Beneden aangekomen kijkt iedereen me aan. Ik eet stil en rustig mijn eten op. 'Dounia' zegt Nasser. 'Ja?' Zeg ik. 'We kunnen mama's lichaam niet vinden' zegt hij. Meteen stop ik met eten en kijk ik hem aan. 'Ik ga jullie koffers in pakken' zeg ik stil. Ik ga naar boven en ga naar Mn kamer. Ik pak al mijn zomerspullen en zomerkleding en doe die in Mn koffer. Na 2 uur ben ik klaar met die van Mn broers. Zolang duurt dat dus. Ik pak al in omdat er dan toch geen begrafenis komt. Hoe kan het lichaam van mijn ma nu gewoon weg zijn?
Ik word verstoord door iemand die klopt. Want ik ben in de kamer van Amine. Ik zie de deur open gaan en het hoofd van Amine verschijnt. 'Kom is hier zusje' zegt hij. Ik ga in zijn armen liggen en sluit Mn ogen. Ik begin weer te huilen en snik. Amine pakt Mn kin op zodat ik in zijn ogen kijk. 'Luister eens mama is nu op een betere plek. Ze was de perfecte moeder maar onthoud ook dat ze nog steeds bij ons is. Hier-wijzend naar Mn hart-' Ik glimlach en ga terug liggen. Ik sluit Mn ogen en val dan weer met opgedroogde tranen in slaap.
Perspectief Nasser
'Ik hou het hier niet meer vol ik heb die tickets besteld en vliegtuig komt binnen 2 uur' zegt Samir. 'Vind ik goed ey Amir wil je het geld nemen uit de kluis en het drugs leveren naar ons pand' zeg ik. 'Is goed moeten die naar Marouane ens' zegt Amir. 'Ja ik ga Nassim bellen' zeg ik.
'Yo'
'Ewa Nassim heb je je koffer gepakt?'
'Uh jaa hoezo?'
'We gaan vertrekken we halen je binnen 10minuten op'
Ik haak af zonder te wachten op zn antwoord.
Ik ga naar boven en zie Dounia slapen. Ik maak dr rustig wakker en ze opent haar ogen. 'Dag prinses kleed je om binnen 10 minuten gaan we naar het vliegveld' Ik geef haar een kus op haar wang en ga dan snel naar beneden om paspoorten te pakken. Al onze koffers doe ik in 2 verschillende autos. Wanneer ik terug naar binnen wil gaan zie ik Dounia naar beneden komen.
Dounia perspectief
Ik doe mijn Adidas trainingspak aan en ga dan naar beneden. Nasser die kwam juist van buiten en glimlacht naar me. Ik glimlach terug en richt me op Mn telefoon. 'Kom we gaan vertrekken' zegt Samir. Ik knik en stap bij Nasser vanachter in. Nasser die rijdt, naast hem zit Samir. Op de achterbank zitten Amir en ik, en de rest in de andere auto.
Ik kijk verveeld naar buiten tot dat ik de autodeur opeens hoor open gaan. Ik kijk naar de deur en zie Nassim verschijnen. Meteen siert een glimlach mijn mond en kijk hem aan.
Hij geeft me een kus op de wang ben gaat dan zitten. 'Denk je nu echt dat ik je alleen ga laten in dubai' fluistert hij. Ik bloos en nestel mezelf in zijn armen. Hij opent zijn armen en geef me een kus op Mn hoofd.
Ik maak een paar gekke snaps van ons en post er 1tje op Mn verhaal.
volgende verhalen worden wat kort om de dood van haar moeder had ik echt niet veel inspiratie. ik heb al 60 deeltjes kunnen schrijven maar heb echt geen zin om de korte stukjes wat langer te maken dus sorry en school is terug een week begonnen dus sorry als ik soms een dag vergeet te posten.
xxxxxx
