Ecemin Ağzından..
bir yandan ağlıyor bir yandan da egeyi sürüklemeye çalışıyordum.
-Ege lütfen kendine gel..
ege: Nilay.. atak..
-ne atağı.
ege:o.. hasta...
-ne saçmalıyorsun sen..
ege:bana bir tane tokat at..
hiç beklemediğim bu istek karşısında şaşırmıştım ama onun şoktan çıkması gerekiyordu..
-özür dilerim...
tüm gücümle ona bir tokat attığımda gözlerini kapatıp açmıştı.
ege: onu bana ver.. keremin kucağındaki Nilay'ı alıp hızla içeri götürmüştü..
-ne yaptığını sanıyorsun sen ?
ege: eşyaları nerde iğnesi olması lazım..
kerem: burada..
ege: ecem bul şu lanet şeyi hemen..
ne iğnesiydi bu ya.. kalbime inecek şimdi.kaç yıldır birlikte olduğum kızın. hastalığını bile bilmiyorum nasıl arkadaşım ben.. çantayı açtığımda en üstte o iğne vardı.
-bu mu ?
ege: evet..elleriyle gözlerini sildikten sonra iğneyi eline almıştı.
nilayın tşörtünü yukarı doğru çekip iğnenin ucunu açtı..
ege: göstermişti ama.. şuan yapamam.
kerem: nasıl yapacağım.
ege: karnına.. off kerem. beynim durdu.. olduğum yerde kıpırdayamazken. onlara salak gibi bakıyordum.
Egenin AĞzından...
iğneyi zar zor da olsa yapmıştım.şimdi tek yapmam gereken uyanmasını beklemekti.. uyanmalıydı zaten.. uyanması gerekiyordu..
koltukta hala ölü bir beden gibi yatarken sadece ağlıyordum.. o atağı ben önleyebilirdim. onu bu kadar üzmeseydim olmayacaktı..
Ecem: lanet olsun. artık anlatır mısın ?
- nilay emes hastası..
kerem: şaka mı yapıyorsun..
-ciddiyim.
Ecem: EMES ne demek..
kerem: kanserden bile daha kötü birşey. tedavisi yok. ataklar şeklinde..
-yeter artık keser misin ?
kerem: ablamın hastalığıydı..
ecem: ablan ?
kerem: öldü...
ecem: kaç yaşında..
kerem: 27
-kes artık Kerem.
ecem: Nilay.. 24 yaşında.
-size kesin dedim..