Yᴏᴜ Aʀᴇ Mʏ Hᴏᴘᴇ • JHS ✔

♛11♛

  Beyaz duvar beyaz zemin...

Büyük pencereden içeri yansıyan güneş ışınları içeriyi dahada aydınlatıp beyazın en parlak tonunu göstermişti bize.

Beyazın içinde kıpırdanan renkli bulanık gölge...sürekli kıpırdanıyordu,ve sürekli renk değiştiriyordu.

Görüntü değiştikçe sesler de değişiyordu, ama net duymuyordum.Belkide duymak istemiyordum.

Şuan uykusuzdum ve ben uyumak istiyordum.Uykusuz olduğum zaman ilk yapacağım şey, kesinlikle uyumak.Uyumadan hiç bir iş yapmam.Uykuyu almak önemliydi.

   "Ya değiştirme artık şu kanalı Jungkook!"Jimin'in kızgın olmayan yüksek sesi kulaklarıma dolunca iç çekmeme sebep oldu.

"Hyung çok sıkıldım!"diye mızmızlanan Jungkook'un ardından boğuşma sesleri.

"Seni döveceğim! ama korkuyorum dayak yerim diye!" evet hepimiz korkuyorduk.

Çünkü o altın maknae,bize hep vuruyor.

   "Ah ya hyung!"seslere dayanamayıp gözlerimi iyice araladım.

"Biraz sessiz olsanız olmaz mı ?"Bütün sesler kesilip gözler beni bulduğunda gözlerimi yatakta uyuyan y/n'ye çevirdim.

"O uyuyor"dediğimde ikisi başını eğerken diğerleri onlara baktılar.

"Özür dileriz hyung" ikisi de arka arkaya özür dileyince sorun olmadığını gülümseyerek gösterdim.

Terastaki olaydan sonra hali ile yorgun düşmüş,bayılmıştı.Sağlığı düzenli değildi,kendine iyi bakmıyordu.Doktor bayılmanın sebebinin o olduğunu söylemişti.O zamandan beri hala uyuyordu.

Çocuklar y/n'için birşeyler hazırlamak sürpriz yapmak istemişlerdi ama göremediği için ve henüz mutlu olmanın zamanı ve yeri olmadığı için vazgeçmişlerdi.

Bunun yerine y/n'ye destek çıkmak için yanında olduğumuzu göstermeyi tercih etmiştik.

Uzandığım koltuktan doğrularak ayaklarımı yere koydum ve uyuşukluğumun geçmesi için saçımı savurup yüzümü okşadım.

Y/N uyanınca ne yapacağımı bilmiyordum.Ona benli mutlu bir hayata merhaba dedirtmiştim ama o bunu içten söylememişti eminim.

Hala kendini güvende hissetmiyordu.Ve ben ise, onu mutlu edebilmek için elimden geleni yapmak istiyordum, yapacaktım da.

y/n yanımda kalmalıydı,benimle birlikte mutlu olmasını istiyordum.Ben y/n'yi istiyordum.

Birine aşık olduğunu anlamak için illa zamanın geçmesine gerek yoktur bazen.Onu ilk gördüğünde öyle kalbin öyle bir çarpar ki, beyin anlayamasa bile kalp çoktan anlamıştır o kişi senin için bir gelecek olduğuna.

Ve ben beyine değil, kalbe uymayı tercih ediyorum.

Bu zamana kadar, o kadar zorluk çektik ve hiç birimiz yılmadık pes etmedik. Çünkü bizi kalpten sevenler vardı,ve biz hepsini görmemiş olsak bile gerçetken sevdik.Kalbimizle dayandık,hareket ettik .

O yüzden şuan idol grup olarak iyi yerlerdeydik.Şimdi de y/n için kalbimi kullanmak istiyordum.

Çünkü bir şeyi kalpten istersek olurdu.Bazen kötü anlar yaşanılabilirdi.Ama ben bizim sonumuzun iyi olacağının kalpten emindim.

"Anne.."duyduğum kadifemsi eşsiz ses y/n'ye aitti.

Ellerimi başımdan çekerek gözlerimi merakla y/n'ye çevirdiğimde alnından bir sıvının düştüğünü fark ettim.