Η Πεντάμορφη και τα Τέρατα

Κεφάλαιο 7

Πρωί πρωί την επόμενη μέρα ξεκίνησε η εκπαίδευση της Κάθριν. Έπρεπε να ήταν έτοιμη μέχρι το σουαρέ χωρίς να πανικοβληθεί, ειδικά σε ένα δωμάτιο γεμάτο αθάνατα πλάσματα που μπορούν να την κατασπαράξουν από λεπτό σε λεπτό. Εκτός αυτού, το ταλέντο της ήταν σπάνιο. Δεν θα έπρεπε παραπάνω άτομα να μάθουν για αυτό, αλλιώς θα την κυνηγήσουν για να την κάνουν δικιά τους. Κάτι που δεν θα επέτρεπε κανένας από τα δύο αδέρφια. Η Κάθριν ήταν δική τους και θα της προστάτευαν οτιδήποτε κι αν χρειαστεί. 

Η Μπεθ άνοιξε τις κουρτίνες αφήνοντας της ηλιαχτίδες να περάσουν μέσα στο δωμάτιο. Η Κάθριν αναστέναξε. Παρά το πόσο νωρίς ήταν, οι ηλιαχτίδες ήταν αρκετά δυνατές για να την βγάλουν από τον ήρεμο ύπνο της. Ένα ύπνο που είχε αρκετό καιρό να κάνει, μπορεί να μην είχε κάνει ποτέ τόσο ήρεμο ύπνο. "Όχιιι" αναστέναξε και κρύφθηκε κάτω από τα παπλώματα. Ένα χέρι, όμως, τα πήρε από πάνω της και την άφησε απροστάτευτη από τις ακτίνες του ήλιου. "Δεσποινίς Γούιλιαμς, έχω διαταγές να σας ξυπνήσω" είπε ήρεμα η Μπεθ καθώς ανακάτευε το τσαί που είχε ετοιμάσει για την Κάθριν. "Τόσο νωρίς;" αναρωτήθηκε η Κάθριν "περίμενε.. είναι νωρίς;". Η Μπεθ γέλασε. "Ναι δεσποινίς, είναι αρκετά νωρίς". Η Κάθριν γρύλισε αλλά σηκώθηκε. "Δεσποινίς πρέπει να ντυθείτε" ανέφερε η Μπεθ και της έδειξε ένα καφέ φόρεμα. Το φόρεμα ήταν απλό, με ένα διακριτικό λουλουδάτο πατρόν βελούδινο πάνω στο μεταξένιο ύφασμα. 

Σήκωσε τα χέρια της και άφησε την Μπεθ να της περάσει το φόρεμα από το κεφάλι. Σηκώθηκε ώστε να μπορεί η Μπεθ να στρώσει το φόρεμα αλλά και να της δέσει τα κορδόνια στη πλάτη της. Αν και ήταν λεπτό το ύφασμα, ήταν αρκετά ζεστό.Τα μανίκια κάλυπταν σχεδόν την μισή παλάμη της, πράγμα που την ευχαρίστησε καθώς κρύωναν τα χέρια της εύκολα. Ήταν τόσο απαλό, ούτε τα φορέματα που της έδινε η κυρία Μπίμπλ δεν ήταν τόσο ωραία. Έκλεισε τα μάτια της για να απολαύσει την στιγμή όταν ένιωσε ένα τράβηγμα στο στομάχι της. "Άουτς". "Συγνώμη δεσποινίς". "Δεν πειράζει απλά ειδοποίησε με την επόμενη φορά". Ένα γελάκι ξέφυγε από την Μπεθ. Η Κάθριν ήταν έτοιμη. Της έδωσε ένα γράμμα. Κοίταξε τα στρογγυλά προσεγμένα γράμματα. 

"Δεσποινίς Γουίλιαμς, 

Κατεβείτε σας παρακαλώ στην τραπεζαρία για να πάρετε το πρωινό σας. Μετά θα σας περιμένουμε στο γραφείο για την εκπαίδευση σας.

Καρσκέιλ"

Ένα χαμόγελο τρεμόπαιξε στα χείλη της και ξεκίνησε για την τραπεζαρία.