Η Πεντάμορφη και τα Τέρατα

Κεφάλαιο 6

Το κεφάλι του είχε φτάσει εκατοστά μακριά από της Κάθριν. Ένιωθε την ανάσα του στα χείλη της. Τα μαύρα του μάτια την καταβρόχθιζαν σαν δύο κατάμαυρες τρύπες. Κράταγε την ανάσα της χωρίς να το παρατηρήσει. Χρειαζόταν οξυγόνο.Ήταν μια παράξενη αίσθηση. Δεν ήξερε γιατί αυτός ο άγνωστος την έκανε να νιώθει έτσι. Χάιδεψε το λαιμός της. Οι τρίχες σε όλο το κορμί της σηκώθηκαν. Το χέρι του έφτασε στο μάγουλο της. Το μυαλό της γέμισε με σκέψεις. Τον ήξερε σχεδόν μία μέρα. Την είχε κυριολεκτικά αγοράσει. Δεν την ήθελε πραγματικά. Την ήθελε για κάτι άλλο. Δεν ήξερε γιατί όμως. Δεν μπορούσε όμως να ξεκολλήσει τα μάτια της από πάνω του. Δεν μπορούσε να....

"Ξεκινήσατε το πάρτι χωρίς εμένα;" η φωνή του Τζούλιους καθάρισε την θολούρα από το μυαλό της. Πετάχτηκε μακριά από τον Λούσιους. Εκείνος με ένα χαμόγελο κοίταξε τον Τζούλιους. "Εδώ της έδειχνα την επιχείρηση μας". "Ναι το βλέπω" το βλέμμα του Τζούλιους είχε σκοτεινιάσει. "Θα σας περιμένω στο γραφείο" πέταξε και έφυγε φουριόζος προς το σπίτι.

"Πάμε λοιπόν" της είπε ο Λούσιους και άρχισε να περπατάει, σιγά αυτήν την φορά. Η Κάθριν απλά τον κοίταζε. Σταμάτησε. Την πλησίασε. Έσκυψε προς το μέρος της. "Όταν θέλω κάτι το διεκδικώ" έκανε μεταβολή και έφυγε. Τον ακολούθησε και μπήκαν στο σπίτι. Ανέβηκαν την τεράστια σκάλα και μπήκαν στον πρώτο όροφο, σταματώντας μπροστά από μία τεράστια μαρμάρινη πόρτα. Μέσα τους περίμενε ήδη ο Τζούλιους. Ακουμπούσε πάνω στο γραφείο και έπαιζε με ένα μπουκαλάκι με πορτοκαλί υγρό. Δεν σήκωσε καν το κεφάλι του όταν μπήκαν μέσα.

"Λοιπόν..." άρχισε να λέει χωρίς να τους κοιτάει ακόμα. "Έχει μία ιδιότητα να βλέπεις την αύρα των αθάνατων πλασμάτων" κοίταξε για πρώτη φορά την Κάθριν και ένιωσε ότι η καρδιά της σταμάτησε. "Το είπες ξανά αυτό. Τι εννοείς αθάνατα πλάσματα;" ρώτησε μπερδεμένη. "Μάγους, βαμπιρ, τέρατα γενικά" χαμογέλασε ο Τζούλιους. Το ατίθασο μαλλί του έπεφτε μπροστά από τα μάτια του, τα οποία την κοίταζαν με ένα καινούργιο ενδιαφέρον. Το πουκάμισο του αναδείκνυε το γυμνασμένο σώμα του και κάθε λίγο δάγκωνε το κάτω χείλος του. Την κοίταζε στα μάτια. Τότε άρχισε το κεφάλι του να τρεμοπαίζει. Γύρισε προς τον Λούσιους και το δικό του πρόσωπο τρεμόπαιζε. Προσπάθησε να ηρεμήσει. Έπαιρνε ανάσες αλλά δεν βοήθαγε. Άρχισε να πανικοβάλεται. Πισωπάτησε. Ο Τζούλιους την πλησίασε. Προσπάθησε να τον αποφύγει. Της έπιασε το κεφάλι με την βία και της έριξε ένα υγρό στο στόμα. Όλα άρχισαν να καθαρίζουν. Τον κοίταξε τρομαγμένη. Κάρφωσε το βλέμμα του στα μάτια της "όλα καλύτερα τώρα;". Κούνησε το κεφάλι της.