'Teach me baby'

- Πάρτ 23 -

14 Φεβρουαρίου σήμερα, ημέρα των ερωτευμένων λένε. Χάχα, καλό...ειτε οι μισοί την ξεχνάνε την συγκεκριμένη μέρα είτε δεν έχουν κάποιον να την γιορτάσουν. Αδικία! Να μου πεις εμείς που έχουμε τι θα κανουμε; Τίποτα λογικά σπιτακι μας με το κινητακι μας, ενώ άλλοι θα βγουν έξω, θα φάνε, θα πιούνε, θα χορέψουν και τα αγορια όπως γίνεται συνήθως στις ταινίες θα κάνουμε δώρα στις κοπέλες τους όπως τεράστια μπαλόνια που να λένε "I love u" , σοκολάτες και το πιο σημαντικό τριαντάφυλλα, το όνειρο κάθε κοπέλας, κόκκινα τριαντάφυλλα.

Εμένα ο Στέφανος τόσο ηλιθιος που είναι δεν πρόκειται να μου έχει ετοιμάσει κάτι...αν και θα το ήθελα τρελά αλλά ο συγκεκριμενος δεν πρόκειται να θυμάται καν τι μέρα είναι σήμερα. Σηκώνομαι βαριεστημενα από το κρεβάτι και κατεβαίνω στην κουζίνα εκεί ήταν ο Στέφανος ντυμένος
- ο Χριστός και η Παναγια δηλαδή -  να πίνει καφέ ενώ κάτι κοιτούσε  στο κινητό του.

" Καλημερα " μουγκρησα και έβαλα να πιω καφέ. Νιώθω το κεφάλι μου βαρύ και δεν ξέρω για πιο λόγο. Αφού είδα ότι δεν έπαιρνα καμιά απάντηση είπα να συνεχίσω μπας και ξυπνήσει. " Ο Μαριουκος που είναι ; " ρώτησα και σαν να ξύπνησε από τον λυθαργο του με κοιταξε με ένα μισό χαμόγελο.

Οκει μπορώ να αρχίσω να φοβάμαι, είναι σαν τον Τζόκερ i swear.

" Τον πήγα στην γιαγιά του, έχω δουλειές σήμερα και δεν μπορούσα να τον έχω μέσα στα πόδια μου " δήλωσε και τον κοίταξα με μια μούρη απελπισίας.

" Ναι γαιτι εγώ θα πνίγομαι στην δουλειά και δεν θα μπορούσα να τον κρατήσω, έλα ρε Στέφανε πήγαινε πάρε το παιδί και φέρτε στο σπίτι " γκρινιαξα.

" Πας καλά ; Ούτε καν " είπε ενώ κοιταξε την ώρα " ομπο έχω αργήσει μωρό μου φεύγω " είπε ενώ μου άφησε ένα γρήγορα φιλί στα χείλη. Λίγο πριν βγει από την πόρτα τον άκουσα να με φωνάζει.

" Ντύσου στολισου και στις 10 να είσαι έτοιμη θα περάσω να σε πάρω " είπε και έφυγε κλείνοντας την πόρτα.

Όπα.

Θα με βγάλει εξω; Άρα δεν ξέχασε τι είναι σήμερα. Αχ θεέ μου το μωρό μου έχει μυαλό τελικά.

[...]

Στις 10 ακριβώς ήμουν έτοιμη, φορούσα ένα κοκκινο κολλητό φουστάνι λίγο πιο πάνω από το γόνατο το οποίο είχε ένα μικρό σκισιμο και τις ψηλές μαύρες μου γόβες. Έβαλα έντονο κόκκινο κραγιόν και ισιωσα τα μαλλιά μου.

Άκουσα κορνες από κάτω και κατέβηκα γρήγορα, μόλις βγήκα από την πόρτα κοκκαλωσα. Είδα τον Στέφανο καθισμένος πάνω στο καπό με τα χέρια στις τσέπες.