μπήκα μέσα στο σπίτι αφήνοντας τη σχολική τσάντα στο πάτωμα. Πήγα στη κουζίνα να βρω τίποτα να φάω. Πάλι καλά που η κυρία Μίνα υπάρχει σε αυτό το σπίτι και τρώω και κανά φαγητό. Αν περιμένω απο τον πατέρα μου και ειδικά από τον ανεπρόκοπο αδερφό μου.
μαρκ: Τζασπερ!
φώναξα αλλά τίποτα. ανοίγω τη πόρτα του δωματίου του.
μαρκ: αντε πάλι, δεν βαριέστε μωρε; σε θέλω μετα!
είπα και την έκλεισα. σκηνή ακατάλληλου περιεχομένου τώρα λάιβ και στο σπίτι μου! σιγά μην ενοχλήθηκαν κιόλας. αυτή η κολιτσίδα του αδερφού μου όλη μέρα εδώ είναι με την άλλη τη φίλη της που προσπαθεί να γίνει δική μου κολιτσίδα αν αυτές διέγραψαν τον τηλεφωνητή θα τις σκίσω και αυτες αλλά και τον αδερφό μου!
Τώρα που τελείωσε το πανεπιστήμιο να δω εγώ τι θα κάνω. Αν είναι να μου φέρνει τη Σάρα και τη Μάρα μέσα στο σπίτι και να μου σβήνει τα τηλεφωνήματα....
κάποιο θαύμα θα έγινε. η πόρτα άνοιξε και μπήκε ο πατέρας μου σπίτι.
μήπως γκρεμίστηκε κανένας φούρνος;
πατ: τι γίνετε μικρέ πάλι νεύρα έχεις;
με ρώτησε λες και τον νοιάζει. αν τον ένοιαζε πέρα από τις γκόμενες του θα είχε χρόνο και για μένα!! αλλά η αλήθεια είναι ότι σήμερα έχω ανάγκη να μιλήσω. δεν ξέρω είμαι τόσο μπερδεμένος, η Μελίνα μου φάνηκε χάλια, λες και περνάει δύσκολα ή πέρασε δύσκολα. και αν φταίω εγώ; αν όντως μου άφησε μνμτα στον τηλεφωνητή και κάποιος η κάποια τα έσβησε;;; τότε θα είμαι πολύ ηλίθιος. εκείνη παρόλα αυτά με πλησίασε και εγώ την άδειασα έτσι...
μαρκ: περίπου, είχα κάποια σημαντικά μνμτα στον τηλεφωνητή και μάλλον τα έσβησε μια απο τις καρακάξες που κυκλοφορούν εδώ μέσα χάρης στον γιο σου!!!
είπα ειρωνικά. και σταύρωσα τα χέρια μου απλώνοντας τα πόδια ου στο τραπεζάκι του σαλονιού.
πατ: εγώ τα έσβησα!
ανακοίνωσε λες και είπε το πιο απλό πράγμα στον κόσμο.
μαρκ: εσυ; εσύ για ποιο λόγο;
σηκώθηκα από τη θέση μου και φώναξα. ειλικρινά τι σκεφτόταν δεν μπορώ να καταλάβω!! ποιο το θέμα του!!!!!!!
τέλος σκέψεις μάρκου
Ετοιμαζόμουν για να βγω με τον Ντέιβιντ. Ήταν το μόνο άτομο που με καταλάβαινε και με καταλαβαίνει και μόνο αυτός.. επίσης είμαι η μόνη που τον καταλαβαίνει οπότε για παρέα είμαστε ότι πρέπει ειδικά αυτή τη στιγμή..
προσπαθούσα να μη σκέφτομαι πόσο ηλίθια είμαι. ενώ το έβλεπα ότι με απέφευγε δεν ξέρω τι περίμενα... δεν μπορώ να τον καταλάβω ποτέ αυτόν τον άνθρωπο.
Αλλά εγώ φταίω που είμαι ηλίθια. κανένας άλλος.
YOU ARE READING
Η εκδίκηση είναι γένους θηλυκού!
Teen Fiction"ΕΙΣΑΙ ΆΣΧΗΜΗ, ΧΟΝΤΡΉ, ΧΑΖΗ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΏ;; ΕΝΑ ΣΤΟΊΧΗΜΑ ΉΤΑΝ" τα λόγια του έρχονταν στο μυαλό της όλο το καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι μακριά απο όλους και απο όλα, ένα καλοκαίρι που την έκανε να α...
