Merritt Crusset (Beauty is Inside)

21

"What's wrong with him?"

Nagkibit balikat lamang ako. "I don't know. Let's go."

Habang nagmamaneho si Daniel ay naalala ko ang mga nangyari ngayong araw.

What the hell, Merritt. Bakit ka nagpadala sa init ng katawan mo?

Napahinga ako ng malalim.

Okay, That was just a plain sex. Merritt don't take it seriously. Just a plain sex.

I was trying to convince myself.
Okay, stop thinking about that, Merritt. Just pretend that nothing happened.

"Are you okay?"

Nabalik ako sa katinuan dahil sa boses ni Daniel. "Um. Yeah! I'm fine." Ngumiti ako.

"You wanna go out for dinner?"

"I'm sorry, Superman. I just wanna go home and rest. I'm exhausted."

"I understand."

"Hatid lang kita tapos uwi na agad ako."

"Isinandal ko ang aking ulo sa kanyang balikat. Thank you..."

"For what?"

"For, everything!"

"No worries..."

"I am thinking, if..."

"If?"

"If... I give us a chance?"

Inihinto niya ang sasakyan. "W-what did you say?"

"I mean. You've been waiting for so long. And you were always there for me. Everytime."

"Are you saying that—"

Tumango ako. "Yes. You and I."

Bakas sa kanyang mukha ang hindi makapaniwala. "Are you sure?"

"Yes."

"So, tayo na?"

Tumango ako.

Niyakap niya ako. "Thank you! Thank you so much. You made me happy. I promise to take care of you."

Kumalas siya at hinawakan ang aking mukha. "I love you..." He spoke. At hinalikan ako sa labi.

Matagal din bago niya pinakawalan ang aking labi. Naalala ko tuloy iyong unang halik namin sa bahay.

Pero bakit ganito? Bakit hindi tumitibok ng malakas ang aking puso kagaya ng kay Keilev? Sa tuwing hinahalikan niya ako at tuwing nag se-sex kami parang palaging una. At sabik.

I hope. I won't regret this decision. Gusto ko ng kalimutan si Keilev.

Gusto ko ng mawala siya sa puso ko.

Maaga akong sinundo ni Daniel kinabukasan. "Ang aga mo naman."

"Ofcourse. This is our first day as a couple. So I need to double my effort."

"Superman..."

Niyakap niya ako. Ang bango naman ng girlfriend ko. At sininghot ang aking leeg. "Ano ba. Ang PDA mo." Sabay tulak ko sa kanya ng mahina.

"You look gorgeous!"

"Thank you."

Maaga ang call time kaya dapat ay maaga din ako sa set. I was wearing a crop top and a denim short shorts. At naka boots ako with heels. Inilugay ko lang ang curly kong buhok.

"Ang ganda ganda mo talaga." Bulong ni Daniel sa tenga ko.

"Thanks!" Napangiti ako.

"Princess. Ano gusto mo itawag ko sayo?"

"Hmn. Kahit ano."

"Ano? How 'bout babe?"

Pilit akong napatango. "O-okay."

"Let's go? At baka ma-late ka pa."

We arrived 5 mins earlier kaya hindi na muna umalis si Daniel. "Babe do you want something?"

Umiling ako.

Nasa loob kami ng studio. Magkatabi kami na dalawa ni Daniel.

"Babe look at me."

Nang lingunin ko siya ay bigla niya akong hinalikan.

"Awww..." Hiyaw ng mga tao sa studio.

"Ano ka ba, nakakahiya." Bulong ko.

"Kinahihiya mo ba ako?" Lumungkot ang kanyang mukha.

"No. I didn't say that. I just want us to be private."

Ngumiti siya. "Okay, I understand."

Bigla kaming nakarinig ng parang may ibinagsak. Nilingon namin kung sino iyon.

Lahat kami ay nagulantang— it was Keilev.

At sinira niya ang camera na gagamitin namin ngayon sa Photoshoot.

"What the hell?! This camera was too outdated!"

"Sir, yan po ang bagong camera ngayon. Kalalabas lang po niyan kayo po nagsabi na iyan ang gamitin namin ngayon sa Photoshoot." Sabi ng isang staff.

"What?! The fuck! Bumili kayo ng bago! Iyong pinakabagong labas ngayon! Walang Photoshoot na mangyayari ngayon!" Sigaw ni Keilev nag echo iyon sa buong studio.

"Ano nangyari sa kanya?" Pabulong na tanong ng isang staff.

"Ewan. Badtrip yata." Sagot naman nung isa.

Padabog na umalis si Keilev. Tiningnan ko lang siya hanggang sa mawala na ito sa paningin ko.

Nagkatinginan kami ni Daniel.
"Kailangan ko siyang makausap." Ani ko.

"I'll go with you."

"No. Stay here."

"O-okay..."

Tumakbo ako palabas ng studio at tinungo ang opisina ni Keilev. Nag doorbell ako ngunit walang sumasagot. Kaya sapilitan kong binuksan ang pinto. Hindi iyon naka-lock.

I saw him. He was sitting on his swivel chair at nakapatong ang ulo sa kanyang kamay. Like he was having a headache.

"Keilev. We need to talk."

"What are you doing here? Sabi ko walang Photoshoot na magaganap ngayon. Umuwi ka na."

"Keilev. What's wrong with you?"

Matagal siya bago nakasagot. Tinanggal niya ang kamay at matalim akong tiningnan.

"Kayo ba ni Daniel?" Malamig niyang tanong.

"Why would you care?"

"Fuck! Just answer me. Merritt!" Sigaw niya.

"Bakit ka ba sumisigaw?"

"Just answer me. Kayo ba ni Daniel?"

"O-oo—

Hindi ko natapos ang sasabihin ng sinuntok niya ang kanyang glass table. Wasak iyon at duguan ang kanyang kamay.

Napaiyak na ako.

"Keilev, what's wrong with you?"

"Leave."

"Keilev!"

"Fvck! Leave!" Para akong nabingi sa lakas ng kanyang sigaw.

Napahagulhol ako at tumakbo palabas ng kanyang office.