''Jungkook bu yeni arkadaşım Jimin.''
Jungkook bir süre Jimin'i süzdüğünde bir şeyleri anlamaya çalışıyor gibiydi.Daha sonra yüzüme baktığında gülümsemiş konuşmaya başlamıştı.
''Okuldan mı?''
Kafamı olumlu anda salladığımda gerginliği bozmak için kocaman gülümseyip ikisini de tanıştırmaya başlamıştım.Jungkook beklediğim kadarıyla sinirli davranmamıştı.Bu beni birazda olsa mutlu etmişti.Açıkçası Jimin'e bir şey yapacak diye korkmuştum.Koltuklara oturduğumuzda Jungkook çatık kaşlarıyla Jimin'e bakıyordu.
''Ne zaman söyleyeceksin?''Jungkook Jimin'e karşı dediğinde şaşırmış ne saçmaladığını öğrenmek istemiştim.Onlar önceden tanışıyor muydu?
Jimin gergince yerinde kıpırdandığında hafif öksürüp sorusuna karşılık verdi.
''Neyi?''
Jimin'in yanında gittiğinde vücudunu süzmeye başlamıştı.Neden bilmiyordum ama gittikçe sinirleniyordum.Kıskanıyor muydum?
''Jungkook ne olduğunu söyler misin artık?''
Jimin'e dokunmayı bıraktığında bakışlarını benle buluşturdu ve yutkundu.
''Bu bebek!''
Ortama kahkaha patlattığım da ikisi de bana bakmıştı. ''Ne yapıyor bu?''gibi düşündüklerine emindim.
''Ayıp oluyor Jungkook.''
''Hayır Taehyung.''dedi ve yanıma gelip elimden tuttu.
''Benim gibi oyuncak bir bebek!''sinirle soluduğunda yerimde sıçramıştım.Kimliğini Jimin'in yanında ifşa etmişti ve haberi yoktu.Sesli kahkaha bir daha patlattığım da bu gergin ortamı geçiştirmeye çalıştım.
''Çok şakacıdır da ''dediğimde Jimin hafif gülümsemiş çıkardığı hırkasını tekrardan giyip evden çıkmaya çalışmıştı.Eh tabi bende olsam aynısını yapardım.Sonuçta canlanmış bir oyuncak bebek söz konusuydu.Jungkook'a baktığımda sinirle Jimin'e bakıyordu.Ne yapıyordu anlamıyordum.Eğer Jimin gerçek bir bebekse okulda işi neydi?
''Sahibin yok mu?''Jungkook'un sorusuyla Jimin afallamış öylece bakakalmıştı.
''Jungkook odana çık istersen!''sesimi yükseltmemle susmuş yavaşça odasına çıkmıştı.Derin nefes verdiğimde Jimin'in omzuna dokunup gülümsedim.
''Evimde bir oyuncak yok.''
''Hem oyuncaklar nasıl canlansın ki değil mi?''
''Dün gece uyumamıştır.''
Uydurduğum tüm bahanelerle şuan tam bir rezillik olduğumu biliyordum fakat Jungkook mahvetmeseydi belkide yeni bulduğum arkadaşımla arkadaşlığımız devam edebilirdi.
''Sorun değil Taehyung.''
''Yarın okulda görüşürüz.''Gülümseyerek kapıdan çıktığında derin nefes vermiştim.Yukarı odaya Jungkook'un yanına çıktığımda odada kendi kendine dolaşıyor bir şeyler düşünüyordu.Elimi omzuna koyduğumda irkilmiş bana bakmıştı.
''Gitti mi?''
Kafamı olumlu anda salladığımda kollarımı beline sarıp kafamı göğsüne yaslamıştım.Zor bir günün ardından bana sarılması iyi geliyordu.
''Taehyung inan bana benim gibi.''
Kafamı yasladığım göğsünden kaldırdığımda yüzüne baktım.Dudağına hafif öpücük kondurup dediklerini dinlemeye başladım.
''Bunu sana daha önce söylemedim Taehyung.''
''Fakat benim gibiler bir insana kendini sahipletirse vücudunda iz olur.''
''Ondada iz vardı Taehyung.''
''Fakat onun izinin bir çoğu silinmiş.''
Şaşkınlıkla Jungkook'un dediklerini dinlediğimde yutkundum.Bütün bebekler beni mi buluyordu?
''N-eden?''merakla sorduğumda bir süre durdu.
''Büyük ihtimalle sahibini terk etmiş olmalı.''
''Ya da sahibi onu.''dediğinde gözlerimi kocaman açtım.Ne yani sahiplerini terk edebiliyorlar mıydı?Öyleyse Jungkook'da beni bırakabilirdi.
''Peki o iz tamamen silinirse?''
Gözlerimin içine bakarken konuştu.
''Sahibiyle yaşadığı tüm anıları unutacak Taehyung.''
-
HELLO MY FAMİLY KISA BİR REKLAM ARASI
NASILSINIZ
GÖRÜŞEMEDİK
84842535241523456 SENE SONRA YB GELDİ
