MAYWARD - YOU'RE MINE ALL ALONG

CHAPTER 27

"Ganyan ba talaga palagi ang amo mo?" Tanong ko.

Nandito kami ngayon ni Sydney sa kitchen at nagluluto nang pagkain,hindi pa kasi kami nakakain at malapit nang mag 9PM.

Naghihiwa ako nang sibuyas para sa ulam na lulutoin namin habang si sydney naman ay busy sa pagma-marinate nang karneng lulutoin namin.

Napatingin naman sya sakin nang nagtataka ang mukha nang dahil sa tanong ko.

"What do you mean?" Tanong nyarin habang takang nakatingin sakin at talagang huminto pa talaga sya sa ginagawa nya.

Huminto rin ako sa paghihiwa at saka humarap sa kanya.

"Is he always like that? I mean palagi ba syang masungit at seryoso?" Tanong ko na naman.

Nagulat ako nang bigla syang tumawa nang malakas at saka ipinagpatuloy ang ginagawa nya kaya ganon narin ang ginawa ko.

Si Nanay Sayra naman ay inaasikaso ang opisina ni edward dahil pinapalinisan nya ito.

Kahit kani-kanina lang kami nagkakilala ni sydney ay feeling ko matagal na kaming magkakilala,para syang si vivoree.

Maingay,makulit,masayahin,medyo boyish ang style at mapagbiro.

Namiss ko tuloy ang bruhang yun...

Alam narin nila na umalis na si kid,tumawag kasi ako sa kanila kanina pagkatapos namin mag-usap ni edward,syempre nalungkot sila nang sobra lalo na si kisses na ngayon lang nalaman na may ganong sakit si kid.

Nalungkot ako sa naisip ko at bigla akong napatigil sa paghihiwa.

Ayos lang kaya sila sa boutique? Si kid kaya? Ayos lang kaya sya?

Hindi naman ako makatawag sa kanya dahil nasa ibang bansa sya at hindi effective ang network ko doon,hindi parin sya tumatawag hanggang ngayon.

Sabi rin nong apat na sila na muna ang bahala sa boutique, at tiwala naman akong maayos nilang mapapatakbo kahit wala kami ni kid dahil kahit kami ang namumuno sa pamamahala nang boutique ay pare-pareho naman kaming maraming alam sa pamamahala nang negosyo dahil pare-pareho kami nang kursong natapos.

"He's not like that. Actually where childhood bestfriends,simula bata palang kami ay kilalang-kilala na namin ang isa't-isa... I can tell if he have a problem by just looking at his eyes,bata palang rin kami ay masayahing bata na sya noon paman.. That was in germany." Biglang kwento ni sydney kaya nabaling ang atensyon ko sa kanya at mabilis kong tinapos ang paghihiwa at nilagay iyon sa isang maliit na plato.

Bumuntong hininga sya at biglang nalungkot ang mukha nya na para bang may inaalala pagkatapos nyang ilunod ang karne sa mainit na kawali na may oil na saka iyon tinakpan para hindi kami matalsikan.

Bumaling ulit sya sakin bago magsalita.

"When his father and their family migrated here in the Philippines. sumama ang pamilya namin sa kanila papunta dito Magsasampung taon na,actually my mother and his mother is bestfriends simula pa nong highschool hanggang sa tumanda sila." Natatawa pasya nong mabanggit nya ang mommy nya at ang mom ni edward bago muling nalungkot ang mukha nya "Dito na kami nag-aral kaya kong pansin mo ay maayos akong magsalita sa lengwahe nyo. We're fine here,happy at parang mas gusto na namin dito kaysa sa germany. Dito kasi mga approachable ang tao at mababait,sa germany... Nah. No comment,haha." Tawa nya pa.

Nakinig lang ako sa kanya habang hindi parin naman nakakalimutan ang niluluto ko rin.

"Pero nong mag third year kami ni edward pansin ko na iba sya... He's more happy everyday pag-uwi nya galing school,always smiling and always in the mood." Nakangiti nyapang sabi saka nakangiting tumingin sakin.