Yᴏᴜ Aʀᴇ Mʏ Hᴏᴘᴇ • JHS ✔

♛7♛

"Sizin haberiniz yok mu?"deyince gözlerimi büyültüp çocuklara baktım.Neyden bahsediyordu?

"Ne haberi ?"

Yaşlı teyze başını iki yana sallayıp bize yaklaştı.

"Sabah marketten dönüyordum.Eve tam girecekken yukarıdan,yani buradan ağlama sesleri geldi.Kız da kör olduğu için merak ettim tabi.Yukarı çıktığımda ise elinde baygın duran köpeği ile kapıdan çıkmaya çalışıyordu.Bende durdurdum dedim ki 'kızım ne yapıyorsun?'o da dedi ki 'köpeğim tepki vermiyor,veterinere gitmeliyim 'dedi.O da öyle deyince kızı tek başına bırakamazdım.Ama bende yaşlı olduğum için oğlumu çağırdım o da götürdü."

Çocuklara dönüp elimle kalkmalarını işaret ettim.Teyzeye tekrar döndüm.

"Peki adresi biliyor musunuz?"Kafasını sallayıp eliyle yolları işaret etti.

Teşekkür edip çocuklarla hemen evden uzaklaşıp arabaya bindik ve tarif ettiğine göre ilerlemeye başladım.

"Hyung" kırmızı ışığa gözümü dikip bir an önce yeşil olması için dua ettim.

"Hobi Hyung!"Yeşil ışık olunca hızla kalktım.Tabi bana birkaç defa seslenen jungkook'a aynadan ona bakıp "Ne"demeyi unutmadım.

"Endişeli görünüyorsun"aynadan gözlerimi çekip yola kitledim.

"Cidden hoşlanıyorsun"demesiyle donakaldım.

Daha kendim yeni farkına varmışken bu şekilde dile getirilmesi beni hala şaşırtıyordu.

Adresini aldığım veterinerin olduğu yerde durup arabayı park edip çocukların arabadan inmesini beklemeden içeriye doğru ilerledim.

Kapıdan içeriye girdiğimde sol tarafta koltukta oturup ağlayan y/n'yi gördüğümde gözlerimi kocaman açtım.Beni daha da şoka uğratan şey y/n'ye sarılan bir çocuğun olmasıydı.

"y/n?"diye kendimden eminsiz sesimle onu kendime döndürmüş bulundum.

"Hoseok?"titreyen sesi ile içimdeki kemikleri titrettiğini fark ettim.

"Sen mi geldin?"yavaşça adımlarımı onun yanına doğru yaklaştırırken yanındaki çocuk bakışlarımdan rahatsız olarak kollarını y/n'den çekip koltuktan kalktı.

"Ben geldim"dediğimde ellerini dizlerinden çekip havaya kaldırdı.Ellerini tutmamı istemesi beni şaşırtsa da ellerini avuçlarımın içine alıp yanına oturdum.

"O...o içerde.Ve durumu iyi değilmiş.O..o olmazsa ben ne yaparım? Onsuz be-"

Ona sarılıp başını göğsüme yasladığımda susup ağlamasına devam etti.
"O iyileşecek y/n merak etme"

Bunu dememe rağmen kendime inanmamıştım.Ne kadar umut verici konuşup 'umut' olarak bilinen biri de olsam, bunu sadece insanların moralini düzeltmek için yapıyorum.

Umut dolu , neşeli gibi görünen biri olsam da,aslında bu sadece dış görünüşümdü.

Dün yürüyüşten döndüklerinde köpeğin durgunluğundan bir şeyler anlamıştım.Hasta olduğunu,veya daha kötüsünün olacağını düşünmüştüm. Bunun farkına varmışken onu bilgilendirip dünden buraya gelmeliydik.Belki de o zaman ona bu kadar zarar gelmeyecekti.

Kaç saat geçti bilmiyorum ama y/n kollarımda uyuyorken,çocuklar koltuklara yayılmış üzgün bir şekilde yere bakıyorlardı.

Ben ise onlara bakarken ayakta dikilen tanımadığım çocuk dikkatimi çekmişti.Elleri cebinde pencereden dışarıyı seyrediyordu.

Buraya geldiğimde y/n'ye sarıldığını görmüştüm.Sanırsam bu teyzenin oğluydu.Onunla gönderdiğini söylemişti.

Uzun boylu zayıf beyaz tenli ve siyah saçlı bir çocuktu.Yüzüne bakabildiğim kadarıyla benden kat daha iyi bir tipi vardı.Ön yargılı davranmak istemesem de çocuk hoşuma gitmemişti.Sanırsam içeriye girdiğimde gördüğüm ilk görüntü olmasından kaynaklıydı.

"Sen gidebilirsin"dediğimde dediğim kişiye doğrudan ulaşmış bir şekilde çocuk üstüne alınarak bana döndü.Ona söylediğimi anladığında gözleri göğsümde kollarımın arasında uyuyan y/n'ye kaydı.

Gözleri normalden biraz daha sert bakınca dikkatimi iyice verdim. Ona baktığımı fark edince gözlerini kaçırdı.

"Şey siz yakın olmalısınız?"demesiyle ne hissettiğini anlamış oldum.

"Olacağız"dediğimde hızla bana dönmesi beklemediği bir cevap olduğunu açıklamıştı.

Ona kuşkulu bir şekilde bakınca kafasıyla onaylayıp yere baktı.

"Peki neyse sanırım benlik bir şey yok"dedi ve kapıdan hızla çıkıp gitti. Garip. Ama bunun nedenini anlamamış değildim.

Göğsümde hissettiğim hareketlilikle başımı indirip y/n'ye baktım. Kendine gelebilmek için gözlerini ovdu. Daha sonra saçlarını arkasına atıp doğruldu.
"Hoseok?" demesiyle gülümsesem de hemen sildim.

"Evet buradayım?" Dediğimle elimi bulup tuttu.

"Birşey oldu mu?" Kaşlarımı çatıp içeriye doğru baktım.

"Hala içerdeler"dediğimde başını eğip arkaya yaslandı.

Oldukça sevimli gözükmesine rağmen üzgün olduğunu da iliklerime kadar hissediyordum.

"Acıktın mı?"dediğinde elini karnına koydu. Yüzünü buruşturup kafasını iki yana salladı.

Saatte baktığımda akşam olduğunu fark ettim . Biz buraya sabah kahvaltısı için gelmiştik ve o zamandan bu yana hiçbir şey yememiştik.

Hepimizin aç olduğuna kesinlikle eminim ama biz alışkındık.

Y/n ise oldukça zayıf birisi...

Onu böyle görmek beni üzüyordu.

"Emin misin? Öyle gözükmüyorsun. Akşam oldu"dediğimde derin bir nefes aldı.

"Lucy'den haber almadan hiçbir şey yapmayacağım" dediğinde bir süre yüzüne baktım.

Ona çok değer veriyordu çünkü dünyasındaki tek güvendiği varlıktı. O , onun gözleriydi.

Tekrar biri onun yerini alabilecek mi?... şüpheliydi.

"Sen bilirsin"deyip gözlerinden akan yaşı silip arkama yaslandım.

Bir süre sonra gözlerimi açmama sebep olan veteriner içeriye girdi. Kendime gelip ona baktığımda hiç de iç açıcı bir yüzü olduğunu görmedim. Yüz ifadesinden herşeyi anladığımda yavaş yavaş gözlerim dolarken y/n'ye gitti. Hiçbir şeyden habersiz öylece bakıyordu.

"Ne oldu?" Dediğinde içeriye veterinerin girdiğini duymuş olmalıydı.

"Lucy...o iyi mi ?" Diye dikleşirken onu dikkatlice izledim çünkü rengi normal değildi.

"Ben... çok uğraştım, elimizden gelenin daha fazlasını yapmaya çalıştık. Dayanıklı olacağını düşündüm ama-"derken y/n titreyen sesiyle bağırdı

" O öldü mü?!"dediğinde herkese ölüm sessizliği sardı.

Y/N ayaklanınca bende ayaklanıp ona dikkat etmeye çalıştım çünkü hiç de iyi gözükmüyordu.

"Bana cevap verin lütfen?!"sesini bu sefer alçaltmış hatta sonlara doğru duyulmamıştı.

"Başınız sağolsun" diyen kadının ardından yanımdaki hareketlilikle şoka girerken y/n'nin yere düşmemesi için onu kollarımla sardım.

"Y/n!!!! Kendine gel!!"...

⚜Düzenlendi
Gözden kaçırdığım yazım yanlışı var ise lütfen bildirin 💕