Gözlerimi Jungkook'un dudaklarından çıkan o hafıf şarkı mırıltısıyla açtım.Bir süre sadece onu izledim,son zamanlarda pek iyi uyuyamıyordum ve nedenini bilmiyordum.
Jungkook bakışlarını benimle buluşturduğunda yüzüne kocaman gülümseme kondurmuştu,daha sonra bana sardığı kollarını daha sıklaştırdı.
"Günaydın" demişti dudağıma bir buse kondururak, ben de ona "Günaydın" diye karşılık vermiş yatakta doğrulmuştum.
"Bugün bir yerin ağrıyor mu?" sorduğum soru karşısında biraz afallamıştı.Yoongi ile aralarında bir şey sakladıklarını biliyordum.
Ve bana söylemiyor olmaları endişelenmemi dahada arttırıyordu,Jungkook yüzümün halini gördüğünde yanıma gelmiş kollarını tekrardan dolamıştı.
"Ne oldu?" göz alanım gittikçe bulanıklaşırken ağlamamaya çalışıyordum, onun yanında güçlü durmaya çalışmak zordu.
"Biliyorum,benden bir şey saklıyorsun.Sadece bu ağrıları çekmeni istemiyorum." içime derin bir nefes çektiğimde titreşen sesimle konuşmamın devamını getirdim.
"Seni öyle görünce benim canım yanıyor Jungkook,neden mutlu olacağımız zaman hep kötü bir şeyler çıkmak zorunda?"
Sadece hafifçe gülümsemişti,boynuma kısa bir öpücük kondurup çekildikten sonra avuç içlerine yüzümü alıp yanağımdan ne zaman aktığını bilmediğim yaşları sildi.
"Mutlu olacağız Taehyung,seninle geçirdiğim her saniye ve her saat benim için mutluluk demek."
"Benim için endişelendiğini biliyorum,fakat inan bana bu ağrıları neden çekiyorum ben de bilmiyorum."
ellerimi tuttuğunda gülümsedi ve konuşmasına devam etti "ama sana söz veriyorum ki bu ağrıların bizi ayırmasına izin vermeyeceğim." kurduğu cümleler karşısında gülümsemiştim.
"Tıpkı bir insan gibi ağrı çekiyorsun." diye alaycı bir tavırla konuşmuştum,ortamı az da olsa hoş tutmaya çalışıyordum.
Ortama hafif bir kıkırdama bırakmıştı "Kim bilir belki de insan oluyorumdur" diye karşılık vermişti.Sadece birkaç dakika düşündüm insan olsaydı neler değişirdi?
Insan olsaydı tekrar böyle olur muyduk? belki de bunları düşünmek hataydı,onu böyle de seviyordum.
"Jungkook" demiştim yüzümdeki gülümsemeyi hiç silmezken "Evime geldiğin ilk günü hatırlıyor musun?" yüzünü buruşturarak "Evet,beni bir köşeye atmıştın."demişti.
"Ama böyle canlanacağını nereden bilebilirdim ki,Yoongi benimle dalga geçiyor sanıyordum."
"Peki beni evine aldığın için pişman mısın?" dediğinde şaşırmıştım biraz, çünkü Jungkook benim hayatımı tamamiyle değiştirmişti.
Beni bambaşka biri yapmıştı bana sevmeyi,korkuyu, endişelenmeyi,mutlu olmayı en önemlisi aşkı öğretmişti.
Hayır anlamında kafamı salladım "Iyi ki benimlesin Jungkook"
Utanmış kafasını omzuma gömmüştü,boğuk çıkan sesiyle konuşmuştu.
"Iyi ki birlikteyiz."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
