Chloe Pov
Nandito ako ngayon sa park nang village namin. Gusto ko kasing mag pahangin. Nag lakad ako patungo sa paborito kong puno dito sa park. Yess may paborito akung puno dito. Weird no?! Yeahhh weird. Nang makarating ako sa tambayan ko, nakita ko ang isang lalaki na naka tingin sa ulap. Basang basa ang pisnge nya. Lumapit ako sa nang marahan, at confirm umiiyak sya..
Kinuha ko ang panyo sa bulasa nang short ko at binigay yun sa kanya. Hindi nag tagal kinuha rin nya. Tinitigan ko lang sya habang pinupunasan ang luha nya pero kahit anong gawin nya hindi parin maalis alis ang luha na pumapatak. Kaya lumapit ako sa kanya at hinagod sya sa likuran. Ilang minuto ang nakalipas hindi ko na napigilan kaya niyakap kuna sya. Naramdaman ko ang sakit nang humagolgol na sya. Na iyak na rin ako kaya hindi ko narin napigilan mapahikbi. Agad naman syang tumigil sa pag hagulhol at tinitigan ako. Umiiyak parin sya pero wala nang tunog.
"Bakit ka umiiyak?"
"Na carried away lang" pinunasan kuna ang luha sa pingi ko. Nang wala na akong makapang basa. Tinitigan kuna sya and familiar sya. Pero ewan kung nakita kuna ba sya o hindi.
Gaya kanina hindi parin tumigil kakapatak ang luha nya kaya hinawakan ko ang pinsgi nya at halata mong nagulat sya sa ginawa ko but i don't care. Pinunasan ko ang luha sa mga mata nya. At ng nag success ako. Ngumiti ako sa kanya but he didn't smile back kaya napa puot ako.
"Hindi ka cute. Tumigil ka" insted na sumagot binelatan ko lang sya. And yessss tumawa sya. Ahahahaa bakit kaya tuwing nag bebelat ako tumatawa sla. Huhuhuhu pero hindi ko na lang yun pinansin. Ngumiti ako na abot hanggang langit. Charssss. Yeheheheh
"Mas bagay sayo naka ngiti. Mas gwapo kang tignan. Wag ka nang umiyak ha."
"Dito village mo?"
"Yeah. Sayo?"
"Dito rin" kapit bahay lang siguro kami.
"Friends?" At inabot nya sakin ang kanang kamay nya. Tinanggap ko naman yun at ngumiti.
"Friends. Eeheh by the way nagkita naba tayo?" Tanong ko sa kanya.
"Oo. Classmate kaya tayo" wehhh?! Classmate kami? Pero pano. Ayy oo nga pala hindi ko nga pala pinapansin ang mga cm ko.
"Ah hehehe" tumayo na sya at inabot ang kamay nya. Tinanggap ko naman yun. Lumapit sya sa akin at yinakap ako ulit. Hindi na ako umimik nang mag salita sya.
"I need your hug. Please" tumango lang ako. Hinugkan lang nya ako until sa nag sawa na rin sya. Tumingin sya sa akin na may luha ang pisnge. Agad kung hinawakan ang pisnge nya pinunasan yun. Hinila kuna sya para hindi na naman sya maiyak.
"I really find your hug as a comfort zone" bigla nyang sinabi. Ngumiti lang ako. At pinag patuloy syang hilahin hanggang sa makaratung kami sa ice ream parlor. Omoorder agad ako. Pagkuha, agad ko syang hinanap at then i found him staring outside. Dali dali agad akung tumungo sa upuan nang makita ko na mai namumoo na naman na luha sa mata nya. Inilapag ko ang ice cream sa lamesa. And again hinawakan ko ang pisnge nya. Ughhhh wag kang umiyak pleaseeeeee.
"Alam mo bang nakaka bawas nang cute mo pag umiyak ka" umiling lang sya ngumiti. I smiled back. Binitawan kuna ang pisnge nya. At sinimulan nang kumain. Tahimik lang kami hanggang sa mag salita sya.
"Namatay ang kapatid ko nang dahil sa akin" naka tungo nyang sabi. Lumapit agad ako sa kanya at hinagod ang likud nya. Sinabi nya lahat sakin, pinakingan ko lang sya hanggang sa naging okay na sya. I can see he's eyes very sad and lonely. Naaawa ako sa kanya dahil bata pa lang sya nakaranasan na sya nang ganito. But then hanga din ako sa kanya, at the same time. kasi na ging matatag sya sa kabila nang pinag daanan nya. Nakapag patayo sya nang negosyo. Kasi kung iba yan siguro hahayan na lang nila na kainin sla nang galit. Babagsak, hahayaan na lang. Mag rebeldi o dikai mag patiwakal.
"Thank you"
"Sure ka bang okay kana?"
Katatapos lang namin kumain nang ice cream at ngayong nandito kami sa swing.
"Pa hug ulit" tumayo ako at binuka ang dalawang kamay ko. Agad rin naman syang tumayo at niyakap ako. Pinabayaan ko lang sya. Walang umimik sa amin. "Thank you" kumalas na sya at nag lakad na palayo. Ughhhh
"Gusto mo kunin number ko..." Sigaw ko sa kanya. Agad naman syang tumigil at tumingin sa akin "just incase. If you need me?"
He gave me he's phone and same as me. Nag palitan lang kami nang number.
"Take care cuty" sabi ko sa kanya.
"Take care to puty" puty? Nahhhh.
"Puty?" I ask
"Cause you always puot. Hehehe bye bye" pinisil nya muna ang pisngi ko bago umalis. Ouch. Schaket. Hinawakan ko parin ang pisngi ko habang nag lalakd. Sakit nun ha. Tssssk
Pagkadating sa bahay kumain lang ako at nag paalam nang matulog.
Zzzzzzzzz zzzzzz----
Kringggggggg
Napabalikwas agad ako nang bangon nang maramdaman kung nag vibrate ang ulo ko.
"Oh?"
"Hi pouty" pouty? Si cuty bato. Agad na tunignan ko ang cp ko and yeahhh sii rain. "Low? Still there"
"Ah yeahh. Sorry"
"So. Anong ginagawa mo ngayon?"
"Sleeping"
"Na gising ba kita?" Ayy. Hindi. Tskkk
"Yeah"
"Ops sorry. Sige tulog kana"
"Ye" binaba kuna agad ang phone ko at pinag patuloy and aking dream land.
Zzzzzzzzzz
Authors note:
Please read my new story. Title "He died at 21" thankieeeeee😘
YOU ARE READING
My Four Admirer (On Going)
Teen FictionChloe is a very beautiful girl. But her parents doesn't allow her to go outside. One night, she can't sleep, thats why she decided to go out and then she meet Mr. Suplado. When her parents decided that she will go to school. Parang nabuhayan sya. N...