The Knife That Cuts Deep

52

.
Aphrodite pov

"Maayos na ang lagay ng anak niyo raven at baka maya maya lang ay magigising na siya hindi lang ata nakayanan nito ang mga nalaman kaya nahimatay.. Saka.. " napabuntong hininga si tita zeine at napatitig samin tila ba nagdadalawang isip ito sa sasabihin nito.

"Saka ano zeine? " kinakabahang tanong ni mama kahit ako ay ganoon din ang nararamdaman dahil kahit ang daming nangayari sa aming magkakapatid ay di parin maalis sa akin ang mag-alala lalo na sa nakita ko kanina. that moment when i saw her in pain para akong nagising sa aking kahibangan. Sa kadahilanang Hindi ko ata kakayanaing marinig ko pa siyang humihingi ng tulong..and I can't even watch her crying for my name. Tila ba hinihintay nitong dumating ako para iligtas siya.

Kaya kahit nagulat din ako sa mga nalaman ko ay mas pinili ko munang wag iyon bigyan pansin at unahin muna ang kapatid ko na mas kailangan ako ngayon

"I think she really had forgotten some of her memories kaya sumasakit ang ulo niya and there's something about your daughter at alam kong may hindi tama sa kaniya.. And she need her family.. Kaya Kailangan niyong manatili sa tabi niya dahil yon ang kailangan niya. " tumango ang aking ina na ngayon ay nakahawak sa aking balikat. At ramdam ko at Alam kong nasasaktan ito ngayon sa mga nalalaman nito at sa mga nangyayari samin ng aking kapatid.

Because she made sure that we are love and she even treat us like her princess kaya alam kong hirap nitong tanggapin na madaming nangyari samin and we don't even look like a princess now. Para kaming naging isang pulubi na wala man lang maipagmalaki sakanila.. Even a prince of our own ay hindi namin nagawang makahanp ng maayos.

"We will.. " kusang lumabas sa labi ko ang mga katagang yon kaya napatingin sakin si tita zeine looking at me intently parang binabasa kung totoo ba ang sinabi ko o hindi, pero hindi ko hinayaan na mag-isip ito ng kung ano ano at hinarap ko na lamang ang mapanuri nitong mga mata showing her that i mean it, sa ngayon madami akong mga tanong na kailangan masagot but i need to be with my sister.

" good hindi naman pwedeng sarili mo lang ang iisipin mo. " sambit ni tita at parang sinampal ako ng mga salitang yon. Kaya napayuko ako. All this time alam kong sarili ko na lang ang nakikita ko. All i thought is my pain.. All i thought is my hatred tama sila. I am selfish.

"Zeine please. " mahinang saway ng ina ko kay tita na masama ang tingin sakin. Pero umiling lang ito at tumayo mula sa pagkakaupo sa kama kung saan nakahiga ang aking kapatid

" tsk sige aalis na ako. may aayosin pa ako sa laboratory pero kung kailangan mo ko just call me again raven because i am willing to leave my work just to help my SISTER. Diba ganiyan naman dapat. " parang pinaparinggan na naman ako muli nito, alam ko namang tinuturing na nila ang isa't isa na bilang magkapatid kahit hindi sila magakadugo at kaya nilang iwan ang kahit ano mang bagay para lang tulungan ang isa and i felt so disappointed at hindi sa iba kundi sa sarili ko mismo dahil magkadugo kami ni xianne pero nagawa ko siyang sabihan ng mga masasakit na salita dahil sa sa galit na aking nararamdaman. Sana pala pinakinggan ko din muna ito.

"Okay lang zeine we can fix this. Sisiguraduhin kong di na masisira ang pamilya namin ngayon. " usal ng aking ina na kinatango ni tita zeine saka nito pinisil ang kamay ng aking ina.

" i know you can do it raven. " sambit ni tita zeine at tinignan ako ng isang makahulugang tingin..

"Don't mess this chance " mahinang sambit nito na tila ba para sakin ang mga salitang iyon.. At saka ito lumayo at naglakad na paalis.

I sigh ang dami ng nangyari at sa tingin ko tama si tita i shouldn't mess this chance. Kailangan maayos na ang pamilyang meron ako.. Saka ko na iisipin ang resulta. Ang importante ay magawa ko na ang dapat kong gawin bilang isang kapatid..