Yalnızlık Düeti

Defter-5

Sonbaharın son güneşli günleriydi. Kapımızın önündeki basamakta, ellerimi yumruk halde çeneme dayamış oturuyordum.

Sokakta çocuklar oynuyordu. Bakmayın öyle bana, evet ben de çocuğum. Ama onlar gibi değilim. Hiç olamadım. Yada oldurmadılar.

Gökyüzünü seyrederken birden etrafımdaki sesler ve gölgeler arttı. Ne olduğunu anlamak için başımı çevirince çocukları gördüm.

Önümde duran toplarını istiyorlardı. Adımı da bilmedikleri için pasaklı diye seslenmişlerdi. Ben de o lakaba alışamamış olacağım ki, başta onları duymamıştım bile.

Önümdeki topa baktım. Çocuklar hararetle topları için seslenmeye devam ediyorlardı.

Ellerimi çenemden çekip yavaşça topa uzattım. Başta çok tereddüt etmiştim ama yine de uzatmıştım elimi.

Heyecandan kalbim yerinden çıkacaktı sanki. Topa dokununca da bir garip olmuştum. Sanki elektrikli bir şeye dokunur gibi ürpermiştim başta.

Beceriksizce -hiç topla oynamadığımdan olsa gerek- topu fırlatmaya çalıştım. Ama nedense atmak istediğim tarafın tam tersine gitmişti.

Çocuklar bağıra çağıra topun peşinden gidiyor, bir yandan da bana saydırıyorlardı.

O günün akşamı, yediğim onca küfüre rağmen topa dokunabilmiş olmanın mutluluğu üstümdeydi. Hem de o gün annemi hiç ağlarken görmemiştim.
Bu o kadar harika bir şeydi ki..

Yemek zamanı gelmişti. Anneme yardım edip birkaç parça şeyi de ben taşıyordum.
Babam henüz gelmemişti. Bilmiyorum belki de tüm gece gelmezdi.

Sessizce yemeklerimizi yedik annemle. Yine sessizce sofrayı topladık.
Sessizce bakıyordu annem etrafına. Benim içimdeki cıvıltılara rağmen.

Hani derler ya içimde kötü bir his var diye. Birden öyle bir his çöreklendi içime. Günün mutluluğu da bu kadardı benim için.
Ama babamın hala gelmemiş olması günümün güzel devam etmesini sağlıyordu.

O gece rahat bir uyku uyuyacaktım. Öyle düşünüyordum. Çünkü mutluydum. Annemin incitici sessizliğine rağmen mutluydum.
Üstelik ben uyumadan önce bana sarılıp öpmüştü de.

Aklıma hayalime sığmıyordu. Hala aklıma hayalime sığmıyor. Böyle güzel bir gün ve gece nasıl bu kadar kötü bitebilirdi diye...