"ΕΙΣΑΙ ΆΣΧΗΜΗ, ΧΟΝΤΡΉ, ΧΑΖΗ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΏ;; ΕΝΑ ΣΤΟΊΧΗΜΑ ΉΤΑΝ" τα λόγια του έρχονταν στο μυαλό της όλο το καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι μακριά απο όλους και απο όλα, ένα καλοκαίρι που την έκανε να α...
Το επόμενο πρωί ξύπνησα απο το τηλέφωνο όπως πάντα δηλαδή..
κατ: αντε ρε Μελίνα σε παίρνουμε απο τις 8! μελ:μμ κατ: παιδί μου σήκω είναι 11 η ώρα πήγαμε για καφέ και πάμε σχολείο. μελ: μμμ κατ: ΣΗΚΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΑΓΏΝΑ ΠΟΔΟΣΦΑΊΡΟΥ!!! Μελ: ελα μου; ερχομαι
είπα καθώς πετάχτηκα απο τα σκεπάσματα. το τίναγμα μου ξύπνησε τον Ντέιβιντ..
ντειβ: έλα ρε μελίνα νυστάζω!!!
μελ: σήκω σήκω σήκω πάμε σχολείο!!!
φώναζα κρατώντας το λευκό πάπλωμα μου χοροπηδώντας στο κρεβάτι πάνω στα γόνατα μου
ντειβ: έλα ρε μελίνα σταμάτα ξέρεις ότι με ενοχλεί αυτο!!
είπε βάζοντας το μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι του, κοιμόταν μπρούμυτα έτσι κάθησα στην πλάτη του και φώναζα "ξυπνα σηκω ξυπνα σηκω"
ντειβ:ποποοοοο τι έπαθες κοπέλα μου σήμερα!
μελ: πρέπει να πάμε σχολείο είναι ο αγώνας!!!
είπα ενθουσιασμένη
ντειβ:ποπο μωρε με τους έρωτες σου πήγαινε να ετοιμαστείς σηκώνομαι...
μετά απο μισή ώρα ξεκινήσαμε για το σχολείο...
φορούσα αυτά:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
φτάσαμε στο σχολείο και κάθισα στις κερκίδες, τον είδα που με είδε.. μ΄αρεσε τοσο πολυ να τον βλέπω να παίζει.. τόσο πολυ..
προφανώς και νικήσαμε, ο αγώνας τελείωσε μετά απο δύο ώρες.
κατευθυνόμουν προς το ντουλαπάκι μου, να αφήσω λίγα βιβλία που είχα πάρει σπίτι.. καθώς περπατούσα έβλεπα γύρω μου αρκετούς να γελάνε.. αυτόματα κοίταξα να δω αν έχω κάτι πάνω μου, τίποτα.. περίοδο είχα πριν δυο εβδομάδες άρα σίγουρα δεν είχα λερωθεί. τι στο καλό γελάνε όλοι?? φτάνω στο ντουλαπάκι μου και το βλέπω παραβιασμένο, όχι ότι με ένοιαζαν τα βιβλία μου αλλά και μόνο η κίνηση με εξόργισε, το άνοιξα και είδα μια φωτογραφία.. απο χθες εγω και ο μάρκος ο μάρκος και εγω στον καναπέ! τη γύρισα ανάποδα και διάβασα το μνμ του αποστολέα!
