Odadaki herkes Yoongi'nin konuşmasını bekliyordu,dudaklarından çıkan her bir cümle benim için çok önemliydi.Jimin endişelendiğimi anlamış olacak ki ellerini omzuma koydu ve sakin olmamı söylemişti.Ne kadar sakin kalmaya çalışsam o kadar çok endişem artıyordu,ve bunu durduramıyordum.
Jungkook'a baktığımda ise o da benim kadar endişeli görünüyordu,Yoongi hafif öksürdükten sonra odada sesi duyuldu ''Jungkook hiç insan olmak istedin mi?'' dediği cümleler ile gözlerim kocaman açılmış Yoongi'ye bakıyordum.
''Nereden çıkardın bunu?'' diye soru yönelttiğimde yanıma gelmiş yüzüne hafif bir gülümseme kondurdu ''Sadece birazcık araştırma yaptım Taehyung,bir bebek ne kadar insan olmak isterse izi bir o kadarda çabuk silinirmiş,ve yavaş yavaş insana döndüğü için bu ağrıları çekiyor.'' göz alanım gittikçe dolarken gözlerimi Jungkook ile buluşturdum.
''T-aehyung'' yaşlar yanaklarıma hücum ettiğinde Jungkook'un yanına hızlıca gittim ''Bunu biliyor muydun?'' bir süre gözlerime baktı ''Ü-zgünüm.'' diye cevap vermişti sadece,neden insan olmak isteyip kendine bu acıları çektiriyordu ki?
Yoongi Jimin'in elinden tutup ayağa kaldırmıştı,büyük ihtimal bizi yalnız bırakmak istiyorlardı.Evden çıktıklarında bir süre sessizleşmiştik,ona delice sarılmak istiyordum,fakat neden kendime engel olduğumu bilmiyordum.Sadece ona çok kızmıştım.
''Bir şey demeyecek misin?'' sessizliği o bozduğunda derin nefes alıp yanaklarımdaki yaşları sildim, ''Neden insan olmaya çalışıp kendine bu acıları çektirdin ki?'' oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi ve dizlerime yattı.
''Özür dilerim Taehyung,insan olmak istedim çünkü daha fazla sana zarar vermek istemedim.'' kaşlarımı çatmıştım ''Bana zarar vermiyorsun Jungkook.'' elime düşen gözyaşıyla Jungkook'dan geldiğini anlamam uzun sürmemişti.
''Yanılıyorsun,kıskanınca nasıl birine döndüğümü biliyorsun değil mi?,ya da sana nasıl zarar verdiğimi.Bambaşka biri oluyorum ve bu başka biri beni bile korkutuyor.Onu zor durduruyorum.''
''Bir insanınki gibi kalbim olsun istiyorum,sana zarar veren değilde seni koruyan olmak istiyorum Taehyung.'' son cümlesini tamamlarken yüzüme uzunca bir süre baktı.
''Belki bunu kimse bilmiyor ama ben gerçekten ölümlü olmak istiyorum'' hıçkırarak ağlamak istiyordum,ölümsüz olduğunu bilmiyordum ve bunu daha yeni yeni öğreniyordum.Bazen gerçekten Jungkook'u tanımıyorum diye düşünüyordum ve bu doğruydu.
Bunu bilmeyen sadece tek ben değildim Yoongi'de öyle olmalıydı ki zamanında Jungkook'u öldüreceğini söylediğinde o da ölmeyeceğini hesaba katmamıştı.Derin nefes aldım ve tam konuşacağım sırada dudağımda hissettiğim baskıyla susmuştum.
O pembemsi dudakları dudaklarımın üstündeyken her şeyi unutuyordum bana ilaç gibi geliyordu.Dudaklarını aralarken elleri saçlarımda dolaştı bir süre ''Neden ölümlü olmak istiyorsun?'' fısıltı halinde konuşmuştum.
Sesimin o kadar güçlü çıkacağını sanmıyordum,gülümsedi ''Çünkü sen sonsuza dek gittiğinde ne yapacaktım? uzunca süre bunu düşündüm Taehyung,büyük ihtimalle daha kötü biri olacaktım.'' bu sefer yüzümün her bir ayrıntısı öpmeye başladığında tekrardan bir soru yönelttim.
''İzin siliniyor,ya beni unutursan?'' hayır anlamında kafasını salladı ''Her daim aklımda olan birini nasıl unutabilirim ki?'' yanağıma küçük bir öpücük kondurduğunda avuçlarına yüzümü aldı ve gülümsedi.
''Bu yüzden ağlama,iyi olacağım.''
''Jungkook,insan yada bebek ol sana sevgimin hiç değişmeyeceğini biliyorsun değil mi?,bu acıları çekmene gerek yok,seni şuan bebek halinle bile seviyorum.''
Bedenimi yavaşça koltuğa yatırdığında,yüzüme vuran sıcak nefesi mayışmamı sağlamıştı. ''Biliyorum Taehyung,fakat insan olmayı istiyorum.'' dudakları boynumda yolculuk yaparken yutkunmuştum.
''Ve bu bebekle son bir gece geçirmek ister misin?''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
nasılsınız güzellerim
kendinize taehyung'u öpen Jungkook gibi bir eş bulun İŞLDSİŞFLDİHŞFLDG
