Yᴏᴜ Aʀᴇ Mʏ Hᴏᴘᴇ • JHS ✔

♛21♛

   Hoseok'tan

  Adımlarım zorunlu olarak her zaman geldiğim, gerçek yerim olan yurda ilerlerken aklım hala orada kalmıştı.

  Yapmak istediklerim vardı, ve birde yapmak zorunda olduklarım.

   Ve yapmak zorunda olduğumuz herşeyi yaparken, yapmak istediklerimizi yapamamak; ölmek, yaşamaktan daha kolaymış gibiydi...

  Cebimdeki anahtarı çıkartıp girişe sokacaktım ki kapının açılması duraksamamı sağlamıştı.

  "Hoşgeldin hyung" diye sırıtarak söyleyen Tae'nin sesine ne aklım ne de yüzüm ufak bir tepki vermişti.

  Dediğim gibi aklım onda, gözlerim elimdeki anahtarda kalmıştı. O an Bang PD'nimin bir zamanlar dediği söz aklıma geldi.

  "Sizde aşık olabilirsiniz. Bu konuda itiraz etmeyeceğim ama sizden istediğim tek bir şey var. Körü körüne aşık olup bütün işinizi mahvetmeyin. Özel hayatla işinizi ayrı tutun".

  Üzgünüm Bang PD'nim. Ben körü körüne aşık aşık olup ne yapacağımı bilemez halde dalgınca ortalıkta gezip kendimi , duygularımı mahvediyorum.

   Ve en kötüsü de, bundan vazgeçmek istemiyorum.

  "İçeri geçmeyecek misin Hyung??" Bu sefer Jimin'in sözleri kulaklarıma dolarken yavaş yavaş daha yeni kurumuş olan yaşlarımın yeniden canlandığını fark ettim.

"H-hyung"

   Adımlarımı içeri yönlendirdim ve oradan direkman odamı hedef aldım. Kimseyle ne uğraşacak ne de konuşup rahatlayacak halim vardı.

  Değiştim...

   Herkesle bıkmadan konuşup dertlerine derman olup umut bağlarken ben kendime bunu yapamıyordum.

  Herkesin dertlerinde bir umut olduğunu söyleyip ilerlemesini söylüyordum.

  Ben öyle bir şeyin içindeyim ki bir umut yoktu...

   Sanırım cidden idoller aşık olmamalıydı... çünkü şuan tamamiyle bitmiş hissediyordum.

   Bir hedefim vardı...neydi?
Hatırlayamıyorum.
Veya onu yapacak gücü kendimde bulamıyordum.

   Belki de bize tamamen ilişki yasağı koymalıydı. O zaman hiç bu durumda olmayacaktım.

Yaşadıklarımdan pişman değilim ama...kuyuya düşmüş gibi hissediyorum. Beni yukarıya çekecek tek kişi o 'ydu. Ve o beni çekmek istemiyordu.

   Ne yapmalıyım?

Vazgeçmeyecektim ama bunun sonunda buluşur bir şey yoktu...

  "Hyung!" Önümde duran Jimin'e çarparken çıkardığı sesle son anda kendime gelebilmiş ve yerde olan gözlerimi ona çevirebilmiştim.

   "İyi misin?"

   Masumsun Jimin...buradaki herkesten çok daha masum... dünyadaki insanlardakinden çok ama çok daha masumsun Jimin.

   Umarım ki senin hayatında imkansızlıklar olmaz...

   "Ne oldu? Bang PD'nim kötü bir şey mi dedi?"

    Derin bir nefesten sonra omuzlarımı düşürdüm.Cevap vermek yerine hafifçe kafamı iki yana salladım.

Aksine benim için güzel şeyler söylemişti. Sadece ben gidene kadar biraz daha dikkatli olmamın dışında hiçbir karşı koyan cümlesi olmamıştı. Destekliyordu hatta...