Merritt Crusset (Beauty is Inside)

24

Agad akong napabangon. Sapo ko ang aking ulo. "Damn! My head hurts."

Palinga-linga ako sa aking kwarto. May hang over pa ata ako. Panaginip lang ba iyong kagabi?

Nadako ang aking tingin saaking katawan. Nanlaki pa ang aking mata sapagkat  wala akong kahit ni isang saplot.

Kung ganoon ay totoo iyon?

Bumukas ang pinto ng aking kwarto. "Hey, Good morning."

Nangunot ang aking noo. "Keilev? What are you doing here?"

"You don't remember?"

Ofcourse! I remember.

Nanatili akong tahimik.

"We have sex last night. You know, my dick was inside of you and—

"Stop it!" Singhal ko. "I don't wanna hear it."

Tiningnan ko siya ng masama. "Bakit nandito ka pa?"

"Ayaw mo ba? Nagluto ako ng breakfast."

Napalunok ako. Gutom na rin kasi ako.

"Labas! At magbibihis ako."

Ngumisi lang ito. "Okay!"

Pagtapos kong nagbihis ay lumabas na ako at dumiretso sa kusina. Ang bango naman.

Napatingin ako sa mga nakahain sa aking mesa. Mayroong Bacon, Vegetable salad, sunny side up, toasted bread, fruits and coffee.

Nasaan ang lalaking iyon? Umuwi na ba?

Naupo ako sa aking favorite spot.

"Keilev?" Tawag ko sa kanyang pangalan.

"Kei—

Someone covered my eyes with hands. "Guess who?"

"Stop it. It's not funny." Alam kong siya iyon— Si Keilev

"Bakit mo nga pala ako tinatawag?" Tanong niya.

I rolled my eyes. "Akala ko lang kasi umuwi ka na."

"Hindi ako uuwi hanggat hindi mo ako pinapauwi."

Kumuha ako ng egg and bacon at kumain. Ininom ko rin ang kape na inihanda niya. Infairness, sakto lang ang lasa hindi masyadong matamis.

"Umuwi kana pagkatapos nito." 

"What? Pinapauwi mo ang boss mo?" Turan niya.

"Bakit? Bawal ba? Bahay ko to. At may shoot ako mamaya."

"Well. Wala munang Photoshoot ngayon." Kinuha niya ang cellphone na nasa kanyang bulsa.

May di-nial siya doon. "Hello, Windy wala munang Photoshoot ngayon. Day off niyo lahat ngayon. Understand?" Sabi nito sa kabilang linya at pinatay ang tawag.

"Okay, I already told Windy na off nilang lahat ngayon. So walang Photoshoot na mangyayari."

"What? You're crazy! Basta. Umuwi ka pagtapos mong kumain."

"No. Lalabas tayo."

"Ayoko. Gusto kong matulog maghapon kaya umuwi kana."

"Merritt."

"Keilev, kung gusto mo lumabas. Edi iyong girlfriend mo ang isama mo. Wag ako."

"I'm done." Tumayo ako at pumunta sa aking kwarto. Ini lock ko iyon.

Humiga ako and covered my face with a pillow. Naalala ko iyong sa office niya. Iyong nag se-sex sila ng girlfriend niya sa ibabaw ng table niya. Nandidiri ako pag naaalala ko iyon. Tapos kagabi lang may nangyari saamin.

Damn!

Bumukas ang pinto. Agad akong napabangon. "What the heck?"

"Paano mo nabuksan yan?"

Tumayo siya sa harapan ko. "Please. Go out with me."

"Hindi ka ba makaintindi? Ayoko!"

"Why?"

"Dahil may girlfriend ka. Siya ang yayain mo!"

"Hindi ko siya girlfriend."

"Eh, ano? Sex friend?"

Nabigla siya saaking sinabi maging ako man. "What?"

I guess I don't have a choice but to tell him. "I saw you, having sex in your office. At sa ibabaw pa talaga ng table ha."

"Fvck!"

"Yeah. Fvck you! Umuwi ka na."

"Merritt, look. Nag condom ako niyon. Fvck! What am I saying. I mean. Dala lang iyon sa galit ko sayo nang malaman kong kayo pala ni Daniel."

Namungay ang kanyang magandang mata. "Nakita ko kayo. Nag kiss kayo sa loob ng studio."

"So, kaya mo winasak ang camera at ang table mo?"

Tumango siya.

Tumayo na din ako at sinalubong ang kanyang mga titig. "Tell me. Divorced ka na ba?"

"Pano mo nalaman?" Nagtatakang tanong niya.

"Just tell me!"

"Yes."

"Why? What happened?"

Lumungkot ang mukha ni Keilev. "Carina lied to me. Sabi niya anak ko daw iyong dinadala niya noon at ipapalaglag niya pag hindi ko siya pinakasalan."

"And then?"

"That child wasn't mine at all. Kay Aki iyon sa boyfriend niya ang ipinalit niya saakin."

"Why did she lied?"

"Her father and Aki was enemies. I don't know the whole story pero nagsisisi ako na mas pinili ko ang sinungaling na iyon kaysa sayo na mahal ko."

Tumulo ang luha ni Keilev. "I am sorry, love. I'm sorry..."

I wiped his tears. "Stop crying! Ang laki laki ng katawan mo tapos iyakin." Ani ko.

"Napatawad mo na ba ako?"

Tumango ako. "I don't know, gusto kitang kalimutan pero hindi ko magawa. Palagi kong sinasabi sa sarili ko na aalisin na kita sa buhay ko pero palagi akong bigo."

Hinawakan ko ang kanyang mukha. "Thank you. For telling me the truth."

"I love you, love."

"I love you, too..."