Yᴏᴜ Aʀᴇ Mʏ Hᴏᴘᴇ • JHS ✔

♛29♛

Bir düzeltme hatası olmuş . Yeniden paylaştım. Kusura bakmayın 😔💕

  Ellerimin arasına aldığım soğuk ellerini ısıtmaya çalışıyorum. Genel olarak zaten soğuktu ama ameliyattan sonra elleri eskisi gibi değildi, eskisinden daha soğuk ve cansızdı.

   İki gündür başında bekliyordum. Ne uyanmasına dair bir tepki vardı ne de başka birşey. Uyanması gerekirdi, doktorlar öyle söylemişti ama bu durumun moda endişelenecek bir yanının olmadığını söylerek güya şüphemi yok etmeye çalışmışlardı.

  Ama o gözlerini açıp, bana bakana kadar benim içimdeki endişe, şüphe yok olmayacaktı.

  "Ya! Sıcak çikolatamı mı sen mi içtin Kook?"

  "Sıcak çikolata artık sıcaklığını kaybetmişti ve onu bu şekilde sevmediğini bildiğimden içmiş bulundum"

  "Kısaca içtim desene ne öyle uzun cümle kurup kafamı karıştırıyorsun?!"

  Buna karşılık Kook sadece omuz silkmişti.

   "Ah bu fotoğraf olmadı!"

   "Yah ben bu bölümü neden geçemedim?"

   "Beceriksizsin jimin-shi"

   "Seni döveceğim velet!"

    "Kafalarınızı yastıkların arasında patlatmak istiyorum. Uyuyorum burada değil mi?!"

  "Konuştuğuna göre uyumuyormuşsun"

   Yoongi kafasının altındaki yastığı eline alıp atacaktı ki üşengeçlik onu sarıp yastığı geri bırakmasına sebep olmuştu.

   "Yok bu da olmadı"

   "Namjoon hyung, neden hastane odasında selfie çekiliyorsun?"

   "Ben her yerde çekiliyorum Jungkook ?"

   "O da doğru"

Sıkıntıyla nefesimi dışarı vererek ellerimin arasındaki eli nazikçe yatağa bıraktım ve arkama dönüp birbirleri ile uğraşan daha doğrusu, Jungkook'un alayca sataştığı çocuklara baktım.

   "Jungkook-ah hyunglarınla uğraşmayı ne zaman bırakacaksın?"

  "Hiçbir zaman" gözlerimi devirmeme sebep olan yanıta bir yanıt gönderdim.

  " O da doğru" ellerimi birbirine sürüp odayı tekrardan süzdüm.

  "Jin hyung nere-"

   "Selam çocuklar" ellerindeki poşetlerle içeri dalarken sözümü yarıda bırakmış cevabımı vermişti.Yemek almaya gitmiş...

   "Hyung bunlar ne?" Jin hyung yüzünü buruştup içeri girdi ve kapıyı kapatıp elindekileri koltuğa koydu.

   " Yemek çocuk, görmüyor musun?" Kook'un arkası dönük olsa da gözlerini devirdiğini anlayabiliyordum.

   " Hastanede de yemek vardı?"

   "Hastane yemeklerini sevmiyorum ben hem siz de sevmiyorsunuz. Et aldım soğumadan hadi yiyelim" oturduğum sandalyeden ilk ben kalktığımda diğerleri de bana uyup kalkmış ve koltuğun önüne yeteri kadar sehpa ve sandalye yerleştirip sehpanın etrafına dağıldık.

   Ağzıma küçük bir lokma almamın ardından ağzıma zorla büyük lokma girdiğinde gözlerimi büyülterek Jin hyunga baktım.

   "Küçük lokmayla doymaz insan. Ayrıca hepimizden çok senin Yemen gerekir. Hiçbir şeyi düşünme ye sen ye!"