Mission Forty-Four: Signs

438 9 0
                                    

44.

Nakatitig lang ako sa maamo niyang mukha na mahimbing na natutulog ngayon. After all our wonders a while  ago, nakatulog kami at di namin namalayan ang oras. It is already 2:15am.

I slowly touch his handsome face lalo na ang ilong niya pababa sa mga labi niyang di nagsawang iparamdam sakin  how much he loves me. Natigil lang ako ng mag-ring ang phone ko.

"Yes?" sagot ko sa kabilang line. "Natapos ko na yung unang pinapagawa mo Charlie. Konting ayos ng papeles  and legalities mapapasaatin na rin yun by next week."

Napatango naman ako. "That's good to hear. Hindi ka ba nila ginugulo?"

"Hindi naman. As of now, ang alam nila ay nagbabalak na akong lumipad patungong Chicago. Mas mabuti ng  iyon ang isipin nila para... magawa natin ng malinis ang lahat."

"I agree with you."

"Pero Charlie... Sigurado ka na ba sa mga plano mo? Paano siya?" at napalingon naman ako sa kinahihigaan ni  Grell. Bigla ako nakaramdam ng sakit sa dibdib. Parang ang bigat ng pasan pasan ko. "Wala ng ibang paraan. We  don't know. If may ibang option pa, I would definitely turn this down but at this moment wala na tayong ibang  kakapitan. Wala na..."

I heard her sigh from the other line. "Kung yan ang pasya mo mas lalo akong walang magagawa para pigilan ka. I  just hope that may ibang option pa nga sana Charlie. Sige na, I'll meet Attorney Alvarez regarding this. Bye!" at  binaba niya ang phone.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakaupo sa edge ng kama at nakatitig lang sa mukha ng asawa ko.  Thinking so deep na hindi ko namalayang gising na pala siya at nakaupo na sa kama tulad ko. I just totally got  back on my senses ng hawakan niya ang mukha ko. Pupungas-pungas pa ang mata niya dahil kagigising lang niya  and his brows na nakakunot looks so cute. "What's wrong, Sweetheart?"

Hinawakan ko ang kamay niyang nakalapat sa pisnge ko at nilapit sa mga labi ko to kiss it. I give him my sweetest  smile. "Nothing. I just love staring at you while you're sleeping."

Natawa naman siya sa sinabi ko. "You know what sweetheart..." at mas hinapit pa ako that's why where just an  inch away "...they say that once a girl stares at the guy at ngumingite ng walang dahilan, They are deeply and  madly in love. I want to believe that."

"Really? So what's the matter? Parang di ka naman masayang malaman na patuloy kitang minamahal ng sobra."

"I love to know that. I feel that you realy love me. But If I would believe that thing, Ibig sabihin, what you're  doing awhile ago doesn't care anything about you're feelings for me." natigilan naman ako sa sinabi niya. "Anong  ibig mong sabihin?"

"You just stare at me. You didn't smile instead you look at me as if you're saying goodbye. I don't like to see that  kind of look." ginagap naman niya ang isang kamay ko and place it near his heart "Nasasaktan ako just thinking  you are going to leave me. Mamamatay ako Charlie."

Trapped in the PAST (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon