Married to a heartthrob

Chapter 28: Hurt

Farrah's POV.

" Okay na ba yan?" I asked to my friend Alex.

" Wait... Done". She said while smiling. Well kung nag tataka kayo kung anong ginagawa namin, we just edit a picture of Kyla at nilagay namin doon sa isang katawan ng babae na sexy at nilagay din namin na ' Kyla the whore b*tch'

" That is so cool". Jane said while clapping.

Tignan natin kung anong masasabi sayo ng mga schoolmates natin". Nakangising sabi ko. " Let's go girls". Sabi ko bago umalis. I told you Kyla, this is just a beginning...

Kyla's POV.

Pag pasok namin sa University ni Abby lahat ng tao nakatingin samin at may nag bubulungan pa. Bakit? May dumi ba ang mukha ko? Mabaho ba ako? Naligo naman ako ahh. Nag lakad na lang kami pero napatigil ako ng may makita akong picture na naka edit sa isang babae na sexy. At may nakalagay pang ' Kyla the whore b*tch' halos ng tao pinag tatawanan ako at pinag bubulungan.

" Who did this?!" Sigaw ni Abby pero walang sumagot ni isa. " Fvck! I said who the hell did this?!!" Sigaw ulit ni Abby pero pinigilan ko na sya.

" I am". Napatingin naman ako kay Farrah na papalapit samin kasama ang mga alipores nya.

" Fvck you Farrah!" Sigaw ni Abby pero pinigilan ko na sya bago pa sya sumugod. Nakita ko sila Kian na patakbong pumunta sakin.

" Farrah what the hell is this?!" Sigaw ni Lorenz sa kanya habang tinatanggal nila yung mga nakadikit sa wall.

" She deserved it!" Sigaw ni Farrah. Napatingin naman kaming lahat sa paparating na si Axel. " Lahat ng akin kinuha nya! Even she didn't deserve it!" Sigaw ni Farrah.

" What the hell is this?" Tanong ni Axel.

" Hindi ba halata Axel?" Tanong ni Lorenz sa kanya. " Hindi mo man lang ba kami tutulungan?" Tanong pa nya rito kaya napatingin ako sa kanya. Naiiyak na ako. Halos lahat ng nasa wall ay ako. Nakita ko ang malamig na expression ni Axel habang naka pamulsa sya.

" Like Farrah said.. She deserve it.." Saad ni Axel kaya napatingin kami lahat sa kanya. " She's just my slave... Kaya lahat ng sasabihin ko rin sa kanya tatanggapin nya. Masakit man o hindi". Saad ni Axel. Ang sakit... Bakit ba sya ganya? Ano bang ginawa kong kasalanan sa kanila at tinatrato nila ako ng ganito? Hindi man lang ba nila alam na nasasaktan na ako. Takte ang sakit! Nasasaktan ako! Slave?! Hindi nya naman talaga ako slave ehh! Pumayag ako sa plano nya dahil ayokong maging mas magulo ang buhay ko. Nag sigawan ang iba ng sapakin ni Kian si Axel.

" G*g* ka! Alam mo ba yang pinag sasabi mo huh?! Akala ko ba mabait ka na sa kanya?!" Sigaw ni Kian sa kanya at sinapak nya pa ulit si Axel.

" Stop! Your hurting him!" Sigaw ni Farrah. Sasapakin nya na sana si Axel pero pinigilan ko na sya. This time hindi ko na napagilan ang luha ko. Lumapit ako kay Axel at binigyan sya ng malakas na sampal.

" Akala ko nag bago kana? Pero hindi pala... Bakit mo ba ako pinahihirapan?! Bakit kailangan ako ang mahirapan?! Axel, tao rin ako! Kahit nerd ako o panget may nararamdaman din ako! Kahit slave mo ako nahihirapan din ako! Sana bago mo isipin nyang sarili mo sana isipin mo rin yung ibang tao na nasasaktan mo!" Sigaw ko sa kanya habang umiiyak na. " K-kahit ganito ang itsura ko, sana naman maisip mo na may pakiramdam din ako. Nasasaktan din ako! Kahit kailan naman hindi ako nag reklamo sayo! Kahit nahihirapan na ako sa lahat ng pinapagawa mo sakin, wala ka naman narinig na reklamo diba?!" Sabi ko at nasampal ko ulit sya. Gusto ko pa syang saktan pero nang hihina na ako. Sa sobrang pahiya ko napatakbo na lang ako habang umiiyak. Kanit pinupunasan ko na yung luha ko ayaw nya parin tumigil. Napaupo na lang ako sa sobrang pang lulumo ko.

" Kyla....". Napa angat naman yung ulo ko ng marinig ko ang boses ni Abby.

" Ano bang nangyari sa inyo ni Axel?" Tanong nya bigla.

" I asked him that stop being kind to me... Ayoko maging mas magulo ang buhay ko dahil sa mabait sya sakin. Ginagawa nya lang yun dahil ayun yung nararapat dahil asawa nya daw ako... Pero hindi ko naman alam na kakapihan nya si Farrah". Giit ko habang pinupunasan ko yung luha ko.

" Kahit ako nasasaktan kapag nakikita kitang umiiyak... Pero pakiramdam ko hindi sila titigil hanggat hindi ka lumalaban...Kyla, lumaban ka naman kahit minsan. Naaabuso ka na ehh.. Parang ikaw yung lupa at sila yung langit. Sa sobrang taas na nila hindi mo na sila maabot... Kahit minsan lang Kyla, ikaw naman yung maging langit at sila naman yung maging lupa". Sabi ni Farrah. Siguro nga tama sya. Kailangan ko ng bumangon... Kahit minsan gusto ko rin maging langit. Ayoko ng ma bully... Pagod na ako. Simula noon ako na lang palagi ang pinag tutuonan nila ng pansin.

" Pero papaano?" Tanong ko.

" Kyla, alam mo kung papaano... Ayaw mo lang gawin kasi siguro na sanay ka na". Sagot ni Abby. Ngumiti ako ng pilit.

" Sige... Ako naman ang magiging langit..." Saad ko kaya napangiti si Abby.

Matapos ang pangyayari yun hindi na ako pumasok sa buong subject ko. Ng mag uwian, agad akong umuwi, hindi ako bumaba ng kwarto kahit kumakatok na si Manang. Nag sinungaling na lang ako na may importanteng akong ginagawa. Binuksan ko yung closet ko at pinag tatapun yung mga baduy kong damit at mga luma. Matapos nun tinawagan ko si Abby.

" Abby, samahan mo ako bukas". Bungad ko sa kanya.

" Saan?" Tanong nya.

" Sa mall. Kailangan ko ng lumaban". Seryosong kong sabi.

" Ako ang bahala sayo my friend". Natutuwang giit nya at doon ko na pinatay yung phone ko. Bukas I'm not a nerd anymore, bukas I'm gonna make sure na luluwa ang mga mata nyo at mapapatunganga kayo.