Το παρελθόν μπροστα τους

Κεφάλαιο 43

Η Μαρία μόλις έκλεισε το τηλέφωνο,έκατσε στον καναπέ κι άρχισε να σκέφτεται για ακόμη μια φορά μετά από καιρό το Νίκο.
Όλα πέρασαν από το μυαλό της. Οι πιο παλιές τους στιγμές,οι πιο πρόσφατες. Ένιωθε την ανάγκη να το δει. Ένιωθε την ανάγκη να καταλάβει τι αισθήματα είχε για αυτόν. Όταν τον είδε στη Θεσσαλονίκη,είχε μεγάλο θυμό μέσα της και δεν μπορούσε πραγματικά να καταλάβει τι νιώθει. Ένιωθε πολύ μπερδεμένη. Πήγε στην κουζίνα να μαγειρέψει,με σκοπό να ξεχαστεί λίγο.
Μετά από 4 ώρες περίπου ήρθε ο Γιώργος σπίτι από τη δουλειά. Έκατσαν να φάνε και μετά ο Γιώργος πήγε να κάνει ένα μπάνιο. Ο Νίκος της ξανά τηλεφώνησε. Κοίταξε το κινητό της και στην αρχή δίστασε λίγο για το τι θα κάνει,αλλα τελικά το σήκωσε.
-Νικος:Μαρία,σε παρακαλώ. Για μια ώρα μόνο. Θέλω να σε δω. Να μιλήσουμε σαν φίλοι.
-Μαρία:Νίκο,θέλω κι εγώ να σε δω και με το να το αποφεύγω δεν κερδίζω Κάτι,αλλα σε παρακαλώ πολύ να μη με φέρεις σε δύσκολη θέση. Σαν φίλοι και μόνο.
-Νικος:Στο υπόσχομαι ότι δε θα κάνω τίποτα που θα σε πειράξει. Πες μου που και ποτε;
-Μαρια:Λοιπόν,ο Γιώργος σε κανένα δυωρο θα φύγει. Ελα από εδώ!του λέει,του δίνει τη διεύθυνση και του το κλείνει,όταν εμφανίζεται ο Γιώργος.
-Γιωργος:Ποιον περιμένεις,αγάπη μου μόλις φυγω;
-Μαρια:Την Κωνσταντίνα τη φίλη μου,μωρό μου. Μου είπε να βγούμε για καφέ,αλλα δεν έχω πολύ όρεξη και της είπα να έρθει από εδώ μόλις φύγεις.
-Γιωργος:Και γιατί να μην έρθει τώρα από εδω; εμένα δε με πειράζει να έρθει η φίλη σου.
-Μαρια:Ήρθες για λίγο σπίτι μας,ρε μωρό μου. Να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί και μετά θα δω και τη φίλη μου!του λέει και το φιλάει και κάθονται μαζί στον καναπέ.
Μετά από 2 ώρες
Ο Γιώργος ετοιμάστηκε,αποχαιρέτησε τη Μαρία με ένα φιλί κι έφυγε και πάλι στη δουλειά. Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι μι η Μαρία πήγε να ανοίξει. Ηταν ο Νίκος. Χωρίς να πουν κάτι πέρασε μέσα. Έμειναν για λίγο κι οι δύο και κοιτούσαν ο ένας τον άλλον,όταν η Μαρία έκανε πρώτη κίνηση και τον αγκάλιασε σφιχτά. Εκείνος ανταπεδωσε και μετά απομακρυνθηκαν.
-Νικος:Πώς εισαι;
-Μαρια:Προσπαθώ. Ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει και το μόνο που ελπίζω είναι τελικά να καταφέρω να ξανά κάνω παιδι.
-Νικος:Στο εύχομαι ολόψυχα να κάνεις παιδι,αλήθεια κι εννοείται πως θα χαιρόμουν να ήταν και δικό μου αυτό το παιδί.
-Μαρία:Νικοοο..... σου ζήτησα κάτι. Σε παρακαλώ.
-Νικος:Συγγνώμη! Έχεις δίκιο!Παραφερθηκα! Δε θα ξανά γίνει!της λέει κι εκείνη του κάνει νόημα να περάσουν στο σαλόνι. Του κάνει καφέ και κάθονται να συζητήσουν,έχοντας κι οι δύο μεγάλη αμηχανία και διστάζοντας να μιλήσουν.