Yᴏᴜ Aʀᴇ Mʏ Hᴏᴘᴇ • JHS ✔

♛Final♛

  Yoldan gelip geçen arabaların arasında taksi aradım ama bulamadım. Daha fazla vakit kaybedemezdim çünkü her geçen saniye kalbim parçalara ayrılıp sonrada toz hale dönüşüyordu sanki.

  Ayaklarıma güvenip hızlı bir şekilde onun evine doğru koşmaya başladım. Yolda yanından gelip geçtiğim insanlar bana garip bir şekilde bakmasına umursamayıp derin nefesler eşliğinde koşmaya devam ettim.

  Bu arada beynindeki düşünceleri göz ardı etmeye çalıştım.

O böyle biri değildi, o yapmazdı, onun en masum yönünü ben gördüm. En saf yönünü, en zayıf yönünü ben gördüm. Ve böyle olacağına asla inanmıyordum. Gözlerimle görsem de , kulaklarımla onun ağzından duysam yine de inanmazdım. O şekilde inanmış, güvenmiş, sevmiştim onu. Onu öyle güzel sevdim ki bir ömür yanımda olmasını istedim. Gelecek hayallerimi o süslüyodu.

   Sonunda kendimi onun binasının önünde bulunca kesilen nefesimi umursamayarak merdivenleri çıkıp kapının önüne geldim. Hemen Zile basıp beklemeye başladım.Ama açan olmadı. Bir kez daha çaldığımda yine boş ümitle karşılaştım. Sinirle ayağımı kaldırıp kapıya vurduğumda açılması bir oldu. İçeri doğru adımladım ve boş bir evin ortasında kendimi buldum. Eşyalar yoktu... bomboş bir evdi...sanki yıllarca boş kalmış, terk edilmiş bir evdi.

  Bunun üzerime yarattığı etki ile kendimi yere attım.

Hayır...bu doğru değildi, olamazdı. O beni bırakıp gidemezdi, daha doğrusu beni kullanamazdı. Bu benim kullanıp kullanılmadığım değildi, o öyle biri değildi sadece. Buna inanmak istemiyorum.

Hemen cebimden telefonu çıkartıp numarayı tuşladım ve duyduğum şey beni yıkmaya yakın etmişti.

" Aradığınız numara kullanılmaktadır. " Telefonu kulağımdan çekip yere attım ve gözlerimi silmeye bile halimin kalmadığını fark ettim.

  Yapmış mıydı?... gitmiş miydi gerçekten?

Hızla kafamı iki yana salladım. Hayır, inanmamalıyım. Bir kanıta ihtiyacım var. Gerçekten inanabileceğim gerçek bir kanıta...

Hızla yerimden kalkıp telefonumu attığım yere uzandığımda sadece görüş alanıma telefonum değil , üzerinde adım yazılı bir zarf girmişti.

  Şaşkınlığı bir kenara bırakarak hızla yerden aldım açtım.  Bana bir mektup bırakmış olmalıydı. Umarım gözümdeki yaşları, mutluluk için dökülen yaşlara çevirirdi. Yine bir umut...

  "Benim hoseok, herşeyden  çok bana  güvendiğin , inandığın belki de sevdiğin, öyle olmasa bile öyle olmasını isteyen bencil y/n.Buraya ne düşüncelerle geldiğini biliyorum. Ve bunun gerçeğini sana şuan açıklamak istemiyorum. Geleceğini biliyordum bu yüzden seni en son seninle gittiğimiz han nehrinde seni bekliyor olacağım. Tüm dürüstlüğümle, benliğimle senin karşına çıkmak için burada bekliyorum. Çabuk gelmeni tavsiye ederim."

Son okuduğum cümle ile hızla telefonumu da alarak evden çıktım ve önümü görebilmek için gözyaşlarımı silerken adımlarımı han nehrine doğru koşar adımlarla atıyorken tek düşündüğüm şey, bu duyduklarımın hepsinin bir yalan olma umuduydu...

Ayaklarım artık dayanamaz hale gelirken han nehrini sonunda görebilmiştim ve bu bana az da olsa enerji vermişti.

Gözlerim etrafta gezinirken ayaklarım onunla burada durduğum yere ilerliyordu. Geldiğimde ise gözlerim hala arıyordu ama bulamıyordum.

"Yine yetişememiş olamam değil mi?"

Aniden gözlerime inen siyahlıkla şaşkınlıkla irkildim. Gözlerimin üzerinde soğuk elleri hissetmem biraz uzun sürmüştü.

"B-bu ne?"

"Beni görebiliyor musun Hoseok"

Duyduğum ses...tonunun yumuşaklığı ve güzelliği, bütün özlemimle kulaklarıma dolduğunda kapalı olan gözlerimden yaşlar akarken cümlesini idrak etmem ile dudaklarım yukarıya doğru kıvrılmıştı.

  "Evet, seni görebiliyorum. Seni bütün hücrelerimde hissediyorum. " Devam edecektim ama gerçeği duymak , anlamak için sustum. Ve bana anlatacaklarını bekledim.

  "Beni görebildiğine göre gözlerini açmaya gerek yok" kaşlarımı çattım ve ellerimi eline atıp çekmeye çalıştım ama izin vermedi.

  "Seni özledim y/n...seni çok özledim. Sana sımsıkı sarılmak,koklamak istiyorum. Buna izin vermeden önce lütfen bana her şeyi anlat" dediğimde gözlerimin üzerindeki ağırlık yok olmuştu . Omuzlarımdan tutulup döndürüldüğümde görebileceğim en garip şeyi görmüştüm.

  Uzun siyah saçları artık omzuna zor değiyordu. Gözleri yeşile dönüktü ve tam gözlerimin içine bakıyordu. Tamam bu garip değildi ama...arkadaki görüntü?

   "Aramıza hoşgeldin hyungcum" kare gülüş gözler önüne serilirken diğerlerinin de dişlerini görmem ile kaşlarım çatıldı.

Gözlerimi tekrar y/n'ye çevirdiğimde onun da bana gülerek baktığını gördüm.

"Ne?" Diyebildim sadece. Aklımda arkamı döner dönmez sarılacağım var iken düştüğüm bu durum konuşmamı bile engelliyordu.

Y/n kollarını iki yana açarak bütün dişlerini gösterdi ve bayılmama sebep olacak o sözü söyledi

"Şaka!!" Kaşlarım yavaş yavaş inerken derin nefes aldım.

"Harbi şaka mıydı? Çocuklar rol mü yaptı?" Dediğimde kafasını salladığını görmem ile gözlerim ondan başka her yer istem dışı baktı.

  Elim başıma giderken bir cümle daha kurdum.

"Sanırım bu bana fazla geldi. Ben biraz bayılaca-" cümlemi tamamlayamadan siyah perdenin gözler önüne serilirken derinlik beni içine çekmişti.

  Bilincim gitmeden önce son duyduğum şey hepsinin bir ağızdan adımı söylemesiydi...

⚜

"Evet!!!" Diye bağırmasıyla bugün bilmem kaçıncı kez gözlerimden yaş düştü.

" O zaman sizi karı-koca ilan ediyorum.Hoseok Bey, gelini öpebilirsiniz."

Gözümden düşen yaşı sildim ve başını ellerimin arasına alıp, alnına kondurabileceğim en güzel öpücüğü kondurdum. Geri çekildiğimde parlayan, gülen gözleri ile karşılaştım.

Sanırım ömrümün sonuna kadar bana bakan gözlerden sıkılmayacaktım.

"Görebiliyorsun" gülümsedi ve güzel dişleri ile gözlerimi güldürdü.

"Görebiliyorum" Dudaklarına uzandım ve sonunda birleştirdiğimde kalabalıktan büyük alkışlar ve bağırışlar yükseldi. Tabi , flash ve çekim sesini de unutmamak lazım.

  Geri çekildiğimde ellerini boynuma doladı ve bende belinde birleştirdim. O şekilde birbirimize bakmaya devam ettik. Aramızdaki sessizliği bozan oydu ve duyabileceğim en güzel cümleyi kurdu.

  "Sen benim umudumsun Hoseok. İlk gördüğüm sen olamasan da , son gördüğüm kişi sen olacaksın. "

⚜
   
V

e bir kitabım daha bitti. Beğendiyseniz lütfen dile getirmeyi unutmayınız. Diğer hikayelerime de göz atmanızı tavsiye ederim. Gerçekten beğeneceğinizden eminim 💕⚜