Yalnızlık Düeti

Defter-12

Yeni okulum...

Yaz tatilinin ardından artık ben de liseli bir öğrenciydim. Halamın ve eniştemin bulduğu liseye kaydımı yaptırmıştık ve ben artık burada kalacaktım.

Okula ait bir pansiyon vardı. Öncesinde sınavlarına girdiğim için burs alıyordum. Böylece kalma paramı kendim çıkarıyordum.

Eskiden yaşadığım iki yere de uzak olması avantajımdı. Beni tanıyan kimse yoktu. Her şeye sıfırdan başlamak için harika bir fırsattı. Ve ben bunu değerlendirecektim.

Evet, korkak bir kızdım. Hala da öyleydim. Ama en azından insanlarla konuşmayı deneyecek, kendimi geri çekmeyecektim.

Başlarda her ne kadar zorlansam da çabuk adapte olmuştum. Ama yine de halamın yerini arıyordum. Farketmem sanıyordum ama öyle olmamıştı. Özlemiştim onu.  Ama her şey gibi ona da alıştım.

İlk zamanlar kimseyle yakınlık kuramasam da birkaç arkadaşım vardı. En azından konuşabildiğim insanlar vardı. Ve bu benim için mucize gibi bir şeydi.

Derslerimi de iyi tutuyordum. Bu hayatta tutunacak tek dalım yine kendimdim. Sonunu düşünmeden atladığım bu yola bir şekilde devam edebilmek için kendime ihtiyacım vardı.

Ama ne yazık ki saadetim çok uzun sürmedi. Nereden geldiğini bilmediğim bir illet, tepeme musallat olmuştu.

Birinci sınıfta üstüme yapışan o lakabın sahibi olan bir çocuk vardı. Kerem. Nasıl olduysa aynı okuldaydık ve beni tanır tanımaz dalgalarına başlamıştı. Zamanla işler daha da sarpa sardı ve ben yine kabuğuma çekildim.

Ne zaman dışarı çıkıp gülümsemek istesem, hayat sillesini yüzüme acımasızca yapıştırıyordu.
Sordum; hep böyle mi olacaktı? İnsanlar hep böyle kötü olmak zorunda mıydı? Hayat, iyi sandığım her an aslında olduğundan daha da kötüye bürünüyordu.

Ben ise mücadele edemiyordum. Güçlü sandığım, kendimi kandırdığım, bünyem benimle alay edercesine çöküyordu.

Rüzgarda savrulan bir yaprağa döndüğüm o günler, okulun son günleri sayılırdı.
Sessizliğim kendime siperdi hala. Kalkacak gibi de değildi.

Ama içimdeki o kız, günün birinde o siperi savuracak birilerini bekliyordu. Engel olamıyordum buna.
Hem biri gelsin istiyor, hem de gelmesin istiyordum.

Çelişkiler içindeyken, hayat bana olan sürprizini sona saklıyor gibiydi.