nasser een bericht.
Ik: wat zeggen we tegen mama?
Tweelingbroer❤️: we zeggen dat we even weggaan en wel terug komen
Ik: isgoed heb je tickets geboekt?
Tweelingbroer❤️: jaaaa maar alleen Samir en Amine gaan mee. De rest gaat het hier uit zoeken
Ik: is goed stuur is dat ze naar het pand moeten komen dan zeg ik nog dag
Tweelingbroer❤️: isgoed
Ik sluit mijn telefoon en breng de koffers naar beneden met veel moeite. Mijn dokter moet eigenlijk nog komen om te zien hoe het gaat met mijn been. De kogel heeft mijn bot geraakt waardoor het dus is gebroken. De kogel was echt diep dus die Ismael en Ibrahim hadden hele goede wapens. Daarom dat ik ook moeilijk kan stappen. Met veel moeite dus. Ik ga naar de keuken en ga eten maken. Ik ga denk ik gewoon lasagne maken. Ik pak de benodigdheden en maak dan de saus klaar. Tijdens het snijden voel ik warme armen rond me en Nassim geeft me kusjes in Mn nek. 'Ben je zeker dat je wilt gaan' vraagt hij. Ik knik en doe de saus op het vuur. Ik draai me om en kijk in zijn ogen. 'Ik wil het gewoon zeker weten. Wie weet ben jij in gevaar of ik ofzo' zeg ik. 'Ik laat jou nooit in gevaar brengen, ben je gek' zegt hij. 'Daarom gaan we naar Spanje' zeg ik. Ik geef hem een kus en dan ga ik naar de living. Hij achtervolgt me en kijkt me aan. 'En wat als we in gevaar zijn? Ga je je moeder vermoorden' zegt hij. Ik zucht en kijk hem aan: 'schat ik weet het niet, we zullen wel zien of er wel iets is' zeg ik. 'Dit voelt slecht aan' zegt hij. 'Denk er niet te veel over na' zeg ik. 'Moet ik er niet veel over denken of jij' zegt hij. 'Wil je nu ruzie maken omdat je niet mee wilt naar Spanje? Voor mij is het goed hoor dan doe ik het weer alleen' zeg ik. Hij zucht en komt naast me zitten. 'Het spijt me, ik wil gewoon niet aanhoren dat je moeder je iets heeft gedaan ofzo. Je zou alles doen zodat je mij kan beschermen en dat hoeft niet' zegt hij. 'Ik ben je vrouw, zwijg gewoon' zeg ik lachend. Hij komt dichterbij en begint me te zoenen. Het wordt erger en erger maar uiteindelijk laat ik hem los. 'Tomatensaus schat' zeg ik. 'Kom hier tomatensaus kan wachten' zegt hij. 'Ja het vuur gaat niet wachten op ons tot we klaar zijn met seks' zeg ik. Hij lacht en ik ga naar de keuken. De saus is klaar dus ik maak de lasagne klaar en steek hem dan in de oven. Ik ga naar boven en ga naast Nassim liggen. Hij is in slaap gevallen. Ik streel zijn wang en kijk hem aan. Geloof me, ik ben zo blij dat hij mijn man is. We hebben veel tegenslagen gehad, maar ondanks dat zijn we nog steeds bij elkaar en sterker dan ooit.
Ik zie dat hij wakker wordt en laat een traan vallen. Ik ben laatste emotioneel geworden en ik weet zelf ook niet waarom. Hij ziet dat ik naast hem zit en hij pakt me meteen en ik ga naast hem liggen. 'Wat is toch er met je' zegt hij wanneer hij een pluk haar weg haalt van mijn gezicht. Ik omarm hem en huil het uit. 'Ik weet het niet' zeg ik. Hij sust me en ik wordt al wat stiller. 'Wil je je broers nog zien' zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Wil jij ze bellen en zeggen dat ze naar hier moeten komen' vraag ik. Hij knikt en kijkt me aan. 'Alles oke' zegt hij. Ik knik en sta op naar de badkamer. Ik was mijn gezicht en ga dan weer terug. 'Ik moet mijn lasagne pakken' zeg ik. 'Kom het is nog niet klaar en het kan wel wachten en ja het vuur kan ook maar wachten' zegt hij. Ik glimlach en ga terug in zijn armen liggen.
-
Mijn broers zijn in de woonkamer en ik geef ze allemaal een knuffel. 'Geloven jullie mama' zeg ik. Ze schudden hun hoofd en ik kijk dan naar Nassim. Er is geen plaats meer dus ik moet wel op Nassim zijn schoot gaan zitten. 'Omdat we nu toch allemaal samen zijn moet ik jullie iets vertellen' zegt Amir. 'Ik heb een meisje ontmoet en we willen gaan trouwen' zegt hij. 'Nope ik ga eerst, als we terug zijn ga ik trouwen dan pas mag jij trouwen' zeg ik. Nassim lacht en ik kijk hem aan. 'Wat' zeg ik. 'Je bent gek' zegt hij. 'Zwijg jij' zeg ik tegen hem. 'Mabrouk broer van me' zeg ik tegen Amir. Hij glimlacht en ik sta op. 'Iemand lasagne' vraag ik. Ze staan op en gaan aan tafel zitten. Dit was een gewone familie-avond.
Ik was zooo lang wegg!!! Maar het was ramadan en ik had examens enz. Maar hamdoulilah ben geslaagd. Nu ben ik weer terug en ik ga proberen elke dag een stuk erop te zetten. Binnenkort ga ik ook naar Marokko en dan ga ik probeerennn om te posten.
Xxxxx schrijfster
