Defter-7

3 1 0
                                    


Günler sular gibiydi. Akıp gidiyordu ama farkedeni yoktu. Kimse bir gün biteceğini düşünmüyordu.

Ama ben düşünüyordum. Hayatım kabusa dönmüştü. Okula gitsem, gidemiyordum. Evde dursam sürekli dayak yiyordum. Şuncacık yaşımda aklıma bir çözüm de gelmiyordu.

Ama ölüm.. Kendini çok sık hatırlatıyordu. Küçükken mahallemizde bir çocuk ölmüştü. Arada benimle oynardı bile. İyi biriydi ama ölmüştü işte. O gün annem demişti, cennete gidecek diye. Sorunca da anlatmıştı.

Annemin anlattıkları aklımda dönüp duruyordu. Ama ölüm kendi gelir demişti annem. Kendini öldürmek.. henüz ondan habersizdim. Ama bir gün onu da öğrenecektim.

Bir gün kapımız çaldı. Sanırım annemin gidişinden 5 gün geçmişti. Dile, akla kolay ama yaşamaya zor 5 gün.
Korkakça açtım kapıyı. Komşumuz olan bir kadındı. Elinde bir tabak.

İçeri girdi. Başımı okşadı. Kapıyı kapatmamı söyledi. Dediklerini yapıp ardından gittim. Aç olup olmadığımı sordu. Hayır dedim ama kurt gibi açtım. Kaç gündür sadece ekmek yiyordum.

Tabağın üstündeki peçeteyi açtı ve bir kaşık verdi bana. Yememi söyledi. Başta çekindim ama yemeye başladım. Yedikçe açlığım arttı. Açlığım arttıkça yedim.
İstemsizce dökülen yaşların farkında değildim. Yaşadıklarımın derinliğinin farkında değildim.

O gün öyle doydum. Sonraki gün yine aç.. bir sonraki gün yine biri geldi. Döngü böyle devam etti. Ta ki kapıda tanıdık bir yüz görene kadar.

Halam gelmişti. Şaşırmıştım ama mutlu da olmuştum. Tanıdık bir kadın merhametine ihtiyacım vardı. Halam sıkıca sarıldı bana. İçeri geçtik ve o gün uzun zamandan sonra ilk defa mutfakta yemek pişti.

Akşam babam gelince odada konuşmaya başladılar. Güya ben duymayacaktım ama sesleri bana kadar geliyordu. Annem hakkında söylediklerini asla unutamıyorum. Ama burada söyleyemem. Hatırası bile incitiyor..

Sonraki gün halam çantamı hazırlamaya başladı. Hayır okul çantamı değil, eşyalarımı koyduğu çantayı. Beni yanına alacaktı.
Dün dediği gibi, babam gibi bir ayyaş ve hayırsızla beni harcayamazdı.

Hayatımın ikinci kısmı böylece başlamış oldu.

Yalnızlık DüetiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin