(Yetişkin okurlar için uygundur.)
Cinsel terapist olan bir adam ve cinsellikle ilgili korkuları olan bir kadın.
⚜️
Okan tuttuğu elimin üstünü okşadı. Oldukça nahif gelen bu hareketin aksine, hiddetliydi. Sessizliğim ona fazla geliyormuş gibi yakası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitapta +18 sahneler olacaktır. Bunun bilincinde başlayınız.
1.BÖLÜM: ÖLÜM ÇİÇEĞİ
"Ölümle baş edemiyorum."
Aylar geçse bile zorluğu azalmıyordu. Oysa zaman iyi gelir derlerdi. Bana hiçbir şey iyi gelmiyordu. Babam yaşarken pekte yakın değildik. Annemin gidişinden sonra babam depresyonun pençesinden kurtulamamıştı. Çok ağır antidepresan ilaçları kullanır, kimseyle konuşmayı sevmezdi. Ölümü de öyle sessiz olmuştu. Bir gün okuldan eve döndüğümde onu ölü bulmuştum. O kadardı, en az benim kadar kimsesizken ölmüştü.
Babam kalabalık bir kimsesizliğe sahipti.
"Ölümünle baş edemiyorum baba. Beni nasıl yalnız bırakırsın? O şeytan gibi kardeşlerinle, yalnız başıma nasıl bırakırsın? Daha okulum bile bitmemişti. Ben şimdi ne yapacağım? Evdeyim, yalnız başıma. Bir kardeşim bile yok. Seninkiler gibi olacağına hiç olmasın daha iyi tabii de insan yanında birilerini arıyor işte. Yine de kimsesiz olmak öyle zor ki... Elektrik faturası, su faturası geliyor ve benim param hangisine yetecek bilmiyorum." Kederli bir iç çekişin ardından mezarımın başında oturup neler söylediğime bakınca kendime kızdım. Onun ruhunu rahatsız edecek ithamlarımı arka arkaya sıralamış, sanki onu sadece banka olarak görüyormuşum gibi konuşmuştum.
Bunun için kendimi suçlayamazdım, benimle böyle bir iletişim kuran oydu. Yine de onu suçlamak canice geliyordu. İyi bir ebeveyn olmadığını büyüdükçe fark etmiş, normal ve örnek babanın ondan farklı olduğunu görmüştüm. Ancak bunlar hiçbir şeyi değiştirmemişti, onu seviyordum. Öte yandan babam hiçte eleştiri kabul edebilecek bir adam değildi. Zaten ona ebeveynliği ile ilgili başarısızlıklarını söylemek istemezdim. İyi bir baba olduğunu düşünmesini tercih ediyordum.
"Üzülme. Hiç konuşmazdın, pek ilgilenmezdin ama yine de kötü bir baba değildin. Böylesine gençken maddi yükün altında ezilmek zoruma gitti de başını şişiriyorum."
