I love you, goodbye.

Chapter 29: Enchanted Kingdom

Reign’s POV

                        

Last night is just so fucking annoying!! Sabihan ba naman niya ako na mukha akong pato?! Bulag ata yun e.-___- kakagising ko lang and I saw him cooking. Marunong sya magluto? Wow naman.

 

“Hey Ferrer, ano niluluto mo?” I asked

“Malamang pagkain. *smirk*”  he answered

Umagang umaga pa lang, sinisira nya na araw ko!

“By the way. Ross called me. May field trip daw. You wanna come?”

 

“Saan naman?” I asked.

“Enchanted Kingdom.” What? Did he say Enchanted Kingdom?! I wanna go in that place!

“Sure. I’ll come. Eh ikaw?”

 

“Of course. Prepare now. Aalis na tayo mamayang 11.”

After 2 hrs. of preparing. Were ready to go! Yeah! ^.^

At Enchanted kingdom..

“Waaaah!! Andito na tayo Reign!” rinig kong sabi ni Bianca sabay hatak sa braso ko. Para naman tong bata.

“Aray! Masakit ha!” sabi ko sabay sunod sa kanya. Sumunod na din sina Ross pati na din yung mga kasama sa filedtrip.

 

“Uy Bianca! Fieldtrip to. Wag ka ngang manguna!!” I said

“Ano ka ba Reign! Okay lang yan. Magkikita-kita din naman tayong lahat mamaya” –Bianca

So ngayon, magkakasama kami nina Bianca, Ross, Kevin, Tyrone at Xheira.

Kung saan saan kami sumakay na mga rides. Naka-20 rides na ata kami sa loob ng 2 oras. As of now, were here in a food stall. Nakaupo lang ako while waiting for my food.

Then someone sit beside me. *Dug dug dug dug* Ugh stupid heartbeats!!

(A/n: play the video at the right side. Para feel na feel yung moment! Haha! Song: Still love you)

“Reign..” he said. Kilala ko ang boses na yan.

I tried to look at him. He’s looking at me too.

Buti na lang at medyo madilim ang ulap, di nya nakita na namula ako. Mukhang uulan pa ata.

“Can we talk?” he asked.

“For what?” nung lumingon ako sa food stall, nandun kasi sina Bianca. Nung nakita niya kung sinong kausap ko, dali-dali silang naglakad palayo. Psh!! Yung pagkain ko!!

“Wala. I just want to clear things to you”  –Russel

“Bakit pa? Wala na nga akong paki sayo di ba? Kaya kahit wag ka na mag-explain”

 

“But I want to” pagpupumilit nya.

“Bakit ba?!! Sa tingin mo pag nasabi mo na sakin yung gusto mong sabihin, may matutulong ba yan? Wala di ba? Guguluhin mo lang lalo yung utak ko!!” I shouted. Buti na lang at nasa sulok kami nakaupo kaya walang masyadong tao.

Dapat ineenjoy ko tong fieldtrip na to e. What now?!!

“Bakit ba ayaw mo muna akong pakinggan?! You don’t know the whole story!”

 

“Alam ko!”

 

“Bakit ka ba naging ganyan? Di ka naman ganyan dati ah!” -Russel

“Bakit ako naging ganito? Dahil sa inyo ni Venice! You both are traitors. Nung time na kelangan ko ng shoulder to lean on, wala ka! Kung kelan kailangan ko ng maiiyakan, wala ka! You’re the reason why I’ve changed. Kaya wag ka na magtaka kung ganito ako sayo!” –Me

My tears begin to fall. I don’t know pero.. hirap na hirap talaga ako magforget ng past. Paulit-ulit na nagr’rewind yung mga pangyayari. I just want to forget! Pero bakit ang hirap? Fck!

“Just listen first will you? Wala namang mawawala kung malaman mo yung dahilan di ba?” –Russel

 

“I don’t want to! Wala na akong pake sayo. Kaya don’t mind explain to me the reasons.”

Ahh! It’s raining na naman!! Tanginang weather to.

 

“I still love you.”

May narinig akong sinabi nya pero di ko maintindihan dahil na din sa lakas ng ulan. Is he crying? Nah. Kelan pa umiyak ang isang lalaking may pusong bato? Psh!!

Okay basa na ako. Hay. No choice. I gotta go home alone. Peste yung mga kasama ko, iniwan ako!

I run as fast as I could. Iniwan ko siya dun hanggang makahanap ng masasakyan na bus. Amp bahala siya.

At home..

 

“Ma. You’re back!” I said nang nakita ko si mama na nanunuod ng tv.

“Oo anak. Kanina lang. Nandun na sa room mo yung pasalubong ko sayo.”

 

“Thanks ma!”

Kung napansin nyo, medyo close na kami.

“Reign! Take a bath first. Basang basa ka ng ulan!” –mama

“I will” I said then dumiretso na ko sa room ko.

Ang dami namang pasalubong nun.

Nagpunta na ko sa cr para maligo.

After ko maligo, inentertain ko lang yung sarili ko manuod ng tv.