.........
Gözlerimi araladığımda ya da aralamaya çalıştığımda. Hemen karnıma bakmıştım.
-be...bebeğim.
Kerem: ecemim iyi misin ?
-bebeğim. İyi mi ?
Kerem: oğlumuz iyi.
Başımı ona çevirmiştim. Gözleri kızarmıştı.
-tamam ağlama.
Kerem: ta..tamam. Eliyle göz yaşlarını silmişti.
Nilay duvara yaslanmış öylece bana bakıyordu. Gülümsemeye çalışıp elimi hafifçe kaldırmıştım.
Nilay: korkuttun bizi.
-özür dilerim.
Kerem: çok korktuk. Hem seni hem de bebeğimizi kaybedeceğiz diye.
Nilay: ama en çok seni. Yanıma yaklaşıp dudaklarını alnıma bastırmıştı.
Sol eliyle karnımı biraz okşayıp. Kapıya yöneldi.
-nereye ?
Nilay: biraz hava almak istiyorum.
Kerem: Nilay. Teşekkür ederim. Ve özür dilerim.
İşte benim kocam. Nilay geri dönüp kerem e sarılmıştı.
Nilayın ağzından...
Kereme sım sıkı sarılmıştım. Gidiyorum işte. Kurtuluyorlar benden.
-üçünede iyi bak olur mu ? Eceme bebeğinize ve egeme
Kerem: tamam..
Ondan ayrılıp tekrar eceme bakmıştım.
Bize gülümsüyordu.
Ecem: eskiye dönmek güzel.
-evet herşey eskiye dönecek çok eskiye...
Keremin ağzından..
Ecemin islemlerini halledip eve getirmiştim. Kendimi suçlu hissetmem normal mi ? Kafayı yemek üzereyim.
Ecem: aşkım beni kucağında taş taşımak zorunda değilsin.
-zorundayım benim yüzümden oldu.
Ecem: aşkım saçmalama. Sadece bayıldım.
-ama benim yüzümden bebeğimize sana birşey olsa ne yapardım ben.
Ecem: olmadı işte. Şimdi bana sarılıp uyursan herşey geçer.
Onu yatağa bırakıp bende yanıma kıvrılmıştım.
Ecem: uykular babası.
Kerem: iyi uykular meleğim. Kollarımın arasına onu alıp sarılmıştım. Tüm kokusunu ciğerlerime çekmiştim. Ona birşey olsa onlar birşey olsa ne yapardım ben.
Egenin ağzından...
Yattığım yerden kalkıp çalan kapıyı açmaya inmiştim.
Kapıyı açar açmaz karşımda gördüğüm kişi kalp krizi geçirmeme sebeb olmuştu.
-ni.. Nilay.
Nilay: soru sorma. Sadece. Gel buraya.
O kollarını mı açtı gel burayadan kastı bana sarıl demek mi yani.
Ben bir hamlede bulunmayınca. Daha doğrusu bulunamayınca o kollarını boynuma dolamıştı.
Nilay: seni çok özledim seni çok seviyorum tamam mı ?
