My Four Admirer (On Going)

Chapter 2: blessed

Chloe Pov

"CHLOE" Zzzzzzzzzzz. "CHLOEEEEEE" napabalikwas ako agad nang bangon nang marinig kong sumigaw si mommy. Ugh. It sooo sakit my head. Huhuhu

"COMING" kahit ayaw ko pang umalis sa malambot kung kama. Wala na akong magagawa. Tss im so tired.

Pass 5 nang maka uwi ako kagabi. And thank thank God dahil wala pang nagising, even the guard of our village are sleeping so madali lang saking nakapasok although may CCTV sa bahay.

Nang matapos na ako sa'king daily routine. Tamad akong bumaba dahil kakain na, since tradition na sa pamilya namin ang sabay-sabay kumain.

Tingg

Tamad akong lumabas nang elevator at ng lakad patungong dining area.

"Good morning mom, dad" pinilit kong maging  masigla ang tinig ko. Ughh ang hirap magpapanggap, kainis.

"Good morning baby\Good morning princess" sabay sabi nila.

Umupo na ako At nag simula nang kumuha nang pagkain naang biglang nag salita si dad.

"Chloe" i look at him with nervous and confused on my face... I think they knew, GOSHHHHHH lagot ako. Huhu

"P-po....?"

Waaaaaaaa. Gusto ko nang tumakboooooo, gusto kong mag dahilan nang kung ano-anu para maka alis lang.. Maraming pumapasok sa isip ko pero ni isa sa rito ay hindi ko masabi. Wahhhhhh kinakain na ako nang kaba at takot at the same time.

Hindi ko pa nakitang nagagalit si dad and mom at alam kong masama sla pag ginalit mo. They have attitudes that you really doesn't want to know. Kaya ngayon pa lang gusto ko nang may milagro. Yung may papalo agad sa'kin sa isa sa mga katulong o di kayai mai ma basag  para mawala sa'kin ang atensyon nila.

"Do you want to go to school?" O-O totoo?

"P-po?" Nagtataka kung tanong ulit sa kanya.

Parang nanigas ako bigla nang sabihin nya ang mga katagang iyon. T-totoo b-ba t-talaga y-ung nar-rinig ko-o? O nag iimagine lang ako.

Alam ko na si daddy ang may pinaka ayaw na mag aral ako o lumabas man lang. Kaya ganito na lang ang reaksyon ko ngayon.

Gulat, tuwa, inis at paghihinayang ang nararamdaman ko ngayon. Gulat dahil ang alam ko,  ayaw masaktan ni daddy ang only daughter nya, ang pangalawa sa pinaka mamahal nyang babae. Tuwa dahil sa wakas makakalabas na ako nang hindi tumatakas. Inis dahil naalala ko na naman ang mga nangyari kagabi, kung pano ako pinahiya. Grrrrr i hate that man. And the last paghihinayang. Nghihinayang ako dahil hindi ko na madalas makakasama ang mga doraemon koooooo. Kaya nga okay lang sa'kin na homeskul lang dahil sa mga doraemon ko.

Bumuntong hininga sya. "Princess.. Sorry kung kinulung ka namin or... Ako dito sa bahay, im just s-scared. You know princess that i love you.. And i don't want you to get hurt that's why kinulung ka namin. Sorry.. Kung pinagkait ko sayo ang kalayaan.... I'm so sorry p-princess" napa yuko ako nang makita kong umiiyak ang daddy ko. Ayaw kong isipin nya na selfish sy dahil sa ginawa nya, naiintindihn ko naman eh. Ayaw nyang masaktan ako and im happy for that, im so very bless to have them in my life.

"D-dad..." Tumulo ang luha ko, hindi ko na npigilan dahil nasasaktan ako pag nakikita ko ang mga mahal ko na nasasaktan din. "It's okay dad. D-don't think about that, your not selfish. I understand that you really want me to be safe and thank you daddy.... Thank you for all dad.  im so blessed and lucky to have you and mom in my life." Pinunasan nya ang luha ko at hinalikan ang noo ko bago ako hagkan. A freedom hug.

"Sali ako" naiiyak na sabi ni mommy, lumapit na sya samin at nakisali. I love them... Very.