The Knife That Cuts Deep

2.

Neon pov.

"As I was saying gentlemen the C'A group want us to handle their expansion on Ilocos. It's a big project. Malaking pera ang papasok sa kompaniya at kung makikita niyo we are ten times ahead from our competitors. Almost all projects our given to us why? Because I would also be accept the project held in Bulacan with my team at isasagawa namin ang isang malaki ring proyekto hindi ito basta-bastang proyekto lang dahil magiging daan rin to upang kumita tayo ng mas malaki." Tumango ang mga shareholder habang pinagmamasdan ang power point na aking pinapakita. May nagbubulungan sa mga napansin nila at meron ding nakaupo lang at walang pakealam sa mga nangyayari.

"But how about the new recruited engineer and architect? We heard you hired new people at the number of 12 paano natin sila pakikinabangan? Baka makakadagdag lang ito sa dapat nating swelduhan." Matiim ko tinitigan ang nagtanong sa totoo lang ayaw kong pumunta sa mga meeting na tulad nito. I don't want seeing this people. They are always starving for more money in short greedy bastard. But I remain my solemn and confident posture for I don't want them looking at me like I am their servant o isang taga hukay ng kayamanan nila. I am their boss so they can't boss me around.

"Look Mr. Drew kasasabi ko lang madaming dumadating na mga proyekto at kung gusto mo kumita ng malaki kailangan ay marami kang tauhan na gagawa sa mga malalaki o maliliit mang proyekto. At huwag kang mag-alala hindi ko hinihingi ang pera mo para swelduhan ang mga tauhan ko. Kung gusto mo nga you can pull out your shares! Hindi ka kawalan." Umawang ang labi nito sa aking sinambit. I am getting bored naiinis ako sa mga taong ito. They are wasting my time. Bakit hindi na lang sila maghintay. E' 'yun naman ang ginagawa nila parati. They are just making their belly huge in just sitting on the corner like a crocodile waiting for my sacrifice. Kung titingnan lang 'di ko na sila kakailanganin dahil kaya kong patakbuhin ang kompaniyang ito dahil meron naman akong sapat na pera. Sadyang ayaw lang ng ama ko na maging hambog ako at gawin ang mga bagay-bagay ng may padalos-dalos na desisyon. He wants me to have shareholders para masuporthan ako ng mga ito pero 'di ko naman ramdam 'yon. Because all they wanted is an easy money.

Napahilot ako sa aking sintido.

"Meeting adjourned basta kung gusto n'yo umalis then you're free to go." Sambit ko sa kanila saka umalis na mula sa loob ng meeting room at dumiretso sa aking opisina. Nakasunod sa akin ang aking sekretarya na si Lucia. Humahangos ito.

"Sir Na book ko na po kayo ng flight pati ang team n'yo bukas po ang alis niyo ng 7." Napahinto ako sa paglalakad.

"How about our private plane bakit hindi iyon ang gagamitin namin?" Ayoko pa naman sa lahat ang bumabyahe ng madaming tao. Gusto ko 'yung makakapagrelax ako na walang nag-iingay.

"P-pasensiya na sir. Nakausap ko po kasi ang mga tauhan natin at sabi nila ang isa daw pong private plane ay hiniram ng pinsan n'yo, 'yung number 3 nasa papa at mama n'yo po nagbakasyon kasi sila sa italy. Ang 2 naman ay inaayos pa dahil may sira at ang panghuli ang 4 at 5 ay ginagamit din ng paghahatid ng mga tauhan natin sa iba't ibang lugar nakaasign sa kanila." Napabuntong-hininga ako wala talaga akong choice.

"K fine just let my team know about the change of plan."

"A-about that sir Nasabi ko na po sa kanila at sa ngayon dalawa po sa kateam n'yo ang andiyan 'yung mga kaibigan n'yo po na sina Erron at Rohws, pati si sir Jeydoine ng Cordeliac Corp. Ay andiyan din po hinihintay kayo sa opisina." Shit akala ko makakapagpahinga na ako pero kung andiyan ang mga ugok tiyak mauubos lang ang alak ko. Lalo na ang dalawang mapaglarong architect na sina Erron at Rohws sobrang patay gutom sa alak. Buti sana kung normal na beer lang ang uubusin nila eh yung mga favorite wine ko pa. Bwesit!

Dagdag pang andiyan ang mahilig mang-asar na Jeydoine na 'yon putek talaga! Kailan ba ako magkakaroon ng kapayapaan kahit isang araw lang.

"Okay you should go back to your table." I said and walk again.