Chapter 6

1K 25 0
                                    


I woke up early para hindi kami late sa assembly time. Ngayon kami tutulak sa bayan na naapektuhan ng bagyo. Nang natapos ako mag ayos ay lumabas na ako ng kwarto para makita kung tapos na din ba si Riain.

"C'mon kuys it's 5:30!!" I shouted and knocked at his door. I can hear the running water from his shower ugh! he's not yet done. Assembly time is 5:30am ang alis naman ay 6am and we're still here in our condo. Ella already texted me that she's there at school na.

"Fck! I ran out of body wash! Get yours! Pahingi!" He shouted back. I went back to my room to get mine. Bahala ka mag amoy babae.

"Ay pasensya na Dani hindi nya nabanggit kahapon na ubos na ang kanya naka pag grocery na ako kahapon." Salubong ni Ate Lina pagka abot ko kay Riain ng body wash.

"Okay lang po. Sya naman po may kasalanan." Ngumisi ako sakanya at dumeretso sa counter para kumain ng hinanda nya.

Lumipas ang ilang minuto ay natapos din sa wakas si Riain. Naamoy ko agad ang pang babae nitong amoy.

"Good morning baby girl." Humagalpak ako ng tawa. Matalim akong tinignan nito bago kinuha ang baon na pagkain at lumabas na ng condo. Sumunod na lamang ako.

Naabutan naming nag aalisan na ang ilang bus kaya tumakbo na kami para makahabol. Luckily last bus ang sasakyan namin ni Ella kung saan kasama ang team. Medyo umaandar na ito ng nakalapit kami pero pinigilan din agad ng isang mukhang organizer kaya tumigil ito. Ang bus ni kuya ay nakaalis na kaya sumama nalang sya saamin.

"Gosh girl ang tagal mo!" Singhal ni Ella. I pointed at Riain. Kung saan nag eexplain sa prof at organizer naming kasama kung bakit kami late.

"It's okay ang mahalaga umabot kayo." Maliit ang tawa noong isang babae. She blushed a bit.

Umupo ako sa tabi ni Ella at agad kinwento ang nangyari kung bakit kami late. Nasa bandang dulo kami nakaupo. Nasa likod namin si Prince na walang katabi at ang nasa left side namin ay sina Ricci at Brent.

"Goodmorning!" Bati ni Prince. I smiled. Naramdaman ko ang titig ng aking nasa kaliwa.

"Goodmorning." I smiled at him.

"morning." In his husky voice. Damn i want to hear it again.

"Wow ako walang good morning? ngiti ngiti nalang?" Nagtaas ng kilay si Prince.

"Shut up bro." Umupo si Riain sa tabi nya.

"Bro ang bango mo! San ka galing? Kaya ka ba late? Galing ka sa babae- "

"Hell no." Pagputol ni Riain.

"Uhmmm. Ikaw yung pinuntahan?" Singit ni Brent. Nag iisip.

"I used Dani's." Iritadong pag amin nito. Humagalpak ng tawa ang dalawa sa narinig.

"Bro! Ano ba? Tanggap ka naman namin." Nakisali na din si Ricci.

"Yes dude! Pwede ka naman bumili ng sayo bakit nag hihiram ka pa sa kapatid mo?" Hindi mapigil ang tawa ni Prince.

"Fck y'all." Hindi na din napigilan ang pag ngisi.

Nakisali pa ang iba at nag patuloy sa asaran nila. Matagal ang byahe papunta sa lugar na iyon kaya naisipan kong aliwin muna ang sarili sa pag tingin sa social media. Tulog ang nasa kanan kong si Ella pati na din ang iba sa unahan at nasa dulo. I opened my twitter account and the first thing I saw is his tweet.

@RicciRivero06:

'Damn. Your sweet smile made my day.'

The tweet was almost an hour ago. Fans started to tweet and reply about it. Ang iba ay masaya dahil nabuo din daw ni Ricci ang araw nila. Ang iba ay nag seselos. Ang iba naman ay supportive at inaasar ito. Nababasa nya kaya ang lahat ng ito? Sobrang dami nyang fans. And it's weird because i feel what the fans feel too.

Nagtatanong din ang isip kung sino nga ba ang bumuo sa araw nya? May nakasalubong sya kanina? Bago pumasok ng school? A girl? Syempre! My heart ache in my own thoughts. Mapait akong ngumiti sa sarili. I logged out that dlsu account and opened mine. I saw a few follow request, I stalked them one by one. That's what my tito Alejandro taught me, to do a background check to the person first before accepting. Some of them are fans nakita siguro ako sa practice nila? and they probably want updates about the team. I accepted some of them. The last request was from Ricci. Natulala ako saglit bago ito iaccept. I closed the app. at itinago na ang phone para matulog.

Nakarinig ako ng isang mahinang ingay mula sa cellphone ng nasa katabi. Alam ko iyon, tuwing may notifs ang tunog na iyon. I closed my eyes tighter at ilang sandali lang ay hinila na din ako ng antok.

"Girl wake up. Malapit na tayo." Maliit na boses ni Ella ang gumising sa akin. I opened my eyes at natanto na malapit na nga kami.

Ibang iba sa Manila. Ang kalsada ay hindi gaano dinadaanan ang mga puno sa tabing kalsada ay nag tataasan. May nakita din kaming ilang sanga ng puno sa kalsada which explains sa dinanas nilang bagyo. May na daanan din kaming nag aayos ng kanilang mga bahay. At napapalingon sa bawat sasakyang dumadaan.

"The other side of the world." Nalulungkot na sinabi ni Ella.

"I know. They really need help." Nilabas ko ang camera ko para makuhaan ang paligid. Ella started to do the same.

Nang nakalapit na kami sa medyo magubat na daan ay tumigil na ang sinasakyan namin. Inanunsyo ng organizer ng program na hanggang dito na lang ang sasakyan namin at mag sisimula na kami mag lakad. At yun ang ginawa namin. Konti lang kami dahil mukhang nauna na ang ibang estudyante umakyat sa gubat.

Medyo natagalan kami dahil nahirapan ang iba tumawid sa ilog dahil sa mga dalang box. Laman nito ang mga pagkain, damit at iba pang donation. The boys helped the crew. Kami ang unang nakatawid dahil wala naman kaming dala bukod sa camera namin. I started to take some stolen shots from the team.

"Remind us naman Dani! No stolen shots pls." Sigaw ni Aljun.

"Sorry!" Sigaw ko pabalik.

"Okay! Ulit!" Nasa gitna na ng ilog si Brent. Nagmadali lumapit ang iba kay Brent. Kahit na dala dala ang mga kahon ay nagawa pa din nila mag pose. Natawa ako sa ginawa nila.

"Enough. Let's go na! huli na tayo doon." Saway ng prof. namin.

"Yes maam!" Sigaw nila. Hinintay namin sila makalapit bago sabay sabay na tumuloy sa pag lalakad.

"Hey." Marahan na tawag sa aking gilid habang busy ako sa pagkuha ng litrato ng paligid.

"Hmm?" Lumingon ako. I knew it's him.

"Uhm thanks for the accept." Tumitig sya sa akin. Kinakabahan ako. Nilipat ko ang tingin sa camera.

"No problem." I smiled. Tinignan ko sya. I feel like I'm so red! Uh hindi nya naman siguro alam na iniistalk ko sya diba?

"You don't use twitter that much?" He asked.

"I do. Ibang account lang." I answered. Tinutok ko sakanya ang camera. "Smile." I said. He smile fully. So cute. I smiled.

"Damn it. you're cute." He said.

Behind the GameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon