'badr is mijn broer' zegt hij. Ik deins naar achter en kijk met open mond naar hem. 'waarom vertelde je het niet?' zeg ik. 'er zou gevaar komen dat weet je, hij wilt hele tijd wraak nemen omdat ik voor jullie ging werken en niet voor zijn mannen.' Zegt hij. 'vermoorden is geen optie zeker' zeg ik. 'tuurlijk wel hij betekent niks voor me' zegt hij. Ik ga naar hem en kijk hem aan. 'schatje je kan niet je eigen broer vermoorden onthoud dat' zeg ik.
Nassim perspectief
Ik denk al heel mijn fucking leven om hem te vermoorden en dan wilt zij mij tegenhouden. Ze kan me ook tegenhouden maar dit moet ik na al die jaren nu eindelijk doen. Hij en zijn mannen vermoorde Dounia haar moeder en ze ging er kapot van, daarom ik ga dit nu laten stoppen en badr vermoorden dat is het enige wat er nu moet gebeuren. 'nassim' zegt Dounia. Ik kijk haar aan. 'je telefoon gaat af' zegt ze. Ik pak snel mijn telefoon en het is Nasser. Ik pak op en ik weet al over wat dit gaat.
'Yo?'
'Hoe gaat het met dounia?'
'Goed hzo?'
'je weet over wat ik wil praten vermoorden ofniet'
'doe maar en maak het snel je zusje wilt niet dat ik het doe'
'isgoed zie je morgen vergeet je koffer niet en dounia ook'
'aii ciao'
'Schatje pak je koffer in we gaan naar Nederland ben het zat aan het geraken' zeg ik tegen Dounia. 'Relax gewoon even je bent zo gestresseerd' zegt ze. 'Moet jij je pillen niet nemen' zeg ik terwijl ik haar heupen vast pak. Ze slaat haar armen rond mijn nek en zoent me. Het wordt wat vuriger en vuriger. Mijn liefde voor haar is gewoon veel te groot en ben heel gelukkig met dr. Als ik haar kwijt raak ben ik alles kwijt.
-
Dounia Perspectief
Volgende ochtend
Zaterdag 8:30
Ik doe een trainingspak aan en breng mijn koffer naar beneden. 'Ik ga even boodschappen doen' roep ik. Ik stuur Nassim en Mn broers voor dingetjes al ze nog iets willen. Ik pak de auto en neem dan een sigaret. Als Nassim dit weet ben ik ook echt helemaal dood. Ik neem een diepe hijs en zucht. Laatste tijd ben ik leven helemaal beu maar doorzetten is nu m'n het enige wat er in mijn hoofd zit. We gaan eindelijk naar Nederland en geloof me ben er heel blij mee. Eindelijk wat tijd voor iets anders. Mijn hoofd even laten afkoelen. Die ene missie waar de vader van Ilham er over had gaat gewoon door maar ik moet het alleen doen. Weet je het verbaasd me eigenlijk echt niks dat ik het op het einde alleen moet doen. Ik geraak er wel aan gewend.
Ik ga naar de supermarkt en haal wat eten en drinken. Ik koop ook nog ontbijt en reken dan alles af. Ik stap weer de auto in en rijd naar huis. Ik parkeer de auto in de garage. Ik pak alle boodschappen naar boven en maak het ontbijt klaar.
Ze komen allemaal naar beneden en beginnen te eten. Nassim gaf me een kus op Mn wang. 'Kotssss' hoor ik Amir zeggen. Ik gooi een tomaat naar zijn hoofd. 'Jij bent kots' zei ik. 'Moest je daarom een tomaat gooien naar mij' zei hij. 'Ja of wou je een komkommer?' vroeg ik. Hij keek naar me en stak zijn tong uit. 'Kleuters' zei Nasser. 'Zwijg jij of je krijgt een wortel' zei ik. 'Durf en ik gooi je in het zwembad' zei hij. 'Voor wat heb je zelfs boodschappen gedaan we gaan zo weg' zei Samir. 'Hey dit is voor mij hoor' zei ik. Ze lachtte en ik maakte een broodje voor mezelf.
-
We zijn geland in Nederland. Ik ga snel naar de parking om eindelijk mijn schatje te zien. Mijn auto ik heb het zo hard gemist. Ik leg mijn koffer in de achterbak en stap dan in. Nassim stapt ook in en kijkt me aan. 'Wou je weggaan zonder mij' zei hij. 'Ik ging wel wachten' zei ik. 'Hebben ze een auto' vroeg ik. 'Ja dus rijd maar' zei hij. Ik startte de auto en reed weg naar huis. Het huis dat ik heb gekocht, ik wou alleen gaan wonen maar Nassim wou het niet dus we wonen nu samen. We zijn getrouwd dus het maakt eigenlijk niet echt uit. Ik kijk naar mijn verlovingsring en begin te lachen. 'Wat lach je' zei Nassim. 'We zijn getrouwd' zei ik. 'Inderdaad, je bent mijn vrouwtje' zei hij. Ik keek hem aan en lachtte. Ik focuste me terug op de weg en gaf wat gas.
