bebek geldiği günden beridir evde birçok değişiklikler oldu.
yoongi; ne gibi?
taehyung;
yeni aldığım abur cuburlar ben yemeden bitiyor.
veya bazen evi dağınık bulabiliyorum.
yoongi;bu demek oluyor ki
sana kendini yavaş yavaş
göstermeye hazır.
taehyung;
ne saçmalıyorsun?
lütfen bu bebeği buradan al.
yanımda sen olsaydın da yeterdi.
yoongi; taehyung
bir kere onu terk ettim.
bir daha bana geri dönmesi imkansız.
taehyung;
beni buna neden bulaştırdın ki?
bu bir lanet falan mı?
yoongi; hayır.
dünyada sadece bundan çok az miktarda
bulunuyor.
bebeğini kendin büyütüyorsun taehyung.
fakat senin için bir iyilik yaptım.
taehyung;
ne!?
umarım beni mutlu edebilecek bir şeydir.
yoongi; bunu çok yakın bir zamanda öğreneceksin.
taehyung;
çok sırlarla dolusun.
söylesen ne olacak sanki?
[yoongi çevrimdışı]
*
Taehyung ilerideki masada duran bebeği eline aldığında derin nefes verdi.Görünüşü tatlı bir bebekti.Fakat ev hayatındaki yaşadığı değişikler onu korkutuyordu.Belkide evine hırsız girmişti.Bir bebeğin bunları yapacağı düşüncesi onu endişelendiriyordu.
Eğer her şey Yoongi'nin dediği gibiyse bebekten kurtulmak için her şeyi deneyecekti.Taehyung kendine zar zor zaman ayırabiliyordu.Kısa zamanlı işte çalışması onu yeterince yoruyordu zaten.
''Bana kendini gösterecek misin?''
dediğinde ellerini bebeğin yüzünde gezdirmeye başladı.
''Veya hala saklanmakta ısrarlı mısın?''
Taehyung kendine gülümsedi.Delirmiş olmalıydı.Cansız bir bebekle konuşmaya çalışıyordu.Bebeği olduğu yere bıraktığında odasına doğru yürümeye başladı.Fakat daha ilk adımında boynunda hissettiği nefesle olduğu yerde kalakaldı.
''Bana şimdi inanıyor musun?''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
