the girl ✔ (5sos And Niall Horan)

[14]

p.o.v Lottie

In de 2de pauze loop ik snel naar buiten. Als het goed is komt Niall me nu ophalen. Zoals gedacht zie ik hem al staan. Best wel dom dat ze bij ons geen poorten hebben.

Ik ren naar Niall en spring in zijn armen. 'hee kleintje' zegt Niall in mijn oor. 'hee Nialler' zeg ik terug. 'kom we gaan snel' zegt Niall. Ik klim uit zijn armen en beide stappen we in de auto.

'wat gaan we doen' vraag ik aan Niall. 'ga ik niet zeggen. Ik zeg je wel dat het niet thuis is' glimlacht Niall. 'kan ik vanavond bij jou slapen? Ik wordt echt vermoord door mijn ouders' vraag ik aan hem. 'is goed. Maar ik wil niet dat je in de problemen komt' zegt Niall.

'ik zit al diep in de problemen, alleen al omdat ik nu weer met je mee ga onder schooltijd' zeg ik. 'oke, voor deze ene keer. Ik ga je niet meer van school op halen. Ik wil dat je gewoon je straf uit zit en dan zorgt dat je geen straf meer krijgt zodat we dingen niet stiekem hoeven te doen' zegt Niall. 'is goed' zeg ik.

'waarschijnlijk heb ik wel 3 maanden huisarrest' zeg ik wat beschamend. 'maakt niet uit. We appen gewoon met elkaar. Ik zal de jongens uitnodigen zodat ook hun afscheid van je kunnen nemen. Ze moeten weer door met hun tour. Maar als jou straf over is zijn hun weer gewoon hier' zegt Niall.

'dat gaat zwaar worden. 3 maanden zonder jullie. Ik houd het nog geen week vol' zeg ik met een pruillip. 'het komt wel goed. Ik weet het zeker' zegt Niall.

Na een tijdje komen we aan bij een dierentuin. Enthousiast stap ik uit de auto. Samen met Niall ga ik naar de kassa en al snel staan we in het park. 'vind je het wel leuk om naar de dierentuin te gaan' vraagt Niall. 'natuurlijk' zeg ik.

Rond 5 uur staan we weer buiten. Als het goed is gaan we nou wat eten bij een pizzeria. Niall wou niet naar een of ander chique restaurant. Bij de pizzeria krijgen we een plek aangewezen en al snel is onze bestelling opgegeven.

'als je nu niks doms meer doet is je huisarrest net voor je verjaardag ingetrokken' zegt Niall. 'je hebt gelijk. Ik zal me gedragen' glimlach ik.

Na dat we lekker hebben gegeten gaan we weer naar huis toe. Niall zijn huis. Als het goed is zouden de jongens er ook al zijn. Zoals ik al dacht staat de auto van de jongens er al.

Snel stap ik uit en wacht op Niall bij de deur. Niall maakt de deur open en samen stappen we naar binnen. Gelijk wordt ik opgetild door Ashton.

'Lottie' zegt hij vrolijk. Hij heeft minder moeite met mijn namen uit te spreken. Op het begin zou hij in tranen uitbarsten en nu doet hij dat niet meer. Hij wil waarschijnlijk gewoon vrolijk zijn in plaats van de heletijd moeten huilen. Ik weet dat hij als hij in bed ligt wel nog vaak huilt om zijn zusje. Best wel zielig vind ik.

'hoe gaat het' vraag ik hem. 'gaat wel goed' zegt hij. 'ik zie dat er iets is, vertel het me dadelijk boven' fluister ik in zijn oor. Ashton knikt en zet me weer neer op de grond waarna ik ook de andere jongens knuffel.

Bij Luke voel ik me altijd wat ongemakkelijk. Altijd als hij me een knuffel geeft legt hij zijn handen op mijn kont wat ik niet fijn vind. Snel laat ik Luke weer los en trek dan Ashton mee naar boven.

'als je het niet fijn vind wat Luke doet moet je het zeggen he' zegt Ashton. 'ja, is goed' antwoord ik. 'wat is er nou' vraag ik aan hem.

'Lottie, ze wordt bijna 18, waar ik het best wel zwaar mee heb. Ik wil zo graag bij haar 18de verjaardag zijn. 18 is toch wel een speciale leeftijd' zucht Ashton. 'oo Ashton. Ik vind het zo zielig voor je. Ik weet zeker dat het wel goed komt' zeg ik.

'ik hoop het. Gelukkig ben jij ook bijna jarig waardoor ik weer wat afleiding heb' glimlacht Ashton. Ik geef Ashton nog een knuffel waarna ik samen met hem naar beneden ga. De rest zit allemaal in een cirkel op de grond.